بنام ناگرگرعشق......
................................................
دَرین مهمـانسـرا، مهمـانِ هیچیم
همه،بنشسته ی،بَرخوانِ هیچیم
مپُرس ازما، چرا جان می ستانند؟
چه مهمانی؟که خود،تاوانِ هیچیم
تو،من،او، ما،شـما، ایشان،تمامی
طُفیلِ سُـفره ی ،احسـانِ هیـچیم
درین ،ویرانـه هـای قــرنِ هیـــچُم
فُســیلِ مـانـده از، دورانِ هیــچیم
نـه آزادیـم و....نـه،دَربَنـــــــد گویــا
همـه زنــدانـیِ ، زنـدانِ هیـــــچیم
نه اَبریـم و،نه رعـدیـم و، نه برقیـم
نـه طوفــانی، کـه ازبـارانِ هیـچیم
بهـاری بـاغِ دلهامــان،خـزانی ست
زمستـان گونـه، تـابستـانِ هیــچیم
چکیـده قطره هـای، بُغض و دَردیم
ولی، بَر دردِ خود،درمـــانِ هیــچیم
عجب زیبـاست، حیـران بودنی کــه
خطـیبِ منـــبرِ ،عرفــــانِ هیـــچیم
بـه تن، بـاجـامـه های کُفر، درصـف
بـه مِحـرابی ،کـه بـا،ایمـانِ هیچیم
زِمنـطق گفـتن و، ازحـق شـــنیدن
درآن مَحفـل،کـه بَر بُرهـانِ هیـچیم
دَرعینِ جهـــل،پشـــتیبـانِ عقلـــیم
دلیــرِ فتــنه ی، عُصیـانِ هیــــچیم
چنـان ســـایـه، زِخود چیزی نـداریم
نـه پیــداییـم و نـه، پنهـانِ هیـــچیم
نـه پَـروای نبـودن،...شــــوقِ بـودن
چنـان پژواکـی از،طوفــانِ هیـــچیم
مرا،(دیوانــه) می دانیــــد و،دانیـــد
همـه اَبیـــــاتی از،دیـوانِ هیــــچیم
شگفتــا، هیــچ در،انبـانِ هیــچست
چـه بَـد،دلبســته بَر، انبـانِ هیــچیم
ولی، بـاورنمـاییـــــــد ار.....بگویـــم
کــه مـا خود،آخــر پـایـا نِ هیـــچیم
بـه پیمـانی،کـه گویـــا بسـته بودیم
چــه هم پیمــانِ بـَدپیمـانِ هیـــچیم
بـه نفسی بـَد، سوارِ کــارزاریــــــم
اســــیرِ فـاتحِ.... میــــــدانِ هیـچیم
اگر، پنــدارِ مـا، برهیـــــچ وپوچست
مکن شک اینکه مـا،خواهانِ هیچیم
نگـاهـی بـا بصـــــــیرت ،بس بُوَد تـا
بـدانیــم اُسوه ی ،انســــانِ هیچیم
بـه اَحوالِ جهـان، هیـــچی، مَپـندار
گمـان کُن،مـاخودآن، نـادانِ هیـچیم
...................................................
(دیوانه)
.................................................
بنده همان بِه که زِتقصیرِ خویش
عُـــذر بـه درگـــــاهِ خـــدای آورد
وَرنـه، ســــزاوارِ خــــداونــدیَش
کس نتـوانـد ،کـه بـه جــای اورد
..............................................