شنبه ۹ فروردين
اشعار دفتر شعرِ دیوان بیدل شاعر سید علیرضا خوانساری(بیدل)
|
|
|
|
تقدیم به جناب آقای سید فکری احمدی زاده ملحق
موسس و مدیر سایت شعر ناب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز مپرسیدم چرا این دل چنین دیوانه شد
شورآفرینی کرده جان : با این جهان بیگانه شد
یاران من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو عشق او به دل شدم : ز خویش خود جدا شدم
تمام جان فغان شدم : به درگه خدا شدم
شراب مهر او ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان که عاشق شد : شگفتا پاپی و رسواگر است
جان دهد : نازی خرد : سودایی و سوداگر است
بس شکیبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو شمع و نور انجمن : تو شعشعه ز روی او
تو جلوه ای ز ذات هو : تو کوکبی به کوی او
تو گل به ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون سیل غم دارم به دل : اما تو گو غمخوار کو ؟
خون می چکد از سینه ام : مرهم کجا خمار کو ؟
ط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُهری لبم نهادی و گفتی خموش باش
پیرم به خلوت است و خمارم به هوش باش
سر نِه به سجده و گویای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانی که دارمت دوست : با عشق بی نهایت
آتش زدی به جانم : دل داده ام به راهت
چون آمدم به کویَ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید گشت و پر نیازم : یا ربم بر دل درآی
من برون افتاده از سجاده ام :شو جان فزای
تن همه پوسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شوریده و غوغاییم : جان رفته تا مرز جنون
بگسسته بند از جان ما : شیداییم از اشک و خون
رنگین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سهمگین بیداد بین : عرش خدا خونین نمود
چونکه خورشید خدا : با خون سر : رنگین نمود
این سخن از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهرخی یزدان نشان و گلبنی سیما سپید
آفتابی خوش درخشان خانه ی مولا دمید
خوش نگین فرزانه ای ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزه بودم : باده دادم پیر دنیا داده ای
گفت نوشانوش کن : بینم که بینا دیده ای
بس گوارا بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در شگفتم من ز مهر کبریایی خالقی :شرمنده شد
او که خوب و ما همه بد : خلق بین درمانده شد
مهرب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ربًم چو بخشودی مرا : جانم به عشق آگین نمود
جانم نمودی پُر شرر : دریای عطر آگین نمود
مستانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیره دل در تاری شب شد فروافتاده سر
پر گنه بودی : سیه جامه : همی دامانه تر
شرمسار از کرده ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش در رویا شُدی دیدار با حور از جنان
داستانها گفته او از لطف حق چون و چنان
گفت اگر خواهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب چو بر آدینه شد بر عشق باید خیمه زد
عشق حق گو تا سرشک از دیدگانت چشمه زد
عُلقه ها بَرکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چونکه شعبان رفت و شد وقت صیام
چشم بر راهم دمادم تا ز رب گیرم پیام
چون برین کوشش به جانم گا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کلوخ انداز کن شعرت شده پایانه ی شعبان
بهار آمد : تو مهمانی:فراخوان کرده آن سبحان
بباید شوخِ دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای نگارین یار من آغوش گرمت باز کن
شو چو مرغی و به ژرفای فنا پرواز کن
من فتاده در نیازی و ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یانکی دیلاق منفور جهان بین بازیش آغاز کرد
بر فلسطین مقدس پا نهاد و فتنه هایش ساز کرد
زِانع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق را باید ز نو تاویل یاتفسیر کرد
چون کهن افسانه ها فر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواستم تا آیتی از عشق رابر گنبد مینا کنم
امر شد خاموشی و ان دیده نابینا کنم
چون نسیم مهر ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توجه توجه --- توجه توجه
....................................
برادر ار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دلم افروختم من آتش عشق حسین
تا کنم پ
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۱۶ پست فعال در ۲ صفحه |
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویاد خدا 
سیاوش آزاد
به نام یگانه خدای هستی‌بخش 
مسعود مدهوش( یامور)
صفورا کمربسته ، 
ساسان نجفی(سراب) 
