(( صفا ))

دل بود و صفای دل و یک سینه ی بیمار

مغ آمده تا بلکه به وِردی بنماید همه تیمار

باشد همه امید که راهی  به صفا بود

دستان به سما کرده به شکرانه ی دادار

اینک که جوان شد همه دلهای صفایی

ماییم و سر خمره و یک جرعه ز خمار

جانانه چو آمد صنمی دل ز همه برد 

بیدار دلی خواهد و دانایی و هشیار

گل بود باطراف همه گلشن و باغش

فرزانه دلی خواهد و جانانه به  کردار

اینک رمضان رفته به میخانه ی پیران

آید  صنمی تیزتکی چون بت عیار

افراشته سر : نازکنان گشته به میدان

افرا قد و گلگون رخ و گلبوته ی تبدار

ما صیحه زنان شاد طواف حرمش شد

بیدل همه امید که بیند به زمانی رخ دلدلر

...................................................

2 / 7 / 92