لوحِ تقدیرِ فریب.......

جناب سید حاج فکری عزیز، سلام علیکم.
.............................................................
خیلی ممنونم ازحضورتان.....برقرارباشید انشاءا.......

جناب آقای حکیمِ عزیز، سلام علیکم.
.........................................................
ممنونم بزرگواراز(نقد....)زیبایتان.
عرض کنم به خدمتتان.......ازانجا که (اختیاراتِ شاعری) بردوگونه است.....
..(زبانی و،وزنی) ...واکثریتِ اساتید براین عقیده اند........،جناب سید حاج فکری عزیزهم دراین مورد....نوشته اند...ولی به نظرِ حقیر.....تمام نشده وجای برای بحثِ بیشتری دارد.....ایضاً اینکه....عروض (شنیداری ست ونه دیداری)....این موضوع هم مربوط می شود به مبحثِ (زبانیِ اختیارات).......وبحثِ حرفِ (عین) هم همانندِ (همزه)ست.
اگردرزبانِ فارسی...قبل ازهمزه....هجای صامتی بیاید،می توان همزه رادرخواندن حذف نمود......مثلِ مثالی که ایشان زده اند(ازاین)...که می توان آن را(ازین)خواند.....دقیقاً می توان این قانون رادرموردِ (عین)هم اعمال نمود...چون درفارسی....تلفّظِ حرفِ (عین)هم درست همانندِ (همزه)است....ومثلاً می توان(درعشق)را(درِ شق)تلفظّ نمود...بنابراین...درکلمه ی موردِ نظرِ شما(صاحب عنوان)...می توان ،حرفِ (عین)راحذف نمود و،ان را(صاحبُ نوان) خواند.
درموردِ کلماتِ (به نظرِ شما) هم که:(امروزی )نیستند)....بنده بارها وبه مناسبتها....عرض کرده ام که:قائل به کلماتِ (کهنه)و(نو)نیستم......وباهرکلمه وواژه ای که بتوانم منظورم رابیان کنم......اِباندارم ازبه کاربردنِ انها.......کلمات...نمی میرند...برخلافِ انچه که بعضی ها....می گویند.....این ماییم......که به هردلیل ازبه کاربُردنِ آنها امتناع می کنیم......واِلاً .....به مناسبتها....وجای درست بهترین استفاده رامی توان ازتک تکِ کلمات وواژه های فارسی بُرد.....البته می دانید ومی دانم که امروز....کسانی هستند که عقیده ی دیگری دارند....ولی....هرکسی بسته به نوعِ سلیقه وباورش می تواند...عمل نماید...واگر دقّت کرده باشید ....حقیر درسروده هایم...اکثراً ....همین کاررامی کنم و...سخت معتقدم...که ....هرسروده ای...مخاطب وخواننده ی خودش رادارد.
بازهم تشکرمی کنم ازلطفتان...موفق باشید انشاءا......

خوش آمدید

درود بر استادم جناب دیوانه ی عزیز
بنده هم میخوام پا دو کفش بزرگان کنم،و چون آموزگار هستم،این اجازه رو برای خودم صادر میکنم...
در مورد عین و همزه و بحث مربوط به کاملا حق با شماست....در مورد زبان امروزی...زبان معیار، زبانگفتار یا محاوره،نیست...همین اساتید در نقد هایشان هنوز می گویند.."حشو قبیح"! ...و غیره...و در نامه های اداری بخصوص، بسیار کهن تر از من و دیوانه،می نویسند! ...در کلاعتقاد من اینست که هیچ کسی،معیار زبان نیست! ..و استفاده کردن یا نکردنِ امثال ماست که واژه ها را می میراند،متاسفانه....
شعر تان مثل همیشه بی نظیر بود استاد

شعر حرف دل است...قدیم و جدید ندارد
در قدیم حرفه و پیشه های زیادی بود که زندگی مکانیزه و ماشینی باعث حذفشان شد ...مثل گیوه دوزی ...مس گری ....و.و.و
بصرف بوجود آمدن ، واژگان و اصطلاحات جدید در فرهنگ مان
نبایستی زبان شعر و کلمات قدیمی را حذف کنیم...
اینکار باعث کنار گذاشتن اشعار مهم تاریخی شعرای نام آور ایران نخواهد شد؟
استاد مهر آبادی ، عزیز ، شعرهای بسیار زیبا و بی نقصی در قالب شعر کهن میسرایند که برای منه نو آموز همچون مشق شب است ...
ضمن ارادت خاص به جناب استاد حکیم ، به عنوان یک نو آموز و شاگرد مکتب ، با اون بخش نقد که گفته میشود:
(((زبان شعر به خاطر استفاده از واژه هایی که امروزه بکار گرفته نمی شوند(مانند، هشته،بی که،خم،گوش دار، به جای گوش کن، و ...) امروزی نیست )))مخالفم استاد
چرا ما باید شعر امروزی بگوییم، در حالی که خود را شاگرد مکتب شعرای کهن میدانیم ...تغییر و تحول و امروزی شدن جای خود را دارد ...پاسداری از اصطلاحات کهن نیز جای خود را ..‌
اگر این واژگان منسوخ و کنار گذاشته شوند ، در آینده ، نسلهای بعدی
نمیتوانند ارتباطی با حافظ و سعدی و....برقرار کنند

