جمعه ۳ اسفند
اشعار دفتر شعرِ راز گل شاعر حمید رضا حیدریان
|
|
رسید مژده به بلبل که غنچه سر وا کرد
به ساز گلشنیان رقص و نغمه برپا کرد
|
|
|
|
|
آتش عشق تو در کلبه ی احزان افتاد ////
در خیالم به نظر هم چو گلستان افتاد
|
|
|
|
|
دست ظلمت داده ام تقوی و دولت دست باد
آتشی افتاده در دل خامشی بر آن مباد
|
|
|
|
|
الا که مرجع قندی به خنده ی شکر ی
مرو ز باغ تماشا که جلوه ی بصری
|
|
|
|
|
ای آن که در کمینی بر قامت کمانم . . . گر اندکی نشینی بذر امل نشانم
|
|
|
|
|
نه هر آن کس که فروزد مه دلدار بود
|
|
|
|
|
کمان ابروی یارم چو حلقه ی زحل است
|
|
|
|
|
آن که هم چون من آشفته اش افتاد به چنگ / صاحب هر دو بود زلف حریری دل سنگ
. . .
"حیدری"
|
|
|
|
|
لاله رخ لیلا بتی بر من گذر می کرد دوش
|
|
|
|
|
الا ای تشنه ما را دم به مژگان سپه آرا <<<<>>>> ز گرد ماه سیمینت نگردانیده ایم آرا
|
|
|
|
|
ساقی پیاله می ده و اندازه می بریز
|
|
|
|
|
گمان شوخ رقیبان نهایت آغاز است . . .
|
|
|