( داران و مرغان )

سروی به چمن گفتا , کو بلبل خندانم

                                    پر جوش و خروش امد , من طالب و خواهانم

افرای به بستان گفت , من یار قناری شد

                                    ان مرغ طرب خوان کو ,دلداده و حیرانم

نالیده سپیداران  من دار شکوفانم

                                 ان طوطی و حقگو را وان مرغک خوشخوانم

نوبت چو به بید امد , گفتاش سراسیمه

                                 از مرغک عیسی وش , قمری و هَزارانم

خوش قامت تبریزی, عناب و چناران گفت

                                 ققنوس بهشتی کو , وان مرغک طورانم

نسرین و بلوط امد وان فندق و زردالو

                                   سیمرغ و یکی وشمی مرغان غزلخوانم

نوبت به بداغ امد پستانک وان کامی

                                 جنبانک دم با قاف وان مرغک طوفانم

گلها همه افغان شد فریاده و نالان شد

                                 رو مرغ سحرخوان گو , کو عاشق پنهانم

چون همهمه در بستان , پر ولوله شد گلشن

                                  دلداده ی هر دلبر, در فتنه ی جانانم

چون باد بهاران شد وان فصل خماران شد

                                گویا همگی با هم چون دیری و رهبانم

در خانه ی دلداران بنگر چه هیاهو شد

                                خوش بیدل رندانیم زان خوانش سارانم

.............................................................................................

28 / 12 91

............................................................................................

در مصراعهای فرد نام داران و درختان است -- و  -- در مصراعهای زوج  نام مرغان امده است

............................................................................................................................