بنام نگارگر عشق............
.......................................................................
چـه کویـری شــــــده این، بـاغِ مُســــــلمانیِ مـا
تــاچـه خیزد هَـم ازین، کِشــــــته ی ویــرانیِ مـا
غیرِ خـاکسـترِ ســردی،کـه بـه چشمان بِنشست
نیست گــــــــــویـا، ثمــــــــــراز، آتشِ نـادانیِ مـا
فِتنه می بـارد ازین جَهـــــل، کـه عقلش شِمُریـم
بُـوَد آیـا، کــــــه دَهــــــد سود، پشـــــــیمانیِ مـا؟
همچو طوطی، شده ایم مستِ غزلخوانیِ خویش
گــرچــــه، فَهمی نکنـــد کس، زِ دُرافشـــانیِ مـا
مـاتِ دیوارِ غـــــروریم، کـــــــــه بنوشـــــته برآن
اُف بَرین فِطـــــرتِ پُرفتــــــنه ی ، انســـــانیِ مـا
چـه شدآیـا، کـه بـه دل نیست دِگــر، بـاورِ عشق
تـاکُجـــــا، می رَود این، مَــــــرکبِ حیـــــرانیِ مـا
شـــــرمِ مـارا، نبُـوَد هیـــــــچ اِبـایی کــــه کسی
مـانـده در، حیرتِ این، بی سـرو ســــــامـانیِ مـا
رونقـی نیست بـه بـازارِ غــــــــزل گــــــر، بُـوَد از
لطـــــفِ بی مـایگی و، معــــرکـه گـــــردانیِ مـا
مُـرده گویـا دل و،(دیوانـــــه) ترازمـا، کس نیست
مــــــرگ بـادا بـه چنین، ســــربـه گریبــــانیِ مـا
می گُــــــریزد چو زِمـا، بـارشِ رحمت، هیـــــهات
چـه کویـری شــــــده این، بـاغِ مســـــلمانیِ مـا
......................................................................
(دیوانه)
شعر زیبا و دلنشینی از شما خوندم و محظوط شدم
در پناه حق