پنجشنبه ۱ آذر
اشعار دفتر شعرِ عارفانه هاي دلم شاعر سمیرا شریفی (آسمان)
|
|
|
|
جانم به محراب نگاهت بسته سجود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــوش...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لا اله الا الله گفت جان و/ بندگی آغاز شد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرخ احساس همچنان می چرخد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــای با توأم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمانده چیزی
جـُــــــــــــــــــــــز
اشک و آه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست سرنوشت زندگي را نوشت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر زمان حل معما می شوی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الا بذكر الله تطمئن القلوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با الهام گرفته از شعر : آب را گل نكنيم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
زنده باد
آ
زا
دی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او كه روشني بخش جان است
عينك كه مي زنم
دنيا رنگ ديگري دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او كه روشني بخش جان است
به كُرسي نشسته است
حرفهاي بي امان نفس
دست احساس را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
الهی...
سکوت می کنم
بر خنده‌های تقدیر
غبار آینه‌ی دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
آسمـــان...
امشب می بـارد
زمین را بگوئیـــد
آغوش بـاز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
در کوچه پس کوچه های احساس
عشق پرسه می زند
صیاد عادت کمین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او كه روشني بخش جان است
گاه...
نگاه قاب مي شود
"بر ديوار چشم"
خنده شكوفه مي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
سکوت می کنم بر قامت زیبای عشق
دست احساسم را علم می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
عاقبت پر می کشم در آسم
|
|
|
|
|
مهرداد مانا
ابراهیم هداوند
محمد رضا خوشرو (مریخ)
سید هادی محمدی
علیرضا قاسمی (آشیخ) 
ابوالحسن انصاری (الف رها) 
