دوشنبه ۲۴ ارديبهشت
|
|
|
|
آفرین ای خطّه ی مردآفرین/خاستگاه راد مردان گزین.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سهم من از دنیا، تک و تنها بودن
از سحر تا ته شب، غرق رویا بودن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای رخت شمع شبستان حضور
ای نگاهت منتظر در کوه طور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حلقه ی موی مرا
دور انگشتت مپیچ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کشتی عمر مرا رو به کجا خواهد برد ... دل دریا زده را بحر چه ها خواهد برد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مي مي‌خورم بي جام و بي پيمانه
مدهوش و مستم بي خم و خمخانه
بي مي خرابم همچنان خمّا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.................................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبِ نوشِ تو را بوسیدم و از عشق پرسیدم
به یک گل بوسه ام دادی جواب آهسته اهسته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تندر کبود، بر سپهر دیدگان م مستولی
کولاک مهیب
شاخه های احساسم را
در سمت برزن فراموشی
کمی پایین ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نام تو بر لب نشست عشق پدیدار شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سند زده ام
خنده های تو را
خط به خط
چشم های تو را
پلک به پلک
حضور تو را
نفس به نفس
حالا...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم را در کوچه پس کوچه های محله راه آهن،دزدیدی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه کسی درد مرا میداند
نه کسی شعر مرا میخواند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم چو نصفِ جهانی که نیمِ دیگرِ من نیست
گرفته اند ز من مثلِ اینکه " نقشِ جهان " را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر ورقهای تاریخ می نشیند تکرار
به جهل و خیال تعفن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدا در واژه ها از هم گسسته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با اشک بگویم غم تنها شدنم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوی سبقت بربا از همه رندان جهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الا ای تشنه ما را دم به مژگان سپه آرا <<<<>>>> ز گرد ماه سیمینت نگردانیده ایم آرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هندوانه می فروشم
در کنار دشت خربزه و کود شیمیایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خواهم با واژه هایم
تو را به قدیسه ای بدل کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ودر آن بیست و یکم خرداد .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو که اخم می کنی
دیگر نگاهت پر از بوسه نیست.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دريا مرا در غرقه مى زايد
همراه با يونس
تبدار و كافر مسلك و شيدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلدار ما در خانه دارد آب را
لیکن پسندد غوطه درگرداب را
جامی شراب ناب در بَر دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
*این مثنوی خطاب به مردم نجیب و مظلوم افغانستان سروده شده است که در زبان و فرهنگ و برخی صفات و خصوصیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من عاشق لعل توام ای در درخشان
از پرده برون آی و کمی زلف بیفشان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يوسف اينجا حرم امن زليخاست بيا
اين ندا از شكم مادر حواست بيا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداوند
ابراهیم را
با آتش نمرود آزمود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا تو را دیدم که تنها می روی / پر شدم از التهابی ناتمام ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگانی انتخابی بیش در اندیشه نیست ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عزیزان من دلی دیوانه دارم
همیشه حالتی مستانه دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای غرّه تو گر صاحبِ افلاک شوی
سلطانِ جهان مالکِ املاک شوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرمترین ماه سال است
و دستان من سرد.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا مادر
تو ای تنها رفیق روزهای سخت و...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الا ای خالق آدم،تماشا کن جهانت را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نكوهش چپاول بيت‌المال...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دل شده درگیر، خیالِ نگهِ تو
دوری و تمنّایِ دلم رویِ مهِ تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیشب زیر باران بودیم
منو عشق و بانو
مهمان اسمان بودیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر روز در خیابان ها
فکر های لذیذی
زیر دندان ها خرد می شود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حکایت زبس گفته اند مردمان نکو
که آثارخود مانده در دهرفانی درودی بگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه محکومی به اعدامم می فهمی
من آدم کشتم این جرم کمی نیس
درسته اون خیانت کرده امــا
واسه کارم دلیل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در انتطار جواب برای وصال یار.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بدان عاشق کشی این رسم دنیاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدم مدهوش مه رویی که مهرش در دل و جانم
خوشم از دیدن رویش ، از او در بند و زندانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آه از شکوه ی گوزن پیر .......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن كه شد بيمارِ تو، بيمار مي داند كه چیست
آتشِ عشقِ دلی تب دار مي داند که چيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پُرسـیدی و،گفتـیم بَلی، عشق تویی تو.......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرش است فیض هر دو جهان در صفای دل....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بستر محراب را ذکر ریا پر کرده است ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی هوای شهر بی اندازه مسموم است
وقتی پیام قاصدک ها وعده ای شوم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گره گره گلوی من ....
دریغ و غم نشسته است................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مژده ای دیگر رسید ای عاشقان غوغا کنید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشکی فشانده ام من ، اشکی زقلب عاشق
برگونه های خیسی ، خیس از تب شبانه !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دگر هیچ کس برای خودم مرا نمیخواهد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش با بوی خوشی باد صبا آمد و رفت
یار گویا به سرش روسری و شال نداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای بی پرنده ترین شهر شهرمن
که آسمان تو را سنگ چین کرده اند
و بین دو رویش واژه از دهانت
چند قرن ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوچکتر که بودیم
درخت و سیب و خورشید می کشید
دفتر کاهی ام مست می شد
از عطر سیب و بهار نارنج...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخرین خاطره ی بوسه هایت را
سالهاست از حافظه ی لب هایم
پاک کرده ام ...
اما گردوهای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر همت آب دادنت نیست
این دانه زمین نهادنت چیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که اوست
نشسته ام
و کنجکاو درون خویش را نظاره میکنم
نظاره می کنم که در عبث به انتهای خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بابامم حافظه ش توی جنگ گم شده
هنوز تو خیال پشت رگبارشه
اگه ترکشا تو سرش راه برن
رگای سرش ممکنه پا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بن مایه هنجار من امروز به هم ریخت
بدترشده افکار من امروز به هم ریخت
حسرت به دلم ماند ،بیایی بنشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آغوش گشود.. دم نزد.. تیر رسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به روزگار سیاهم
بخند ای بیرحم
فقط نگو
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۰۶۲ پست فعال در ۱۵۵۱ صفحه |
محمد رضا خوشرو (مریخ)
به نام یگانه خدا سلام و درود و احترام 
بهروز عسکرزاده
آذردخت شرقی(آذر دخت) 
مهدیس رحمانی 
بسیار زیبا و ع
محمدرضا آزادبخت 
