(( لب تشنه ))

لب تشنه ام از عشق تو : با بوسه ای سیراب کن

در مهر خود غرقم نما : یا دَرکِش و شاداب کن

شیرازه ی دل پاره شد : ما در سپهر آواره شد

این چاله بین در کهکشان : امشب بیا مهتاب کن

خشکیده دل , پژمرده گل : بی آب شد این دشت جان

بارِش ز مهرت بر جهان : کاشانه را پر آب کن

این دل نگر دیوانه شد : مجنون آن دردانه شد

شو سایه ات گسترده کن : چشمی تو بر احباب کن

دارم تمنا من ز تو : رخشان نمایم تیزتک

برقم نما در آسمان : نوری ز خوش ارباب کن

گمگشته ره از شبروان : فریاد رهجویان شنو

ما را نما چون رهنما : تارا نما رهیاب کن

گفتم ز عشقم گویمت : آتش فشان فواره زد

غم شد گدازان از دلم : غمهای دل در خواب کن

شورابه ای پُر کوهه شد : امواج غم گسترده شد

لطفی نما بر بیدلت : این درد و غم نایاب کن

..................................................................

21 / 6 / 92