بنام نگارگرعشق............
.....................................................
زمین وآسمان، ازهم نمی پاشد چراامشب؟......
خدایا،..این کدامین صفحه از......
تاریخُ کُفرِ طاغیانَ ست؟
ابو سُفیان کجاست....
تابااَبو جهلان به پیشش،
همچنان پروانه گِردآییم؟....
ببین.....
بادستِ خونین، هِند می رقصد....وبا طنّازیِ شیطانیَش،
شاباش می سازد سَرِ گورِ شهیدان،آن جِگرهارا...
وفریادِ مبارک بادِ جُغدان می رسد برگوش.
.................................................................
آه....ای خُنیاگران.....
وقتَ ست برخیزید وآهنگِ جهالت را، بیاغازید.....
تا، درمایه ی ننگ وحقارت، رقص بنماییم...
دست دردستِ تمامی شاهدانِ بی سرانجامی...
عروسِ حجله ی شیطان....
مَست ازمستیِ چشمانِ مردانِ هوس آلوده....
می رقصد، دست افشان وپاکوبان.....
وَبویِ گندِ بی شرمی، تراوُش می کند،ازهرنگاهِ او....
زمین وآسمان ازهم نمی پاشد چراامشب؟
..................................................................
شبِ شرم وخیانت ها،شبِ ننگِ تمامیمان....
که باقی مانده از، قومِ ثمودو لوط وهودیم...
نه ازمردی نشان ازمابه جاماندَست نه، ازغیرت و ایمان...
وبُت هامان که نه ازسنگ....
زن...افیون...شراب و بَنگ...
وباورهایمان،.....دُنیا ولذّتهای پوشالی...
ودیگرهیچ..مرگ بادابرچنین انسان..
تمامی ساحران جمعند،امّا من، نمی بینم درین هنگامه موسایی،
تارهاسازد عصاراوُ...بِبلعد اِژدهای خشم ومردی شرافت..
این همه افسونِ بی شرمی ونامردی..
شُعیبی رانمی بینم بنالد کم فروشی را...
همه پیمانه ها لبریزِ لبریزَست..
وبازارِ خباثت گرم و،داغِ ننگ برپیشانیِ آنها...
که شادازشادیِ نفسِ پلیدندو،...نباشد باکشان ازهرچه رسوایی...
زمین وآسمان ازهم نمی پاشد چراامشب؟
................................................................
بساطِ جشن برپاگشته و،گویا دوشیطان زاده شورِ همسری دارند...
وبی آنکه سخن ازمَحرم ونامحرمی باشد/
توگویی پیش ازین وصلت،همه بودند محرم باخودو،
پرچم بدوشانِ ریاو..ننگِ وزشتی ها...
وهرکس آید ازاین دَر...
بی آنکه بپُرسندش ازو،نام ونشانی را....زیرا،
همه ازایلِ ابلیسند.
.......................................
وعاقد هم که گویامحرمِ جمعَ ست...
ازپیروجوان، خُردوکلان،...
درصدرِ مجلس جای می گیرد...
وبانگِ شومِ خود اغاز می سازد که(آیا من وکیــــــــــلم)؟
وفریادِ مبارک بادِ جُغدان می رسد برگوش...
...................................................................
یکی........آن گوشه خامُش،
سرفروبرده درجیبَ ازخجالت....
وازاین بی حیایی ها...
وتنها چاره اَش صبرَ ست چون ایّوب....
زمین وآسمان ازهم نمی پاشد چراامشب؟
وشبهایی که شیطان باتبارش،
جشن می گیرد،خیانت های انسان را.
.....................................................................
(دیوانه)....تابستان 9 8
تارهاسازد عصاراوُ...بِبلعد اِژدهای خشم ومردی شرافت..
این همه افسونِ بی شرمی ونامردی..
شُعیبی رانمی بینم بنالد کم فروشی را...
همه پیمانه ها لبریزِ لبریزَست..
وبازارِ خباثت گرم و،داغِ ننگ برپیشانیِ آنها...
سلام استادبزرگوارم
بسیارزیبا قلم زدید