رسم ادب

من به رسم ادب مولا جان

رو به سوی بقیع میگویم

السلامُ علیکَ یا مَولا

بی پناهم پناه میجویم


در زمانت نبوده ام دل را

در کلاست به خاک بنشانم

بعد از آن با کلامتان آقا

پُرکنم من تمام دیوانم


نام دیوان اگر شود صادق

چاپ دیگر ز خط قران است

این همان پل بسوی خوشبختی

معبر تیغ و نیزه زاران است


تو نبودی دوانقی منصور

دین حق را بسی فلج میکرد

راه جدّت رسولُ الله را

سوی دوزخ ز ريشه کج میکرد


در نهایت درخت دینداری

صد هزاران هزار گل داده

در زمستان سرد بُستان را

دستِ دامان بلبل داده


بسته شد چشم آ تش دیده

قلب از دست خلق رنجیده

سوی مادر شتابان میرفت

مادرِ بوسه از ،در چیده


شد مزارش بقیع ،آثارش

سنگ و خاک است و افتابی چند

آن چراغ هدایتی کز دل

ریشهٔ جاهلی را میکند


اسلام وعلیک یا مظلوم

مرقدت میشود گاهی اشک

تو همانی فراتراز دریا

از تو میگوید این تهی چون مشک


اسلام وعلیک یا مظلوم یا جعفر بن محمد

1395/5/9

#زارع