مرا ببخشید که وارد بحث اساتید بزرگی چون شما شدم و اظهار نظر کردم ...بگذارید به حساب خامی ....هر دو بزرگوار برای من استاد ، و حجت هستند

جناب اقای رفیعی عزیز،سلام علیکم.
............................................................
شما بزرگید وهمکارِ خوبِ بنده......افتخاریست درخدمتتان بودن.....
باور بفرمایید هیچ اصراری ندارم به اینکه(من)درست می گویم......
بزرگانی کهدراین راه زحمت ها کشیده وخونِ دلها خورده اند....چنین می فرمایند.....ماهم به عنوانِ شاگرانِ این مکتب....پیروِ آنهاییم.
اصلاً چه اصراریست که که همه مثلِ هم باشیم>...اگر جایی ازقانونِ مدّونِ این هنر، تخطّی شد........لازمَ ست....گوشزدو یاداوری.....واِلاّهرکسی سبکی وشیوه ای دارد....ما که نمی توانیم....اجبارش کنیم به چیزی که عتقدِ به آن نیست....
ممنونم دوست گرامی از همراهیتان...موفق باشید

درودتان بانوی گرامی
ببخشید زبان معیار را یزدیها معی٘ن نمی کنند بلکه اگر کسی بخواهد مرز آن را بداند زبان رسانه های رسمی معیار خوبیست زبان تلویزیون معیار است اگر خبرنگار در پخش خبر اجازه داشت بگوید مجوزی خواهد بود .دوم اینکه اختیار هرکس دست خودش است بحث زبان شعر ضروریست اگر کسی بخواهد شعر نقد کند از حوزه زبان شناسی هم باید وارد شود بعضی بزرگواران در اشتباهند اگر سعدی و حافظ در این زمان زتدگی می کردند مطمئنا با زبان امروز می سرودند
البته باز هم از استاد شیخی پوزش می خواهم که قرعه به نام ایشان رقم خورد این یک بحث کلیست که در محافل هم مطرح است


د

درود استاد حکیم

من نگفتم زبان معیار را مردم یزد تعیین می کنند. لطفا یک بار دیگر نقدم را بخوانید. گفتم این واژه های اصیل فارسی که به زعم شما متروک شده اند، هنوز هم در گویش های فارسی کاربرد دارند. یک نمونه ی آن واژه ی( هشتن) است، که در لهجه ی یزدی کاربرد دارد و اگر به دیدگاه استاد اسفندیاری در سطرهای پایین دقت کنید، می فهمید که هنوز در گویش مردم دزفول نیز رایج است. یعنی اگر یک یزدی و یا یک دزفولی با شما صحبت کند، متوجه مفهوم سخنش نمی شوید و می گویید زبانت باستانی است و معیار نیست؟ چرا باید به این راحتی واژه های اصیل فارسی با این قدمت ادبی که در آثار بزرگان هست و هنوز قابل فهم است، کنار بگذاریم؟

من خودم دبیر و کارشناس ارشد ادبیات هستم. 
سال های سال، درس زبان فارسی را تدریس کرده ام؛ اما هرگز با این روش که به این راحتی واژه های اصیل فارسی را کنار بگذاریم، موافق نبوده و نیستم و شعر استاد شیخی ارجمند را شعری کاملا پخته و سنجیده از هر نظر می بینم.


ضمنا همانطور که آقای صادقی گفتند،
زبان معیار در شعر به سه بخش (( زبان کهن ، زبان مکتوب روز و زبان محاوره )) تقسیم می شود؛ پس نمی توان گفت که زبان معیار ..مختص به روز بودن است.

