اشک ملامت...

درود ارجمند

درودد
بسیارزیبا قلم زدید

درود گرامی
غزلی ناب و زیبا

درد ها
به به خیلی عالی قلم زدید
سلامت باشید داداشی عزیزم

خراشِ خار فراقت ٬زمینِ دل بدرید
...........
سلام
افرین بر شما و ممنون

درود بر شما بزرگوار

مرحبا بر قلم نابتان
پاینده باشید

درود بر شما
زیباست

جناب آقای صادقی عزیز، سلام علیکم.
.........................................................
( خراشِ خارِ فراق)......(گرانِ غم)......(مُهرِ لب و.....مِهرِ دست)......(اشکِ ملامت)..اگر چه به زعمِ بعضی ازدوستان، شاید (کهنه)......(شخمِ غم).......(زمینِ دل)......ووووووووو(چاره ناچارم)، ازان واژه های نابی که بسیار زیباست ....ولی متاّسفانه....به کار گرفته نمی شود........همه وهمه (هراسمی که رویشان بگذاری)
دست به دستِ هم داده اند.....وغزلی راخلق کرده اند.....بدیع.....دلنشین....زیبا....فصیح و، بسیار دلنشین.
...............................................................................
( برفته بارم ، ازین شانه، گه برآن شانه).......
تراوشاتِ ذهنِ خلاّقِ شاعری که صد البته.....زیروبمِ شعررامی شناسد.....احساس رامی فهمد....ودرنهایت...هرواژه را به زیبایی ، برجای خود نشانده است........چونان باغبانی که با گل، زندگی می کند.....باشکفتنشان می شکفد......وپاییز را، باانها....به تفسیر می نشیند....
فقط....دستمریزاد....مؤیّد باشید و...خوش بسرایید.

با سلام جناب صادقی بسیار زیبا

درود بر دوست عزیز استاد صادقی عزیز
دست مریزاد
لذت بردم ازاین غزل دلنشین
قلمتان سبز و بسرایید همیشه برا دل ما به این زیبایی

سلام و درود استاد
بسیار زیبا و دلنشین و سنگین و پر مغز
زنده باد

درود بر شما گرامی
بسیار زیبا سرودید

سلام جناب صادقی عزیز
عالی بود
احسنت
خراشِ خار فراقت ٬زمینِ دل بدرید
به شخم غم به دلم تخم غصه می کارم
برفته بارم از این شانه ٬گه بر آن شانه
«اگر چه هیچ به منزل نمی رسد بارم»

نسیم کلامتان نگاهم را دزدید

درود بر شما

تصویر سازی بدیع و عالی و دلنشین بود.

درود بزرگوار بسیار زیباست قلمتان نویسا