یاد مادر
اشک می ریزم : چه سازم : مادرم یاد آمدی
دارم امیدی : به مینو بینم او : شاد آمدی
بی کلامی در کُما گشتی تو مادر : پنج ماه
مانده بر دل داغ تو : جانم به فریاد آمدی
در هزار و سیصد و هشتاد و دو : رفتی ز دست
(( افتخارا : همدمی )) : با حشمت و راد آمدی
مادرم من خسته اَم : رفت آن جوانی : پیر شد
لطف حق گر سررسیدِ عمرِ من : از قبلِ هفتاد آمدی
تو مرا تنها رها کردی و خود رفتی به عرش
من چرا آمد جهان؟ : تلخ است و بیداد آمدی !
دیدم او را من بخوابم : خوش ضیافت داده بود
شاهبالی مینوی بنشسته بر اَبری و فرجاد آمدی
مادرم پورت نگر : بشکسته بالش این چنین
غرقه در جورم : بگو فریاد رس داد آمدی
غصه ها دارم فرو : باشد که دق مرگم کند
بارشی از رنج و غم : ترسم که غمباد آمدی
گفته بودی (( پیر شی مادر : خدا خیرت دهد ))
گشته اَم بازیچه و این گفته اَت یاد آمدی
گر بیفتم من ز پا مهرت پرستارم نبود
کوژ پشتی ناتوان ! آن شاخِ شمشاد آمدی !!!
بیدلم : آیا شناسی ؟ آن جوان شرزه شیر !!
گشته اَم همچون خمیر : آیا به امداد آمدی ؟
..............................................................
14 / 6 / 92 .
.............................................................
( سروده : عصر جمعه 21 / 4 / 92 سوم ماه مبارک رمضان )
(( افتخارا : همدمی = 1382= اسم مادر