سرکارخانم حکیمی، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.....................................................................
تشکّرمی کنم ازحضورتان دراین بحث.....که امیدوارم نهایتاً نتیجه ای مطلوب داشته باشد......وخوشحالم که دوستان با سعه ی صبر....بحث راادامه می دهند.....چیزی که همیشه..دوست داشته ام.....مباحثِ مربوط به نقدِ اشعار...به این شکل.....انجام شود....گرچه خودم متاّسفاونه انگونه که دلبخواه باشد نمی توانم....پاسخگوی لطفِ عزیزانِ هموند باشم.....برادرِ عزیزم...جناب رفیعی ....قبولِ زحمت فرموده ....وزحمت می کشندوووبنده راشرمنده می نمایند.....بازهم ممنونم ازمحبتتان موفق باشید انشاءا.....

جناب آقای حکیمِ عزیز، سلام علیکم.
......................................................
باوربفرمایید بنده باید ازشما تشکّرمضاعف داشته باشم....که بابی بازنموده اید.....ودوستان هم....لطف نموده وتاجایی که برایشان امکان دارد...شرکت می نمایند...ولی بزرگوار.....وقتی سرکارخانم حکیم می فرمایند.....این واژه ...هنوز درگویشِ مردمِ یزد..کاربُردارد...به نظرِ حقیر....فقط درجغرافیای شهرِ یزد...محدود نمی شود......زبان که مرزنمی شناسد.....مسلمّاً شهرها...روستاها...واحیاناً مناطقِ
ِ اطرافِ یزد هم.....می شود ازمردمش شنید این واژه را...ویامردمِ دزفول.....بنده چون یکی ازباجناق هایم...دزفولی ست شنیدنِ چنین کلمه ای اززبانِ ایشان، برایم عادّیست.....ما، مردمِ اراک....و.........هم این واژه رابه طورمعمول استفاده می کنیم....بنده هشت سال ازمدّت تدریسم را، بینِ مردمِ خوب ومهمان نوازِ وشریفِ (لُر)بوده ام......هرگز فراموش نخواهم کرد که شنیده ام ازانها به کرّات....این واژه را........وتاآنجا که یادم هست...ملایری ها....وخیلی جاهای دیگر.......اینها نشان دهنده ی این واقعیت است که کاربُردی عادی دارد درخیلی ازنقاطِ ایران....چیزِ قریبی...نیست....بنابراین...فقط مختصِّ یزد نیست که شما می فرمایید...زبانِ یزدیها معیارنیست.....وایضاً مرحوم دهخدا....این واژه هربه این شکل معنا نموده اند....
هشتن:....(مصدر)....گذاشتن....نهادن.....(برهان)....روی چیزی یا برجایی قراردادن....ونمونه هایی ازاشعارِ بزرگان که استفاده نموده اند ازین واژه.......بنابراین.......باید قبول کردکه ....هنوزهم جای دارد که ،به مناسبت استفاده ببریم ازکاربُردش.....البته این عقیده ی حقیرست....گاهی شاید ملاحظه فرموده باشید...جناب علی صادقی...گاهی دراشعارشان....به کا می برند...اصطلاحات...و،واژه های محلّی ویاشاید (به قولِ امروزیها)قدیمی را...وخیلی هم زیبا....به کارمی گیرند....این کلمات را....
به هرحال....بنده خیلی خوشحالم....که بعدازمدتّها...می بینم......بحثِ نقد...خیلی منطقی...ومنصفانه....پیش می رود...وازین بابت بازهم ....ممنونم ازجنابعالی....ولی یک موضوع فقط باعثِ تعجّبم شده....وان هم اینکه.....تقریباً تمامِ سروده های حقیر به هیمن زبان و...به همین سبک هستند......چرا این غزل.....نمی دانم....؟....ولی باید به فالِ نیک گرفت.....موفق باشید انشاءا.........

سرکارخانم عجم ،بانوی گرامی، سلام علیکم.
.................................................................
خیلی ممنونم ازسرکارعالی....لطف دارید به (دیوانه)...
شادباشید وتندرست انشاءا.....

خوش آمدید

خوش آمدید

جناب آقای استکی عزیز، سلام علیکم.
.........................................................
خیلی خیلی ممنونم ازحضورِ پُرمهرتان.....همیشه تندرست وسالم باشید انشاءا.........

