(( عشوه کنان ))

                         ((  عشوه کنان  ))

عشوه کنان که میروی : تو دل ز من ربوده ای

خرام و ناز خود نگر : چه ها به من نموده ای

چو غنچه ای کنار لب ز شیطنت نشانده ای

فغان دل بیا شنو : خدا : مرا به دست بغ سپرده ای ؟

بیا به خانه ام در آ : به بوسه ای دهم شفا

چو حاجتم کنی روا : گمان که من خریده ای

تو شد صفای منظرم : ترانه ی سرای من

تو شور و نور زندگی : چرا چو من تکیده ای ؟

سپیده ی سحرگهان : ستاره ای تو ره نشان

گَرم نوازشی کنی : گره ز دل گشوده ای

به جزر و مد چو گشته ام در کِش و قوس زندگی

تو در کِشَم به شب : ولی سحر به یم فکنده ای

سراسر وجود من ز چون تویی سرشته شد

تو تار و پود زندگی : نگر چه بد تنیده ای

اگر نشد به خانه ام : و یا روی به کار خود

پَرم ز کوی عشق تو : که جان به لب رسانده ای

ملامتت به جان خرم : طواف تو کنم صنم

به بیدلی چو شهره ام : چرا ز دل رمانده ای ؟

...........................................................

7 / 6 / 92