چهارشنبه ۴ خرداد
اشعار دفتر شعرِ جوجه اردک زشت شاعر مجنون ملایری
|
|
|
|
شاعری‌شغل عجیبی‌ست‌درآمدصفراست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازجوانی‌تابه‌پیری‌شعرمی‌گویم‌ولی
هیچکس‌دردمراازشعرهایم‌حس‌نکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعری‌راپیشه‌کردم‌تاکه‌درمانم
شود
بعدعمری‌حاصلم‌جزاشک
حسرت‌نیست‌نیست
----------------
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه گفتم زوفاگفت‌که خاموش
حمید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خنجرنامردیت‌عمری‌ست درقلب‌من‌است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن چنان‌افسرده‌ام‌حس‌می‌کنم‌من‌مرده‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر می‌گویم‌به‌اجباردلم‌اماچرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درکنارت‌بودنم‌خواب‌وخیالی‌بیش
نیست
در بی‌درمان همین‌باشدنه‌درددیگری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی‌دانی‌پدروقتی‌نباشد
تمام زندگی درداست‌ورنج‌است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منوتوتنهاییم
وکسینیستبفهمدمارا
جای ماندن هم نیست
پای رفتن هم نیست
سایه‌هامان‌رانیزمی‌زنند
با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با بوسه گرم یاربیدارشدن
دردی که به اورسدخریدارشدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تانیمه‌شب به یادتوبیدارمانده‌ام
باور نمی کنی توبه‌ساعت‌نگاه‌کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درددل هایت نکن درنزد یاران بازگو
ااهن- ودیواربهتررازداری می کنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به‌روزگارسیاهم‌نخندای‌بی‌رحم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نزن‌تکیه‌به‌دیوارریاکاران
که می بازی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگوطالب ززابل چون زرستم ها خبرداری
خبرامدتو ... خوردی به خاک ما نظرداری
ببین قبرتو اماده بیاوامتحا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما به راه وطن خویش که ئجان را بدهیم
درره حق طلبی سروزبان رابدهیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای قلم پیروزمی گردی دراین پیکارها
می کنی ازادماراازپس دیوارها
ماهمه دربنددیگرنیسشت جزتویاوری
خشگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعری بایدبه جای مردمت گویی سخن
گرنمی گویی زبان بایدزحلقومت برید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امدوقلب مرایکباره ویران کردورفت
شاعربیچاره راسردرگریبان کردورفت
وقت رفتن برلبانم بوسه داغی گذاشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمی توبه هم زدی هلاکم کردی
بی عشق مرا به زیرخاکم کردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یاد آن بوسه‌قدیمی‌وگرم
یادگاری‌به‌روی‌لب‌وتنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش می شد پدرم می امد
ازدرخانه من بالبخند
تابگویم که دگربعدازاو
این لبانم نزند یک لبخند
چون که م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر نمی توان به کسی اعتماد کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دشمنانم‌روبرویم ازوفادم‌می‌زنند
پشت سر با رقص خنجر شادمانی می‌کنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منوتوتنهاییم
وکسینیستبفهمدمارا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بس‌چلچله‌ها‌که‌بی‌سبب‌جان‌دادند
این‌بی‌‌وطنان‌وطن‌چه‌ارزان‌دادند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خنده برلب‌بزن ودست‌دعایت بالاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای‌که‌آن‌بالا‌نشستی
فکرمردم‌نیستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داغ آن بوسه‌اول‌توبدان پابرجاست
تا ابد حسرتم این است که یارم‌نشدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افسرده ترین‌شاعرایران‌شده‌ام‌من
بی‌عشق‌ببینیدچه‌ویران‌شده‌ام‌من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهرمردن‌حاضرم شمشیر را آماده کن
کندباشدبهتراست‌من‌بیشترمی‌بینمت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک‌عمرهمیشه‌درکنارت‌بودم
من‌همدم‌قلب‌بی‌قرارت‌بودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زدم‌درخواب‌یک‌بوسه
برآن‌لبهای‌شیرینت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادمادربزرگ‌افتادم
بازدیشب‌به‌خواب‌من‌آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه‌سکوتی‌ست‌دراین‌خانه