آقای صادقی عزیز این شما نبودید که یک ماه پیش بر سر کلمات قدیم و جدید با بنده بحث می کردید و این کپی همان کلمات است که حتی کهن هم نبودند
استفاده ((گر ...چو....بمانم شوم/بسوزم شوم/
حالا کجا در زبان معیار هشته بکار می برند
و همچنین هر کس می خواهد قبول نکند میل خودش است
استاد وحیدیان کامیار در کتاب شناخت وزن و قافیه ص 12 در بحث حذف همزه می گوید :اگر قبل از همزه آغاز هجا حرف صامتی بیاید همزه را می توان حذف کرد مانند آب که با همزه شروع می شود در آب / که می شود دراب
بحث حذف عین مطرح نیست زیرا اگر عین در عنوان حذف شورد کلمه ای باقی نمی ماند

سلام ..کاری به اینجا ندارم...
در همزه...طبق اختیار...همزه یا ادغام میشود ویا حذف میشود...
حرف ع هم در کلاسیک همزه حساب میشود..
حرف ه هم همزه حساب میشود منتهی در ترانه...

عزیز برادر اینجا همزه ای در کار نیست و بحث ترانه هم نیست چون ترانه صوت است کسی خرده نمی گیرد و بدانید و آگاه باشید حذف عین شامل این قاعده نمیشود مطمئن باشید شعر کلاسیک قاعده و قانون دارد و تخطی از آن عیب محسوب می شود مانند قواعد راهنمایی که باید همه رعایت کنند منتهی جریمه نمی کنند مثل شعر سپید بی در و پیکر نیست لذا هرکس وارد این وادی می شود باید رعایت کند
دیگر بحث بیشتر از این در اینجا به صلاح نیست در خانه اگر کس است یک حرف بس است، همچنین از آقای شیخی عزیز و دوست داشتنی بینهایت پوزش می خواهم

جناب آقای صادقی عزیز، سلام علیکم.
.........................................................
بنده گاهی دراین فکرم که چرا....مسئله ی (نقد........)تاکنون وتابه این اندازه دراین سایت......مشکل آفرین بوده.......؟.....بالاخره مسائلی هستند....که مطابقِ با قانونِ موجود باید اِبرازوعمل شوند.....ومسائلی هم هستند که(سلیقه ای) می شود باانها برخوردنمود.......تاجاییکه ....خلافِ قانون نباشد....
بنده زبانِ شعریم همین است که هست......(نخواستم که بگویم.....)و(حتماً هم برای بنده، امتیازی )نخواهدبود...بیشترازسّنِ خیلی ازعزیزان....فقط وفقط...نوشته ام......دراین مدّت بااین زبان بوده...وتغییرهم نخواهم کرد......چرااجازه نمی دهیم...هرکس خودش باشد؟..........ممنونم بزرگوار....ازلطفتان.

سلامی مجدد بزرگوار...
بحث را ادامه بدهید تا متوجه اشتباهتان بشوید....خاطرتان جمع باشد که نسبت به قواعد ساختاری بنده ار شما ببشتروسواس به خرج میدهم...ع در کلاسیک همزه حساب میشود واختیار ادغام ویا حذف را پذیراست...
شما دلیل مکتوب بیاورید با ذکر نمونه...من هم از استاد بزرگواری که همه قبولش دارند دلیل می آورم...
بالاخره یکی از ماها اشتباه میکند...
در صورتی که بنده اشتباه میکنم...
در مقابل همه میپذیرم وعذر خواهی هم می کنم...
فقط می خواهم بگویم که به یادگیری اهمیت میدهم...

ارادتمند شما هم هستم

جناب آقای حکیم عزیز، سلام علیکم.
......................................................
خوشبختانه کسانی که دراین موارد.....نظرِ تخصّصی دارندونوشته اند....فقط محدود به این بزرگواری که شما نام برده اید نمی شود....منابع ومأخذِ زیادی موجود هست....
حرفِ (عین) چون درفارسی....تلفظّش...دقیقاً مثلِ (همزه)ست...همان قاعده...راشامل می شود...ومی توان درمواردِ مشابهِ (همزه)....آن رادرخواندن....نادیده انگاشت......
بزرگوار....همه دوست داریم...یادبگیریم...وعنادی هم درکارنیست....
مسئله این نیست که بنده ی نوعی وشمای نوعی.....خدای ناکرده...لجاجتی داشته باشیم...دراثباتِ نظرمان.....ماهم تابعِ بزرگوارانی هستیم که ....دراین مسائل....صاحب نظرند.....شما دراشعارِ بزرگان ...بسیار می توانید ازاین نوع...مشاهده بفرمایید.....بهترست...باسعه ی صدرِ بیشتری...به موضوعات....نگاه کنیم.....
ممنونم ازحضورتان.موفق باشید انشاءا......

