محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
يکشنبه 14 خرداد 1402
رحلت حضرت امام خميني -ره- رهبر كبير انقلاب و بنيان‌گذار جمهوري اسلامي ايران، 1368هـ ش انتخاب حضرت آيت الله خامنه‌اي به رهبري، 1368 هـ ش 17 ذو القعدة 1444
Sunday 4 Jun 2023
بنویس تا زنده بمانی ،هر که نوشت پادشاه می شود. فکری احمدی زاده(ملحق)
يکشنبه ۱۴ خرداد
اشعار دفتر شعرِ یاد-داشت شاعر علی رفیعی وردنجانی
مثه تقدیرشهرزادم هزار و یک شب آواره
تو میدون واسه نامردا حریف مُرده کم داره
تماشا می‌کنم رودُ که ا
قهوه‌ی ترش من از بُغض تو شیرین‌تر است
شعرهایم همه غمگین و غم‌انگیزتر است
نوش‌دارویی و سهراب ندارد
درخت‌های مُرده
شبیه پیرمرد‌ِ قوزی‌اند
که کنار جوی نشسته
و...
با پاهایم راه می‌روم
با دست‌هایم نقاشی می‌کنم
و...
از این ترمه خاک که بر سر غریبه
من اون مُرده‌ام که جنازش مریضه
نه خوابم که با آب تماشا رُبایی
دلتنگ می‌شم
با این که دورم
از تو غروری
و...
لبخندهایم شبیه تواَند
سرسام‌گرفته، شکسته، پربُغض
روزهایی که اشک نداشتی تا...
مُرده‌ام
و این همه اشک را
جمع می‌کنم تا برای آخرین بار
...
مثه پروانه‌ها دور از درختم
به هرکی که رسیدم پیله بستم
تو آینه به خودم شلیک کردم
...
من قصیده‌ترین شعرهایم را
برای زنی می‌نویسم که دامانش
...
بوسه‌های عشق بر پیشانی
در روزهای سرخ از زردی پاییز
هنگامی که خورشید
هیچ تلاشی برای غروب نمی‌کند
1
برای سایه‌ام می‌نویسم
هر ثانیه می‌‍‌ترسم این چراغ خاموش شود
و دیگر هیچ‌کس را نداشته باشم...
درخت‌ها جنگل را پوشانده‌اند و
تصویری از شیر نمی‌بینم
درخت‌ها با تبر
...
رویای من
بگذار باران، تنها صدایی باشد
که...
پاییز تا گردنم زرد شده
و درختان از پنجره کافه افتاده‌اند
قهوه‌ام ریخته و...
شب است و باد
هربار که پنجره را می بندم
به خیال پرده، به شیشه سنگ می زند
...
به پرواز فکر می کنیم اما
با هِق هقی عمیق
...
با یاد تو همش سیگار می کشم
از بغض پنجه بر دیوار می کشم
توو لا به لای جمع تنهاترین منم
بی سرنشینم
می خواستم پروانه باشم
هیچ پیله‌ای دورم ندیدم
من گنگِ خوابْ دیده بودم
دنیا رو با چشمای کورم ندیدم
اشک قطره ای از هزاران دوستت دارم است
که در سینه‌ی من بخار می شود
...
ماشین‌ها بوق می زنند و انسان‌ها تَرَک می خورند
ای کاش
روزی که دیده بودمت
...
هزار سال از رفتنت می گذرد
و من با چشمانی که هیچ وقت نداشتم
...
حضور خلوت یک اِنس
به دوورِ جمعِ هیاهو
ما عزاداران بیل هستیم
که خروس‌ها صبح و مرغ‌ها شب را
...
بوداهای سبز را شکستم
و به دنبال دالایی لاما از کوه
...
انگار همین دیروز بود
با موهایت شعر می بافتم
...
نگاه می کنم از پنجره به خودم
نه زرد مانده ام، نه سفید شدم
...
می خواستم پرنده باشم اما
...
آفریده شدم از گِل
با دست هایی که می چِکید
می خواستم پروانه باشم اما
شمع ها همه سوخته بودند
...
پیرهنت را
پوشیدم
و تو از پنجره نگاه می کردی
چگونه برف بر شانه های آدم برفی می نشیند؟
....
پاییز تمام شد
اما هنوز از این درخت
چند برگ زرد مانده
ای کاش این دیوار و بر دارن
تا حس کنم موهات و رو گونه ام
تا حس کنم افسرده ای، پیری
باور بکن...
دیگر برای هیچ کس
گریه نمی کنم
حتی برای خودم
...
در آستانه پیری ام
و هیچ نمی دانم لبخند چیست؟
نمرود من نترس
لب های ما گونه ای را تر نمی کنند
از بوسه عشق زخمی بر چهره داریم وُ
...
در سرم جنگلی است
ازپروانه های سوخته
...
آن قدر غمگینم که می توانم
بمیرم
...
از خواب من بگیر
چشمانم را
...
کبوتری بی پر
بر شیر سنگی ها نشسته بود
من داشتم از کوه
...
پارینه سنگی ام
عصری که هیچ وقت
...
آغوش تو نبود...که ماه گرفت
زمین داشت روی دیگرش را
...
برای رسیدن به تو
باران
...
دریا سال هاست
مرا از خودش جزر کرده
و حالا
گوسفندان واژگون
...
حتی اگر
تنهاترین تنها شوم
نه تکیه ای دارم وُ
نه دیواری که به آن پشت دهم
...
از جوانی ام بیش تر از جوانی
زخم خورده ام
...
تنهایی ام را
هیچ کس دوست ندارد
او زنی است که
...
تکه تکه
بال هایم را می چینم وُ
...
آن قدر به تو فکر کرده ام که
بر سرم شاخ درآمده
من گوزن ام
...
تفنگ را برداشتی
و من گوش هایم را گرفتم
در بیابان های فرعی ذهنم
دفن می شوم
...
آینه هیچ کس را
نشان نمی دهد
تورو مثل معشوق صدا می کنم
من و مثل آینه نگا می کنی
کنار جوی بودم
دختری کوزه به دوش آمد
...
آنجا که آسمان آفتابی است
ابرم
و آن جا که بارانی
سقف
نشسته ام
و ایستاده به خیابان فکر می کنم
محکم در آغوشت بگیر
احساسِ تلخِ حسرت و
مثه کابوس شده خواب و خیالم
غرقِ اندوهِ دلِ خونه خرابم
قدِ تصویرِ ترک خورده آینه
کویری ام ،
به شعرهایم تکیه می دهم
...
چه واژه غریبی است
وطن
...
دوباره خونمون از بغض لب ریزه
دوباره گریه هامون کشته رو میزه
...
مجموع ۳۹۲ پست فعال در ۵ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویادخدا 
احمدی زاده(ملحق)
پژمان بدری
مهرداد عزیزیان
سید هادی محمدی
محسن ابراهیمی اصل (غریب) 
:30
منوچهربابایی 
