چهارشنبه ۶ فروردين
اشعار دفتر شعرِ غزل شاعر علی صادقی
|
|
اینکه چشمان سیاهت کارشان افسونگریست...
|
|
|
|
|
نمی دانم چه می آید دوباره بر سرم با انتخاب تو...
|
|
|
|
|
ای ناز دو چشمت که دو ابروت کمانیست
هشدار ؛ سرت دادِ من از دست گرانیست
|
|
|
|
|
نچرخد زندگی با دست خالی...
|
|
|
|
|
آمد سرِما توپ وتشر ، خفت وخواری
گفتند ولی ملت مظلوم شریف است
|
|
|
|
|
به چشم آنکه روز اول دی دل سپرده
برای عاشقی کردن زمستان هم قشنگ است
|
|
|
|
|
در این هوای بی هوا نمی شود نفس کشید
نمی شود نشان وخط برای هیچ کس کشید
|
|
|
|
|
چه سراسیمه رسیدست خزان من وتو...
|
|
|
|
|
بدتر ز درد عاشقی آیا چه دردی است؟
|
|
|
|
|
رسیده است زمان مرور خاطره ها...
رسیده فصل خزان ، کار دل فراهم شد
|
|
|
|
|
به دم تیغ ظفر دولت شب نابود است
صبح پاینده بود ملت هفتاد و دو تن...
|
|
|
|
|
تازه ؛
شروع یک دهه دوران چلچلیست...
|
|
|
|
|
موج جنون آمیز فکرم بی قرار است...
|
|
|
|
|
این همه سنگ درون چاه کار عاقل است
|
|
|
|
|
باز شد درهای رحمت چار طاق
|
|
|
|
|
نام هایی و نشانیهای ِ بی نام ونشان
عاشقان دارند از یڪ جای بی نام ونشان
|
|
|
|
|
در کار آفرینش زن ، این گل قشنگ...
|
|
|
|
|
نگو که پیش تو در عاشقی کم آوردم...
|
|
|
|
|
به حرف عقل بدهکار نیست گوش ِ عشق...
|
|
|
|
|
از لحاظ عشق می گیرم ...خودت حرفی نداری!
|
|
|
|
|
آلاله ی سرخ شعر ناب...........................
|
|
|
|
|
بدون وقفه می گردد ، اجل دور سر ماها....
|
|
|
|
|
عاشق شده ای دوباره می بینم که....
|
|
|
|
|
نغمه ام پر شور اما بی قرارم یا حسین...
|
|
|
|
|
خوشبوتر از همیشه غزل را سروده ام...
|
|
|
|
|
جواز عشق مرا بی بهانه باطل کرد...
|
|
|
|
|
در اینجا دل به مُهر لب قضای بوسه می خواهد...
|
|
|
|
|
چون خیالی که به شب خواب به هم می ریزد ....
|
|
|
|
|
عمریست که با خوب وبدم می سازی.....
|
|
|
|
|
خاطری خسته ومدهوش دلم می خواهد...
|
|
|
|
|
ای که در حقم بدی کردی ...............خدا خوبت کند...
|
|
|
|
|
خود که می دانی چرا دیگر نشستم پای تو...
|
|
|
|
|
مدافعان حرم اسوه های ایمانند
|
|
|
|
|
دگر کافیست ..خط عاشقی را کور کردم......
|
|
|
|
|
باید که از دستت دلم را پس بگیرم....
|
|
|
|
|
مرحبا بر ان هوای گلشن آغوش تو............
|
|
|
|
|
تمثیل شد زبلعم باعور چون دعا.............
|
|
|
|
|
کم وکیف هوا بسکه حال تکراریست...............
|
|
|
|
|
از قهر نگاهت دل من خانه ی درد است....
|
|
|
|
|
منازل سفرت پیش دیده می آرم....................
|
|
|
|
|
ریحان ویاسمین سپاهم......................
|
|
|
|
|
اقبال کهن دهد مرا درد خزان.
|
|
|
|
|
سوخت دفتری ز اشعار کهنه ام...............................
|
|
|
|
|
ز فراق چند گویم که حدیث درد باشد...
|
|
|
|
|
حریم عشق تو از ..............................
|
|
|
|
|
سوزم از هجر ٬چو آتش به نیستان همه شب...
|
|
|
|
|
بتابان آفتاب رخ ز شرق انتظار...
|
|
|
|
|
فرش است فیض هر دو جهان در صفای دل....
|
|
|
|
|
ای که با جام خیالت همه شب مست ....دلم.../
|
|
|
|
|
چو هلالی به سما........................
|
|
|
|
|
با حکم قاضی عشق......................
|
|
|
|
|
ای که در نای قلم جوهر تالیف توراست...
|
|
|
|
|
آیینه ی دل جلوه ی سیمای تو باشد...
|
|
|
|
|
آن سبو بشکسته را٬جانش سبو خواهد گرفت...
|
|
|
|
|
نا خوشم چون عاشقانی از غم دلدارها..
|
|
|
|
|
سرو میهن روزگاری در حصار خار بود ...
|
|
|
|
|
در حریم عشق ما ٬مستانگیها نی مرا ...
|
|
|
|
|
بلبلی بر گرد شمعی شوق یک پروانه دید...
|
|
|
|
|
دوش از یک تب جانکاه ٬به دل تاب نبود
|
|
|