جناب آقای اسفندیاری عزیز، سلام علیکم.
.................................................................
ببخشید که جوابِ کامنتهای بنده مثلِ خودم......(دیوانه) شده اند وهیچکدام...سرِ جای خودشان نیستند......باشما موافقم.....نه به این جهت که...ازشعری من...پشتیبانی نموده اید.....عقیده است و...سبک .مرام.....وهرکس آزادست دراِبرازِ ان به ان شکلی که دوست دارد...به شرطی که مخالفِ عُرف وقانون نباشد.....واینجا هم هیچ حقّی پایمال نشده.....بنده ی نوعی ...دوست دارم اینگونه بنویسم.....ومعتقدم که....خواننده خودش انتخاب می کند......
ممنونم ازبزرگواریتان...دوستِ من...موفق باشید.

درود بر استاد عزیزم جناب صادقی مود بزرگوار...از نقد عالی تون سپاس...متاسفانه استاد شیخی به علت مشکلاتی که از نظر سلامتی دارند، قادر به پاسخگویی به لطف همه. ی عزیزان نیستند،من عصر باشون صحبت کردم تلفنی،نیابتا تشکر میکنم از حضور تون

درود دوباره...استاد صادقی مود
پس چرا هنوز در نقد ها،می فرمایند،مثلا،"حشو قبیح" یا کلمات کهن و مشکل دیگری نظیر ان؟ و هیچ وقت ندیدم کسی ایراد بگیرد؟ و اتفاقا همان ها که این ها را استفاده میکنند،خود از مخالفان واژه های کهن،هستند

[جناب آقای صادقی عزیز، سلام علیکم.
............................................................
ضمنِ تشکر ازحضورتان دراین بحث....بنده هم مخالفم که سروده به شکلی باشد که خواننده همیشه (دایرة المعارفی ) درجیب داشته باشد برای درکِ لغاتِ دورازذهن......اتفاقّاً درانجمن ، همیشه بایکی ازدوستان، این مشکل راداریم......ولی به هرحال.....این تفاوت هاهست حتّی درنوع سرایش...موفق باشید انشاءا.........

سلام جناب رفیعی راد عزیز
ممنونم از لطف شما
آن کلمات که می فرمایید اسم است و برای رساندن مفهومِ ایراد به کار می رود . قوانین را ادبا با این زبان نوشته اند و آموخته ایم . مانند ضرب و تفریق ، تلفن همراه یا پارک دوبل یا فلج اطفال که تعریفش در ذهن مخاطب وجود دارد. عبارت " حشو قبیح" در بحث های تخصصی شعرا به کار می رود . در حالی که زبان شعر (که بحث ماست ) مستقیم به ارتباط با مخاطب عام بر می گردد.

به جای ایراد "حشو قبیح" چه بگوییم؟
به جای این عبارت باید در نقد ها بگوییم : جناب شاعر شما از " کلمه یا عبارت زشت و زایدی استفاده کرده ای که جمله از جهت معنی به آن نیازی ندارد و تعادل لفظ و معنی را در جمله به هم می‌زند و گاه می‌تواند باعث فساد معنی شود" !!

اگر بخواهیم اسامی را عوض کنیم احتمالا به سرنوشت این داستان جالب دچار می شویم:
به جای واژه عربی مثلث، واژه فارسی "سه بر" را جایگزین کرده و به جای مثلث متساوی الاضلاع، "سه برِ سه بر برابر" و به جای مثلث متساوی الساقین، "سه برِ دو بر برابر" را به کار ببریم
در ریاضی یک اصل وجود دارد که می گوید: اگر دو ضلع نامساوی از یک مثلث متساوی الساقین با دو ضلع مثلث دیگر برابر باشد، آن دو مثلث برابرند.
حالا این اصل رو با تعاریف جدید بازگو می کنیم:ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺩﻭ ﺑﺮِ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﻪ ﺑﺮِ ﺩﻭﺑﺮ ﺑﺮﺍﺑﺮ، ﺑﺮﺍﺑﺮِ ﺩﻭﺑﺮِ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﻪ ﺑﺮِ ﺩﻭﺑﺮ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺑﺮِ ﺩﻭﺑﺮ ﺑﺮﺍﺑﺮ، ﺑﺮﺍﺑﺮﻧﺪ

یا مثلا گفتند موبایل بیگانه است! هزینه کردند زحمت کشیدند و اسمش را گذاشتند تلفن همراه که باز هم نصفش بیگانه است...

عزیز هستید بزرگوار

جناب آقای عباسی عزیز، سلام علیکم.
........................................................
ممنونم بزرگوارازحضورتان....شادباشید انشاءا..

