(( طبع بیدل ))

با سپاسی به آنانکه دعوت (( نقد فرمایید لطفا )) را پذیرا شدند و به مدد آمدند

وآنانکه خواستند بیایند و نتوانستند

وآنانکه نخواستند بیایند و نیامدند

تقدیم به همه نابیهای عزیزم

..................................

سر زدم طبعم  بدبدم خفته است

                           لعن و نفرین هم به دنیا گفته است

گفتمش بر خیز و بی تابی مکن

                           گفت بینی خون به رگها لخته است

گفتمش امیدواری به ز خُفت

                         گفت خاموشی : جهان آشفته است

گفت دارم من گله از ابرها

                         پر ز غم بودی و جانها خسته است

آفتابی خوش بدارم سرزدن

                         آن زمان کو سامریها رفته است

گفتمش از عشق شعری گو به ناب 

                        گفت حاشا : آن به دلها بسته است

ترسم از گشتن به ابن دریای عشق

                        جمله شیرانند و من ناپخته است

چون یکی دلجوی و آن یک چون صدف

                       آن توکل بر قوافی شعر ما را سَخته است

آن شب افروزم همه گشتی فروغ

                      یارما گشته امیری : عیب ما بنهفته است

وان یکی چون گُرد و نیوی نام کُرد

                       تا سخن گفتی به دل بنشسته است

تابیاموزم قوافی جان به پایانش رسید

                     طبع بیدل حالیا بشکفته است

..............................................................

9 / 6 / 92