پنجشنبه ۱۷ خرداد
|
|
|
|
مرو بخانه ی دیگر بیا بخانه ما
بزن بزلف پریشان خود ؛ تو شانه ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیوانگی را دوست دارم من ، وقتی که تو دوری و من دورم
دیوانه ام دیوانه ... می دانی ؟ دیوانگی را بی تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما و كف حلقه و دف گرد منا مى گرييم
كه ز تزوير و گنه كعبه و بتخانه بسوخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیهوده سالها کنار
تو زیستم
از دست ظلم تو
عمری گریستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست من نیست ...
دست تو هم نیست ...
اصلا دستها هیچ کاره اند
وقتی چشمها
کودتا می کنند بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردکی بیچاره بود اندر نیاز //
همسر او روز و شب شد در نماز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که مهرت، روشنی بخش همه شب های من
ای که آغوشت، همه آرامش تب های من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقی بحر عظیمیست که مرد میطلبد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در فکر تو غرق بودم..که شدت وزش باد مرا به خودم آورد و باز خود را در هیاهو یافتم
کاش تمام نشود راهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سایه اش را از سرم گرفت
آیا با نورها دوباره به سویم باز خواهد گشت!!.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم سودای عشقت دارد ای یار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درکش بکن وقتی که می بینی
ناراحته دلگیره گریونه
وقتی یه زن سیگار کشید یعنی
روح لطیف و زخم مردونه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلم بر روی کاغذ می نویسد
جهان امن ست باید خنده را کرد
و کاغذ نیز آن انگشت شصتش
جلو آمد ،قلم هم گر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حس غریبی دارم
باید امشب بروم
اقبال بلندم
بوم بدیومنی بود
شومی آوازش
مرثیه شب هام بود
تک تک ثان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدم به دار دنیا بی غم نمیشناسم
زیرا که غم بنا شد آن دم که آدم آمد
آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اهتزاز
پرچم آزادی بشر
از منهتن تا قعر خانه های فقر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه وهم است و خیال
عشق یک عادت ناخواسته است
دل نبندید به انسان دروغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیروز را ....
امروز بود:
( حادثه ی دلاوری شبهای بیداری مردان نترس)
"حمایل
پوکه
و
چوب بلند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشق که شدی زندگی از دور هویداست
شادابی وسرزندگی از دور هویداست
احساس خوشت درنظرم آمد وگفتم
یک با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از مصلحت خویش به خود آگاهم
چندی‌ست که پاشکسته‌ی این راهم
این راه اگرچه جان طلب کرد ولی
راهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره پای فریادت به شعرم باز شد
نعره ای سر داد و شعر آغاز شد
تا که از نو دفترم خونی شود
از همان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر آن دختری گر کند چادرش را به سر
بیرزد به صد لاابالی پسر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم خسته من از هجر و جدایی
نباشد درد دوری را دوایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیباست او نگـاهش مهر اندرون او نه
ره سمـت او فــراوان مارا به راه او نه
درعصر بی مرامی در دام ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گرمای وجودت زندگی بخش
به دریا و به رودت زندگی بخش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که لبهایت مرا شهدی فراوان میدهد
سانِ بارانِ بهاری بر چمن جان میدهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گیسوانت را بباد نده
بگذار نگاهت کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نشانم شعر دیدار تو را بر دفترم
عینکم آیینه ی چشمان تو کی میشود؟
مه ناز نصیرپور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
............................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز بالا باید این دنیا ببینی
ز روی حرف دل باید گذر کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمون قشنگی بود گلهای رنگارنگی بود ... رنگ دلش رنگ دعا هر پر اون یه رنگی بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عجب حس غریبی دارم !
تیمار وزینی
بر شبح افکارم ، چیره
دلم بد فُرم سنگینی نگاهش را تحمل
خیالم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی که نه مستی و نه هشیار ...
بنویس براین راه نبودم سزاوار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میدانم که می خوانی .....!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صفحه های شطرنج را ببندید
جنگ های امروزی
روی هیچ صفحه ای جا نمی شوند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتشفشان خاموشم، امروز
بی تو ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای من به فدای قد چون سرو تو گردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عطش تابستان
تنها امیدم تو هستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از هم می پاشم
در این تنگناهای تاریک بی حس رو به افزایش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با خودم گفتم که شاعر دوست داری ، می روم شاعر شوم...
در بیان شعر و احساسم کمی ماهر شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ: برگشتن به دنیایی که پایانی ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"صلح" را آماده باشِ جنگ بعدی گفته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از دست تو دلگیرم
تو از دست خودت سیری
...
علی رفیعی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خطیبِ مِنـــــبرِ ، عـِرفـانِ هیـــچیم...........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...از «قنوت نماز عاشقان» تا....«خود را تاوان دادن» .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا خانه ی من
راهی نیست
بُقچه ات را بردار
از دریا که دور شدی
در انتهای جنگل راش ها
به سوی در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نخل های جنوب
زبانت را خوب می فهمند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازدیدن روی تو سعادتمندم
پیوسته به بودنت ارادتمندم
در مکتب لب‌های قشنگ و ماهت
من به مَکِش بوسه‌ات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عده ای شاد کز سرقت مال دگران شاه شدند، زرنگانی که با جهل من و تو همراه شدند،، بردند و خوردند و ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا
میان خنده های تو
خانه ای دارد به نام آرامش..
بس که برایم مقدس است
تا ابد طوافشان می کنم!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صد قفل خورده بر دلم بعد از تو...می دانی؟
صد بغض مانده برگلو ...راه نفس بسته ست
امشب به فردایی می ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفتاب
دلیل
آفتاب
آفت....اب
دلیل
آفتاب
================
مورخه 95/03/08 - مرتضی حاجی آقاجانی -
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیافریده خدا چون توسایه سارترین
کجایی ای که دلم بی تو بیقرارترین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منو دلدادگی و شعر و شعور
با دو صد فکر و غرور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من شاعرم ولی
این شعرهای گرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عزیز من چنارانی تبار است
همیشه چای عصرش برقرار است
گلی که دائمن برچهره دارد
شبیه غنچه سرخ بهار اس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک_بغل_دلدادگی
عصر یعنی یک نگاه از سادگی
عصر یعنی یک بغل دلدادگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیده بارانی شود، وز بغض بی پایان تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال و هوای دلم عجیب بارانیست
سخت بی تاب ان شاه خراسانیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که اوست
عمر گذشت
و خورشید در پس ابر در حسرت تابیدن مرد
و جویبار در آن بادیه خشک به مع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برترین موهبتت دلبری از ما همه بود >>><<< هر شب و روز مرا از غم تو واهمه بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میل قلم داریم و بیزار از ستیزیم
از مکتب درس تعصب میگریزیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبح از مرداب بیرون می آید
سایه هایش را می تکاند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ریشه کن ، کی میشود تبعیض ، کی؟
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۵۸۵ پست فعال در ۱۵۵۸ صفحه |
ودرودبربانوآوا
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
مهرداد مانا
جواد کاظمی نیک 
