در گــــذار از کــوچــه هــــای «شهـریـار»
عشـــق را دیـــدیــم هـــر جــــــا در گذار
«شهریار» ای مهـــد عاشق پیشـــه ها
ســـرزمیـــن خــــــرّم انــــدیشـــــــه ها
ای نسیــــم بـــامــــــــدادت جــانفـــروز
شامگاهـــت از درخشــانـــی چــــو روز
باغهـــــــــا و راغهــــــــــایت از قــدیـــم
بــــــوده تصویـــــــــری ز جنّــات نعیـــم
ای تـــــو را مـــردم نجیـب و سختکوش
حق گــزار و حق شعـــار و حق نیـوش
دامنـــت پـــــرورده مــــردانـــی بــزرگ
در مصـــاف خصـم چون کوهی سترگ
آفریــن ای خطّــــــه ی مــــرد آفریـــن
خاستگــــاه راد مـــــــــردان گـــزیـــن
افتخــــار ایــــن بس کـــه از دامان تو
خاست «کلهـــر*» نوربخـش جان تو
آن شهیـــدی کـــز رشـادت فــرد بود
بـــا صلابـــت بــــود و والا مـــــرد بود
ای تو «ری» را بوده ازعهـــد نخست
یــــار و همپیمان و دلسـوزی درست
از تو «تهــران» کسب روزی می کند
ادعــــای دلفـــــــــروزی مـــی کنـــد
«شهـــریــــار» ای شهـر یاران ادیب
دانشـــــی مـــــــردان آگــاه و نجیب
بـــوده ای از عهـــــد دیــریــن پایگاه
مــــــر ادب را ای بهشتــــی جایگاه
گفت تـــاریــــــخ ایــن گـــواه معتبر
بـــوده ای کانـــــون فرهنگ و هنــر
رشــــد فرهنگی تـــو را رونق فزود
گــــرد بـــدنامـــی ز رخسارت زدود
روزگـــاری رنـــگ شـــادی داشتی
شاعری همچون«عمادی**»داشتی
شــاعــــــری والا کلام و پــایمـــــرد
کش «سنایی» درقصایـــد مدح کرد
«شهریار» ای خاستگاه شعر و شور
پایگــــــاه مــردمــــــان بــــــا شعــور
دیــرزی ، سرسبــز زی ، جاویــد زی
مـــاه زی ، استاره زی،خورشید زی.
___________________
*سردار رشید اسلام شهید یدالله کلهر.
**مولانا «عمادی شهریاری».