خوش آمدید

2:

جناب آقای اسدپورعزیز، سلام علیکم.
........................................................
ممنونم ازحضورتان....وباوربفرمایید ازدیدارتان خوشحالم.....
بودن درجوارِ جوانانِ خوش ذوقی چون شما...برای بنده، افتخاری ست..
خوشحالم که....می پسندید...موفق باشید انشاءا........

جناب آقای رمضانی عزیز، سلام علیکم.
..........................................................
شرمنده می فرمایید بزرگوار.....چون می دانم که ، شما زیبابرداشت نموده اید.....
ممنونم ازحضورتان...موفق باشید انشاءا........

جناب آقای شفیعی عزیز، سلام علیکم.
............................................................
خیلی خیلی ممنونم ازلطفتان بزرگوار........همیشه منظرتان هستم در(کلبه دیوانه).......بودن درجوارتان.....مباهاتی ست برای بنده.....
«جامِ وحدت هِشته ازکثرت، طلب خُم کرده ایم»
درست نمی دانم ولی حدس می زنم.....(هِشته )برایتان کمی دورازذهن امده است...چون ازجمله کلماتِ بسیار زیباوشیرین(پهلوی)ست...که متأّسفانه خیلی کم وشاید هم به ندرت....دربعضی ازگویش های محلّی ازان استفاده می شود..
(هِشته) ازمصدرِ (هِشتن) وبه معنای نهادن.....گذاشتن.....ترک کردن....ورهاکردن..... می باشدجناب فردوسی می فرمایند:
همه خاک دارندو بالین وخشت
خُنک آنکه جُز،نامِ نیکی نَهِشت
وآنچه بنده بیشترمَدِّ نظرداشته ام...درین مصرع....رهاکردنِ یکتاپرستی...وروی اوردن به خدایانِ گوناگون َ ست.....که متاّسفانه شاید به ظاهر.....بدان معتقد نیستیم...ولی درعمل......پیروِ آنیم...
(اَلَّلهُ وَلِّیُ الَذّین آمَنوُاْ...خدای یکتا....ولی وسرپرستی مؤمنینَ ست و.....وَالَّذِیِنَ کَفَرواْ اَوْلِیَاؤهُمُ الطَّاغُوت........وکافران....خدایانشان...طاغوتَ ست...اِلَخ)
ملاحظه می فرمایید که درقران هرجا صحبت ازمعبودانِ کافران شده...به صورتِ جمعَ ست...ودرمقابلِ ان...مؤمنین معتقدند به یکتاپرستی...
(جامِ وحدت)...سیراب شدن ازیکتاپرستی ست...ودرمقابلِ ان(کثرت)...ست که صحبت از(پراکندگی) می نمایدو....چند خدایی و، زیاده خواهی ،یاشهوت....که شاید(خُم) درمقابلِ (جام)بتواند....مبیّنِ منظورباشد...امیدوارم...حدسم درست بوده باشدوتوانسته باشم....منظوررابیان کرده باشم......
بازهم درخدمتم....ممنونم...موفق باشید انشاءا.....

سلام و درود استادم
این واژگان کهن ، هنوز زنده اند و شاگردانت بعضاً از آن استفاده میکنند ...
برایم هیچ امیدی نهشتی
چمن زاری بپای من تو ،کِشتی
مرا دیگر غم هجران تو بس
دلم را روی اخگر تو بِرِشتی
هنوز این کلمات در گویش محلی شهرهایی چون دزفول و .....یافت میشود.و آنچنان هم غریب نیست استاد...

زنده باشی و مانا

سلام
استاد با تشکر
نه من منظورم این بود که ایا باید این گونه خواند
.....طلب(ساکن)خم کرده ایم
و یا
....طلب (کسره)خم کرده ایم
برای من این کسره کمی ثقیل به نظر میرسد.
و گرنه مطمئن باشید تمام لغات و کلمات را استادانه استفاده میکنید و قابل فهم برای بنده ی حقیر است

جناب آقای شفیعی عزیز، سلام علیکم.
.........................................................
بخشید اگر دیرجواب می دهم......دوروزست که مجبورم فقط بادستِ چپ....تایپ کنم.......(وشاید هم بدخط).....وایضاً بعضی مسائل که ناخواسته پیش می آیند...وقت گیرند.
بزرگوار...شما مستحضرید که بنده هرجالازم باشد....اعرابِ مناسب رامی نویسم......درموردی که شما فرموده اید.....حرف(ب) در(طلب) ساکنَ ست......تاخیرم راببخشید...موفق باشید.

