دو غزل

 

"نیلوفر گس"

مصرست در پیراهنم، گرداب در گرداب
چون نرگس شارون، به یال مادیانی خواب
در عطر چادرهای قیدارم ،شبی دیگر
در هشت صبح نقره کوب ساحتم، مهتاب
ظهر فریبا،  رمه ی شاد غزالانم
نجواگر  ربانیان پرده ی محراب
خورشید را،، در گوشواری خسته میریزم
نیلوفری گس در لبانم میزند مضراب
با تاکها چون دختر حوا،  غزلخوانم
در بادها پروانه ام، بیتاب تر، بی تاب

☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"ستاره ی من"

ستاره، ستاره ی من!، آسمان مجنونم
شراب آبی شطحم، سماع زیتونم
چو شادخواری شمسی،  قرین تاکم، آه
چو هوشیاری دردی ، خزان دلخونم
صنم ،صنم،صنما،واژه واژه جاری شو
منم که تاج  براخای  صبح شمعونم
بتاب بر نفس من، بهار آزادان
بنوش جام رگانم، که  شرح افسونم
ببوس شعله ی بیداء  عارفان، من را
بریز در  نفست، رمز و راز مکنونم
بگیر دست جهان را، به دست بیضاات
ببار صبح ظهوری ، به زخم هامونم 



 

بهار ۱۴٠۴