بنام نگارگرعشق..................
................................................................
چشــــمی، کنـارِ پنجره، بیــــدار نیــمه شب
دَرحســـــرتِ دوبـاره ی دیــدار، نیـــمه شب
گویـا، درانتــــظارِ جوانــــی، نشــسته است
بـا قـامتــی، خمیــــــده زِ اَدوار، نیـــمه شب
تصــــویری از، شـکستنِ بیــدَ ست، درخـزان
تنهـــــایی و،ســــــکوتِ دل آزار، نیــمه شب
فریـادِ دَرســـــکوتِ فـرو بُـرده، بُغـضِ خویش
بِشکسـته پَر، چومُــرغِ گرفتـــار، نیــمه شب
صبری نمـانـده بر دل و،این هم بهــانه ایست
تنهـا نشـسته گر،کـه بـه نـاچـار، نیــمه شب
اِی دل، حـــــکـایتِ آتش کـــجـا وُ، آب کجــــا؟
کم شِــکوه کُن،تـواز، سَـرو ،ازدارنیــمه شب
بی رونقَ ست،چشـمه ی چشمانِ بی فروغ
جسـمی تکیــده، تکیـه بـه دیوار، نیـمه شب
(دیـدارِ او، طلیـعه ی صـبحِ ســــعادتَ ست)*
(دیوانــــه) راوُ،دیــــــدنِ دلـــدار، نیــمه شب
دَرخلوتـــی، نشـسته ،حضــــورِ هِــــزار دَرد
چشــمی، کنـــارِ پنـجره، بیــدار، نیــمه شب
................................................................
(دیوانه)...
........................................
* هوشنگِ ابتهاج...........
غزلی ناب و زیباست