سرکارخانم ایروانی، بانوی گرامی، سلام علیکم.
................................................................
خیلی خوش امدید به(کلبه دیوانه).
خوشحالم اززیارتتان وممنونم ازحضورتان....
امیدوارم بتوانم خدمدت برسم....فعلاً که همین کامنت هاراهم فقط بادست چپ می نویسم....
موفق باشید انشاءا.......

خوش آمدید

جناب آقای رفیعی عزیز، سلام علیکم.
........................................................
باوربفرمایید شرمنده ام ازشما وخیلی ازدوستانِ شفیقی که همچون شما....لطف می نمایید به(دیوانه)...خوشحالم که درخدمتتان هستم..وخوشحال ترم که می پسندید.....درجوارتان....افتخاری ست برای بنده سرودن......ازتاخیرم عذرخواهی می کنم......فعلاًتایپ کردم برایم مشکل است با یک دست....اگر عمری بود خدمت خواهم رسید.
موفق باشید ...ودرجوارحضرتِ ثامن الحُجج....مارافراموش نفرمایید.

درود بر شما عتیق بزرگوار
نیابتا از حضورتون سپاسگزارم

سرکارخانم عتیق، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.................................................................
خیلی خوش امدید به (کلبه دیوانه)......
خیلی خوشحالم اززیارتتان وشرنده ام که دیرخدمت می رسم....عفو بفرمایید...

درود. سپاس از حضورتان بانو سماالغزل

سرکارخانم باباخانی، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.....................................................................
خیلی ممنونم ازلطفتان بزرگوار....وعذرخواهی می کنم...تاخیرم را....ببخشید....

درود. سپاس استاد رهای عزیز

جناب آقای انصاری عزیز، سلام علیکم.
.........................................................
باشما راحت ترم....چون اگاهید تقریباً ازحال وروزِ بنده....ممنونم بزرگوار....

درود سیاوش خان
از حضورتون سپاسگزارم

جناب آقای اسفندیاری عزیز، سلام علیکم.
..................................................................
حضورتان باعثِ دلگرمی ست برای حقیز.....لطف می نمایید وبنده را، شمنده....ممنونم....

درود جناب کشاورز
از حضورتون و محبتتون نهایت سپاس رو دارم

جناب آقای کشاورزِ عزیز، سلام علیکم.
...........................................................
باوربفرمایید ...شرمنده ام که باید برای چندمین بارازشما عذرخواهی کنم....ببخشید دوستِ خوبم....موفق باشید انشاءا.......

سلام سرور گرامی این حرف رو نزنید
شما تاج سر ما وبزرگ ما هستین
دست شما رو می بوسم وخوشحالم که
زیر سایتون هستم
زنده باشید!

درود و سپاس جناب آرام، از حضور مهربانانه تون

جناب آقای ظهوری عزیز، سلام علیکم.
...........................................................
خیلی ممنونم ازحضورتان بزرگوار....عذرخواهی می کنم بابتِ تاخیرم...موفق باشید

درود و سپاس بی نهایت از استاد پارکی عزیز
لطفتون مستدام

جناب آقای پارکی عزیز، سلام علیکم.
............................................................
شرمنده ام.....بزرگوار....ببخشید وممنونم ازحسنِ نظرتان.....خدای راشکرکه می پسندید...موفق باشید انشاءا.......

درود و سپاس از حضورتان بانوی بزرگوار

سرکارخانم ایرانپور، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.......................................................................
ببخشید.....می دانم مقصرم....و،عفو بفرمایید.....ممنونم ازحضورتان.

درود بانو ناصری عزیز
سپاس از حضور ارزشمندتان

سرکارخانم ناصری، بانوی گرامی، سلام علیکم.
......................................................................
گرچه جنابِ رفعی عزیز، برادرخوبم.....اظهارِ لطف نموده اند به حقیر...ولی باتمام مشکل....وظیفه دانستم خدمت برسم....وتشکّرکنم.....مؤید باشید انشاءا.....

جناب آقای صادقی عزیز، سلام علیکم.
...........................................................
خوشحالم که بازدرخدمتتان هستم و....شرمنده ...که نمی توانم ...درخورِ لطفتان پاسخگو باشم.....ممنونم گرامی

سرکارخانم نصیرپور، بانوی گرامی، سلام علیکم.
......................................................................
شما همیشه به بنده محبت داشته اید....ممنونم وازخدای بزرگ برایتان..همه ی خوبیهاراآرزو می نمایم....برقرارباشید انشاءا..........

