کلاف

سلام بر مدرسه ی احساس بانو وفای عزیز در زلالی احساس و عشق پاکتان تردیدی ندارم برای شما و سلامتی مادر عزیزان دعا می کنم امیدوارم خداوند سبحان پیراهن عافیت به تن ایشان و همه مادران دنیا ببوشاند

درود

درود بانو

سلام ودرود
بار دیگر عرض می کنم اشعارتان احساسیو بسیار اوروتیک
کمی فاصله بگیرید از این حس ها
حول محور همین واژه ها بودن از زیبایی شعر می کاهد
سپاس بانو

درود بر شما...موؤید باشید

«کلافی چنین گره در گره را

چگونه یارای ازهم گشودن؟!»

فوق العاده...

درود

درود بر الهه جان

درود برشما
زیبا بود

قشنگ و دوست داشتنی
درود

با چرخش دستی در گیسو

تنیده می شویم بهم ؛

درود
زیبا...

سلام خانم وفا مثل همیشه کوتاه و روان
صبحگاهان به مهمانی رفتن زیباست مخصوصا که در کنارش سروده ای خوانده شود
موفق باشید

آفرین
دستمریزاد

شجاعت ابراز، مرتبت والائی در روند تکاملی اندیشه دارد، و ان جایگاهیست که از خوانندگان متعدد شعر بیش از یک نفر باقی نمانده است و ان یک نفر خود سراینده میباشد. این همان اصطلاحی است که میگویند: برای دل خود سرودن، حال اگر افراد دیگری بودند که بودند و اگر نبودند، نبودند مهم همان یک نفر است. امیدوارم که متوجه امر شده باشین، اگر فهمیدین برای من نیز توضیح دهید که من نیز بفهمم. خودم که از گفته ای خودم چیزی نفهمیدم

قشنگ بود وقشنگ
عصاره احساس پاک وزیبا

سلام عزیزمـ...
شعر سپید و اروتیڪ گفتن کمي مشڪله...
اما ضربه ے نهایی شعر رو عالی گفتے...
موفق باشی بانو وفاے عزیز