دوشنبه ۲۵ فروردين
اشعار دفتر شعرِ دایره ی عشق........ شاعر ولی الله شیخی مهرآبادی(دیوانه)
|
|
هنوزمســـتم ازآن، عطـردلنوازِ کلامت.................
|
|
|
|
|
من آن اشکم، که ازچشــمِ تمامِ دَردها ریزد..........
|
|
|
|
|
شـاعری، شـاید هُنـرباشـد،ولی.............
|
|
|
|
|
دراین سراچه ی وحشت،که شب به پاکردَ ست............
|
|
|
|
|
نیست جُـزفـریاداز،بیــدادِ عالـم برلبـم.....
|
|
|
|
|
چوبیـم عصـا گشـته، به دسـتانِ ریایی......
|
|
|
|
|
فریـاد،زِنفسِ شــــهوت اَفـــزای........
|
|
|
|
|
افتـاده را،به چشــمِ حقـارت، نظــرمکن...........
|
|
|
|
|
بیـا ورَه بِنـما، من زِ راه می ترســــم............
|
|
|
|
|
زعشق توست اگر، انتظارهم زیباست...
|
|
|
|
|
و واژه های رسیدن، چه سخت وکم رنگَ ست.....
|
|
|
|
|
بیهوده سـنگ می زنیم، به شـیطان زندگی...........
|
|
|
|
|
ازمسـجدو بتـخانه وازدِیر، گذشتیم......
|
|
|
|
|
بی شعورست بس که افکارم.......
|
|
|
|
|
مارا، بـه حـراجِ دلِ خود،راه نـدادنـد...........
|
|
|
|
|
طبـعَم تهی ست ،زانچـه کـه باید به شـعرگفت....
|
|
|
|
|
درخزان، گاهی غزل گل می کنـد،امّـا چه سود.........
|
|
|
|
|
بـاوَر بِنمـا، بـه جِـر زَدن،اُستـادم..........
|
|
|
|
|
گرچـه (دیوانـه) درین شـهر، بـه چیـزی نخـرند..........
|
|
|
|
|
این چه بد مستی ست کز، درکِ حقایق بگذریم؟.........
|
|
|
|
|
همـه جـا، نـامِ تُرا بُردم وخود،نـام گرفتــــم...........
|
|
|
|
|
عُمر ی به لب ازعشق، سخن بودش وآخِر....
|
|
|
|
|
خـاکمـان برسر، کـه دُزدِ نـامِ انسـانیـم مـا......
|
|
|
|
|
وصـفِ مـردی توبَرین، مـردُمِ رسواچـه کنی؟.......
|
|
|
|
|
حـریمِ قبـله ی دل، صـادقـانـه!دُزدیـدنـد..........
|
|
|
|
|
حُـرمت شـکن شـدند، رفیقـانِ نـارفیق.....
|
|
|
|
|
درکمـالِ بی نشـانی، می توان ازنـام گفت......
|
|
|
|
|
من هم از، منتـظرانم، بـه قراری کـه نبود.......
|
|
|
|
|
عفریتِ گریزان،زِ سلیمانِ وجودیم.......
|
|
|
|
|
سُـفره ی عشـقم، پُرازنـان می شود........
|
|
|
|
|
فریـادِ یـاوه گویـان، جُـزشوروشَـرنـدارد.......
|
|
|
|
|
پیشِ سـالک، صحبتی از، سـختیِ خـارامکُن........
|
|
|
|
|
من از دیارِ عاشقان، عَلم به دوشِ غیرتم........
|
|
|
|
|
شــِـگفتـا، هیـچ دَر،اَنبانِ هیچَ ست.......
|
|
|
|
|
جهـان گُلی شودو، من فقط بـه گُل چیـدن....
|
|
|
|
|
گربگویند جهان، غیرِ دَمی نیست چه غم.......
|
|
|
|
|
کـاش می شـد، عشق را،معنـاکنید........
|
|
|
|
|
همـه ی ذوقِ مرا، مسـخره هـا، دُزدیـدنـد..........
|
|
|
|
|
یک شـاعرِ از، خـاطره بیزار بـه جـامـانـد.......
|
|
|
|
|
بَر دَرِ خـانه ی آزاده، گـدایی چـه خوشَ ست..........
|
|
|
|
|
کِی بـه پـایـان می رسـد، افسـانه ی دَردو فراق.........