کسی نیست‌چرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازچشم‌قشنگ‌توبلا‌می‌خواهم
یک‌ذره‌فقط‌ببین‌وفا‌می‌خواهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش‌تنهایک‌مداد
وکیف‌ودفترداشتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تویاری‌کن‌ظعیفان‌راجوابش
باخداباشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توراهرلحظه‌می‌بوسم
ولی سرداست‌لبهایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعری‌این‌نیست‌مدح
این‌وآن‌گفتن‌عزیز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حاصل‌عمرم‌فقط‌دیدم
که‌رنج‌ودردبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای‌ناله‌مجنون‌ززیرخاک
می‌آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلب‌پاکم‌راشکستی‌خنده
برلب می‌زنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش‌بابا‌سایه‌ات‌رابازبرسر
داشتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه‌سادگی‌کردی
زیان‌دیدی‌ولی‌افسوس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهربان‌باشیم‌باهم
زندگی‌بی‌ارزش است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرزمان‌ازدردمردم
شعرگفتی‌شاعری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رازخودرانزدنامردان نگو
لحظه‌ای‌دیگرتورارسواکنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حافظا.مثل‌توپیدانشود
دردنیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افتخارایل‌فاضل
گشته‌ای‌مجنون‌پیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعری‌شغل‌عجیبی‌ست
درآمدصفراست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرهای‌داغ‌مجنون‌می‌زند
آتش‌به‌دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته‌بودم‌چون‌عروسک
بازمی‌رقصانیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعرپیربه‌جزمرگ‌نداردراهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا‌نیمه شب‌بیاد
توبیدارمانده‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدوقلب‌مرایکباره
ویران‌کردورفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببین‌هم‌نوع‌تویک‌نان‌ندارد
برای‌زنده‌ماندن‌جان‌ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طناب‌داربدان‌حق
مانمی باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لیلی‌ام‌زودبیاوقت‌تماشاشده‌است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکجامی‌نگرم‌نقش‌دوچشمت‌پیداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگرازپنجره‌بسته‌نگو‌بیزارم
خبری‌نیست‌زلبخندولب‌دلدارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این‌شعرهای‌داغ‌به‌قلبت‌اثرنکرد
هرگزدلت‌بخاطرعشقم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرمانده‌تویی‌امربکن
تا‌که‌بمیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درقلب‌توامید
ووفاراه‌نداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روبرویم‌عکس‌تو
داردنگاهم‌می‌کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مست‌چشمان‌خمارت‌گشته‌ام
درزمستان‌هابهارت‌گشته‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه‌حاضرهستید
جسم‌بی‌جان‌مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه‌کنم‌دردفراوان
ونباشددرمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل‌بیچاره‌مجنون
فقط‌محتاج‌لبخنداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بذری‌زعشق‌بردل
پاکم‌نکاشتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افسوس‌دلم‌به‌خاطرت‌رسواشد
بادست‌توحکم‌مرگ‌من‌امضا‌شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی‌لبان‌قلوه‌ایت
مال‌دیگریست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوستان‌پیغام‌دادند
نیست‌کارش شاعری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درآغوشم‌بگیروتاسحر
بامن مداراکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدرم‌رفت‌شدم‌شمع
وخاموش شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای‌کروناتوبیاوجان
مجنون رابگیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردم‌همه‌درخانه‌اند
لیلی‌کنارقبرمن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل‌بستم‌وببین‌که‌دگر
حاصلم‌چه‌شد
|
|
|
|
|
| مجموع ۷۱۵ پست فعال در ۹ صفحه |
امين آزادبخت
اميرحسين علاميان(اعتراض)
امیدوارم در پناه امن 
یلدا جاوید
مسعود آزادبخت
سیاوش آزاد
م فریاد(محمدرضا زارع) 
