شنبه ۹ فروردين
اشعار دفتر شعرِ آدینه شاعر خداداد آدينه (آدينه)
|
|
گرشدی یوسف گذر از عشق دنیا می کنی
از بلورین تن زلیخاچشم پوشی می کنی
|
|
|
|
|
یکی پیر آدینه گفت شاه را
که کردی به مردم خطا و جفا
|
|
|
|
|
دیده دلارام دید ازدلم آرام رفت
دل چو ندارد قرار روح به دیداررفت
|
|
|
|
|
با جنون کار من از میکده شدشيدايی
ساقیا می بده پیمانه کنم رسوایی
|
|
|
|
|
دل وهم صحبتی یار چه نازی دارد
گر بدین گونه نباشد چه بهایی دارد
|
|
|
|
|
ماه رمضان آمدودل درطرب آمد
عشق ازقفس تن هیجان کردبدرآمد
|
|
|
|
|
مکن جنگ وستیر چند روز دنیا
تو می گویی که انسانی و والا
هر آنکس می کند آغاز هر جنگ
نصیبش می
|
|
|
|
|
راه را بی نقشه وبی رهنما
گرروی گم می کنی ای آشنا
مانع موجود در هر جای شاد
|
|
|
|
|
چرا ما آدما دنبال جنگیم
همه دنبال جنگ و نام ننگیم
|
|
|
|
|
چرا ما آدما دنبال جنگیم
همه دنبال جنگ و نام ننگیم
|
|
|
|
|
توای نیک اندیش فرزانه را
بیاموز کل زبان ها چو ما
|
|
|
|
|
روزگاری پهلوانی بود بنام
قهرمان بودوقوی وبا کلام
|
|
|
|
|
پارسایی جامه ایست با فخر وناز
هرکه دربرمی کندهست بی نیاز
|
|
|
|
|
سوالی دارم از اهل تفکر
نه آن افراطیون بی تدبر
|
|
|
|
|
خسیسی صداکرد همی همسرش
وصییت کندروزآخر برش
|
|
|
|
|
کرونا آمد و رفتم به خانه خوش آمد بس شنیدم از زنانه
زنم گفت نیک روزیست عا
|
|
|
|
|
خداوند دانا خداوند جان
بشر را نمود در ید امتحان
|
|
|
|
|
گردیده جهان در خطردرد وبلایا
گردیده دچارتک ویروس کرونا
|
|
|
|
|
یکی پند می داد فرزند خویش درشتی مکن با بزرگان بیش
|
|
|
|
|
من فقیرم با قناعت دمخورم
می نمی نوشم ولی من می خورم
|
|
|
|
|
شب یلدا شب عشق ومحبت
شب یلدا شب مهر وعطوفت
|
|
|
|
|
محبوب کنار است تو دنبال که هستی
اوهمدم جان است پریشان چه هستی
|
|
|
|
|
آدم عاقل کند کوته سخن
تا که درپاسخ نگردددرمحن
|
|
|
|
|
ای برادرخواب بودیم خواب ناب
گشت در فرهنگ ما واژه سراب
|
|
|
|
|
ز دشمن تو گیر پند و اندرز ها
علومی که دارد فرا گیر بجا
|
|
|
|
|
چو ایران باشد جهان زنده است
|
|
|
|
|
گناه کودکان در چیست
حمایت از کجا و کیست
|
|
|
|
|
بیراهه ره ببندید تا ره شود هویدا
دل می کند بهانه پیدا کنید جان را
|
|
|
|
|
امروز دورنگی نوک پیکانش بجانم
بر جسم من بنشسته چون قوتی بکامم
|
|
|
|
|
مرغ دلم پرکشید سوی هوای وصال
|
|
|
|
|
من خودم سّرزمانم تو خود اسرار جهانی
|
|
|
|
|
خطابم به شاهانهرسرزمین به اندیشه حاکم شوید بر زمین
|
|
|
|
|
هر که راز دار دیگران باشد
نزد خلقی امین جـان باشد
|
|
|
|
|
هرکه بر خود کرجفا ،تیر بلای خویش شد
همچو پر همراه تیرآخر به جان کس نشست
|
|
|
|
|
مژده بادا که سلامت درمیخانه زدیم
دو سه جرعه زشراب قدحش باز خوریم
|
|
|
|
|
یکی در دار دنیا مانده در گل
یکی درخانه ی دل کرده منزل
|
|
|
|
|
گفتم ای عاشق چرا سرگشته وحیران شدی ؟
|
|
|
|
|
ساقی بریز باده ی رنگین به کام ما
لبریز پیاله کن که شود یـار، یـار ما
|
|
|
|
|
س کنید این جنگها را ای بشر
رحم را سازید نمایان کن ثمر
کینه ها را کن جدا از ریشه ات
|
|
|
|
|
گوی سبقت بربا از همه رندان جهان
|
|
|
|
|
که جای آدمی خاکست و روحش خالق اجداد
|
|
|
|
|
ایران من... رزمنامه قهرمانان
|
|
|
|
|
در علفزاری خری دید گرگ پیر
|
|
|
|
|
این روزها فضای داغ انتخابات روی هر چیزی تاثیر می گذارد
|
|
|
|
|
تو سر را خم آور چو قلاب به آب
|
|
|
|
|
نوعی شعر بنام پریسکه سرایی
|
|
|
|
|
تقدیم به همه شیر صفتان که برای زمین زدن بعضی سگها خودشون رو خراب نمیکنن
|
|
|
|
|
برای وصال فقط صبر لازم است
|
|
|
|
|
حد هر چیز تو آدینه نگهدار میان
|
|
|
|
|
عید را دیدم که از ره می رسید
|
|
|
|
|
هرکه اندر طلب شهرت خویش است کنون
|
|
|
|
|
خواجه ای روزی خری داشت بس جوان
|
|
|
|
|
نویسم نامه ای امشب غلط در آن نباشد یار
|
|
|