|
|
|
|
|
سـحرگـاهـان غزل، برشـاعری (دیوانه) می گرید.....
|
|
|
|
|
می گُریزد زِ سـلامی، که دَراو عاطفه نیست....
|
|
|
|
|
هـزاران باورِ چـرکین، بـه جـانت می زنـد نِشـتر.....
|
|
|
|
|
کورشُـدچشـمه ی خورشـید،زِدودِ دلِ عشق.......
|
|
|
|
|
عُمـریست کـه بَردیـدنِ او، چشــم به راهَم.......
|
|
|
|
|
(دل با خـداو، دیـده به دُنیـا، نمی شود)......
|
|
|
|
|
دهـانِ یاوه گوی را، پُرازگُهـــــــرنمی کنـند.....
|
|
|
|
|
شـده هرقطره ی خون، جوهـری تا.......
|
|
|
|
|
بُلبــــل، قفس نشین شده از، های وهوی خویش..........
|
|
|
|
|
ازآن میشی که خود، بِنمودمش پَروار، می ترسـم....
|
|
|
|
|
بی سَـرو پایِ تواَم، در رَهِ میخـانه ی عشق........
|
|
|
|
|
سـینه دارم پُرزِ آتش،ازفـریبِ نـارفیق......
|
|
|
|
|
آن دیوِ غـُروریـم،کـه برنِخـوتِ خویشـیم.........
|
|
|
|
|
وَفریادِ مبارک بادِ جُغدان، می رسد برگوش....
|
|
|
|
|
یک شـاعرِ از، خـاطره بیـزار، به جـا ماند.....
|
|
|
|
|
شاعرنیَم که وصفِ توگویم، به شعرِ خویش.......
|
|
|
|
|
خطیبِ مِنـــــبرِ ، عـِرفـانِ هیـــچیم...........
|
|
|
|
|
پُرسـیدی و،گفتـیم بَلی، عشق تویی تو.......
|
|
|
|
|
دیدارِ او، طلـیعه ی صبــحِ سـعادتَ ست...........
|
|
|
|
|
عُمـرسیت، پِیِ قـافیـه و، وزن ورَدیفیـم.....
|
|
|
|
|
اُف بَرین فطرتِ پُرفتنه ی ، انسانیِ ما.......
|
|
|
|
|
بعدازین، ماییم و،کُنجِ بیکسی،درخامُشی......
|
|
|
|
|
قلم از، دستِ من اُفتـد، چوبه مسـجد بِرسی.......
|
|
|
|
|
طبـعِ شـعری و،کتـابی و، قـلم مـارابَس.....
|
|
|
|
|
بُغضِ پنهــانِ مرا،هیــــچ ندیدَ ست کسی.....
|
|
|
|
|
دیوانگی کُن اِیدل، کین ش یوه بهت رینَ ست....
|
|
|
|
|
چو آسـمانِ غزل، ازسـتارگان ، خالی ست
|
|
|
|
|
مـا، بـاغبـانِ بـاغِ بهـاریم ، درخـزان......
|
|
|
|
|
طـریقِ مَعـرفتَت را، جُـزین نمی دانم.......
|
|
|
|
|
دَرین مدینه ی پُرکین، صفا نمی بینم..........
|
|
|
|
|
تُرامی خواهم امّا، نه من و تنهـاتو، دیگرهیـچ......
|
|
|
|
|
گوینـــــدپس ازصبر، اُمیــدِ ظفـری هست......
|
|
|
|
|
مـا، تشـنه ی یک،جـام میِ نابِ شـعوریم.....
|
|
|
|
|
لافِ مستی، پیشِ سرمستان و، پیرِ مِی فروش؟......
|
|
|
|
|
از دست مَده قافیه را، گاهِ تغّزل..............
|
|
|
|
|
تقصیراگراینَ ست، زِ تقصیرنترسیم......
|
|
|
|
|
رَفعتِ صاحبدلان، جُزنفخه ای ازعشق ،نیست......
|
|
|
|
|
سَرخوشـانِ وادیِ ایّـام، هـان......بابُغضـتان......
|
|
|
|
|
ساکنینِ شهرِ خاموشان، حسد برمابَرند.....
|
|
|
مجموع ۱۲۰ پست فعال در ۲ صفحه |