يکشنبه ۴ آذر
اشعار دفتر شعرِ سپیدار های سوخته شاعر سلطان محمد الهی وردک
|
|
|
|
آسمان با دل ابری من هم پا بگریست
گرچه دل اندکی ابری بود ؛ اما بگریست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما رو در روی ناتو ایستاده ایم هنوز
بـهر جهـاد خونین ؛ آمـاده ایم هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما بیدفاعیم بی سلاحیم بیصدا هرگز
دور از شما جنگیده ایم اما جدا هرگز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صلیب(گذاشته است)بوش(،)رمز نامِ(هجوم
بپاستـاد ؛ همــه افغـان ؛تمامِ شامِ هجوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسید مژده ،که ایام شاد در راهست
بگوش باش ؛خبرها زیاد در راهست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زنده مباد علـف اگر تیغ بنیام میکند
برگ بخـاک میفُـتَد ،سبزه قیام میکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بـهار خوبست ،که با ترانه آید
بهار آهـنگ به لب مستانه آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرغ سحر کو که تا ، ناله سر کند
قلب من آتش زند ؛ پر شرر کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مـرغ سحـر بار دگـر ربنا بگو
رفـع خطر کند مگـر ربنا بگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در رزم با اهـل صلیب ما باز بمیدان آمدیم
مثل صـلاح الـدین ایوبی به جولان آمدیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی زیبد به باغ ما بهـار آید به مهمانی
بگـرد سفرهء ما بس غم و درد و پریشانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ســلام کــوه بلند ، بر ثبـات شهر انار
درود شهر همیشه بهار ، به سرو و چنار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هجـوم وحشی ی طوفـان ز پا فتـاد شکست
گریخت ابر ،نشست سیل ، مسیر باد شکست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گــل واژه و سبـزه واژه و آب واژه
از بهر غـزل شدن چی بیتـاب واژه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما لای چرخ غرب گذاشتیم چوب را ؟
ننوشته کس بنام تو هم چیز خوب را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای ، که در فاجعه تکرار شوی
هــر شبِ حـــادثه احضار شوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مسلمان جوان از چه ؛ همیشه غرقه در خون است
چو فرهاد هم سر و هم سنگ و تیشه غرقه در خون است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای باغیان راست و چپی سبز و سرخ و زرد
ای دیده ملت ازهمه تان مرگ و رنج و درد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانم که امید تو ز من چیست ؛ سکوتم !
فـــــریاد مداوم کشم و نیست ؛ سکوتم !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زماجــــــرای ازینگونه بوی خون آید
زفکر اهــــــــل خرد نیز پر جنون آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از تبارِ سپیـــدار هــــایِ سوخته ام
منی که، زآتشِ یکچند خس افروخته ام ؛
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مــرحبا به ایمانت ،ایجــوان بی باکم
ناجی دلیر خاک ، خاک نشین دلپاکم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز میعـــادگهء ما و تو در آتش و خون
میرسد باز رهء ما و تو در آتش و خون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایا هموطن وقت رزمست ،بخیز
بپا شو ، که بر پا کنی ،رستخیز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باد تا از دور میارد اجل
ابر وحشی نیز میبارد اجل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگرو رفته ی شعار های سوخته ایم
فــریب خوردهء قرار های سوخته ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غرب پندارد جهان میدان اوست
نفت دنیا مزهء از خوان اوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنسوی حادثه میعـــــــاد گهء ما ست ،بیا تا برویم
دور نیست حادثه آنسوی همینجا ست ،بیا تا برویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گیج
ازهرانشعابِ جاده
میپیچم بسوی آفتاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"صلح" را آماده باشِ جنگ بعدی گفته اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرصت ؛
استعدادِ
کشفِ
لحظه های بارور.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدا در واژه ها از هم گسسته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدا در واژه ها درهم گسسته
|
|
|
|
|
مهرداد مانا
ابراهیم هداوند
محمد رضا خوشرو (مریخ)
علی نظری سرمازه
بهمن بیدقی 
محمدرضا آزادبخت 
