🌷پَرپَر

🍃 پَرپَر 🍃
🌻

باز آسمان  چه‌قدر  ببین خون‌جگر شده
وقتی ز عمقِ دَرد ِ  زمین  باخبر شده

آلوده است ناوکِ هَستی به خونِ عشق
از کِی  بُریدنِ سَر و کُشتن  هنر شده؟!

از کِی شکستنِ دلِ بی‌کس بَها گرفت؟
از کِی سزایِ خوبی و حب ، بد ثمر  شده

از کِی طَلا و پول و مَقاماتِ دنیوی
ارجَش ز جانِ خلقِ خدا بیش‌تر شده ؟!

از کِی بجای معرفت و حُسن و راستی
رَسمِ عجیبِ بی شَرَفی  باب و در شده؟

از کِی برای کسبِ پَشیزی  بُخُورنَمیر
انسان .. غریب ، خسته ، دَوان ، دربه‌در شده؟!

از کِی دروغ ، نان و پنیرِ  زَبانِ عیش؟
فَرهنگِ اِختلاس  نمودِ ظَفَر شده ؟!

از کِی چو شب‌نشینیِ "روباه‌خِصلَتان"
مَعنای زیرکی  به زرنگی  نِگَر  شده ؟!

از کِی نشاط گُم شده در کوچه‌‌ی نَفَس
خِس‌خِس صدای عابر ِ بی‌برگ و بَر شده

از کِی هَوای حالِ پریشان ثَبات یافت
گُل  پَرپَر از هجوم به ‌ضربِ‌ تبر شده