درود بر شرفت علی اقا استاد خوبم..
همین اساتیدی که می کوبند واژه های غنی و زیبای کهن را،وقتی می خواهند متنی بنویسند که فاخر و پر طمطراق نشان داده شود،بی شک نوشته هایشان پر میشود از واژه های کهن!!!
د. نقد هایشان میگویند "حشو" ..."حشوقبیح" ..."ابطال" ..و دهها مورد دیگر که حتی ما کهن نویسان استفاده نمی کنیم..
امّا..وقتی واژه ای مثل "هشته" در خوزستان مثل دزفول.. در لرستان مثل بروجرد...در همدان مثل ملایر و نهاوند و...استفاده میشود و بسیار هم زیباست و مفهوم،چرا ما خود را از آن محروم کنیم؟؟ و خیلی موارد دیگر...در ضمن هم در سیاست هم در فرهنگ و ادب،سینما و داستان و شعر و...روشنفکر یا ادیب و نویسنده و شاعر که دنباله رو عوام نمیشود! اتفاقا برعکس، باید عوام را بدنبال بکشاند... خلاصه من یکی که متوجه این جنگ بر علیه زبان فاخر پارسی، نمیشوم و نمیدانم چرا باید خودمان با دست خودمان تیشه به ریشه بزنیم! آن هم ریشه ای با این غنا و قدمت و زیبایی... در پناه حق

جناب آقای میری عزیز، سلام علیکم.
.....................................................
خوش امدید به (کلبه ی دیوانه)...

جناب آقای خادمیانِ عزیز ، سلام علیکم.
..........................................................
این یک قاعده ی کلّی ست وچیزی نیست که بنده ویادیگری به دلبخواه بتوانیم تغییرش دهیم.....اساتیدِ فّن....به هرحال به این نتیجه رسیده اند که چون ما.....حرفِ (عین)رامثلِ عرب زبانها....بدان شدت اَدا نمی کنیم.....وتلّفظِ ماازاین حرف....درست همانندِ (همزه)است....بنابراین ...ازیک قاعده باید پیروی کنند...وبزرگانی ازشعرای ما....بارها وبارها....اینگونه سروده اند....
ممنونم ازحضورتان بزرگوار...موفق باشید انشاءا.....

جناب مجنون عزیز، سلام علیکم.
..................................................
خوشحالم که حضوردارید....موفق باشید انشاءا.........

سرکارخانم ضیلیی، بانوی گرامی، سلام علیکم.
...................................................................
درودِ خداوند برشما بادبزرگوار....ممنونم ازحسنِ نظرتان...
مؤید باشید انشاءا............

جناب آقای احمدزاده ی عزیز، سلام علیکم.
..................................................................
خیلی خیلی ممنونم ازحضورتان گرامی....
برقرارباشید انشاءا..........

جناب آقای کدخدایی عزیز، سلام علیکم.
............................................................
خیلی خوش امدید به (کلبه دیوانه).....
خوشحالم اززیارتتان....
عرض کنم خدمتتان ....بنده نمی دانم چگونه می شود....(شعرنو)و(کهنه)رادرهم امیخت و....سبکی جدید به وجوداورد....ولی معتقدم...پیش ازین بزرگوارنی....(شاید) این کارراکرده باشند....به نظرِ حقیر....(نیمایی) میتواند...تلفیقی باشد ازین دو......مصرع ها...کوتاه وبلند می شوند....ولی وزن واهنگ....تغییرنمی کند....غیرازین چه می توان کرد.....؟
ولی امیدوارم...درراهی که درپیش دارید...موفق باشید.....یاحق....

جناب آقای رشیدی مقدم عزیز، سلام علیکم.
.............................................................
ممنونم بزرگوار،هم ازحضورتان وهم از، بداهه ی زیبایتان....موفق باشید وقصورِ بنده راببخشید.

سرکارخانم باقری، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.....................................................................
خیلی ممنونم بزرگوار....به هرحال...هرکسی درنوعِ سُرایش.....سبکی وعقیده ای برای خوددارد.....وخوشبختانه....قالبِ غزل....به نوعی ست که برخلافِ انچه عدّه ای معتقدند که فقط (عاشقانه)هارامی توان باان سرود....جای برای مانورِ بسیاری دارد...وهمه نوع موضوعی رامی توان دران به کار گرفت وسرود......بنده هم.....سعی می کنم.....خودرابیازمایم.....و مسائلِ مبتلابهِ روزرا...دراین قالب بسرایم......خوشحالم که می پسندیدد...موفق باشید انشاءا.......

خوش آمدید