شنبه ۱ دی
اشعار دفتر شعرِ درنگ نخست شاعر علی اسماعیلی
|
|
جدال فلسفه در مغز من تماشاییست...
|
|
|
|
|
نسخه اول دوگانه ی خودکشی..
|
|
|
|
|
ریتم لب تو ترانه ساز است...
|
|
|
|
|
برای گفتن من شعر هم به گل مانده...
|
|
|
|
|
انسانی که نه می گوید،اما نه گفتن او از سرِ انکار نفس نیس
|
|
|
|
|
تقدیم به تمامی اردیبهشتی ها...
|
|
|
|
|
حتی اگر نباشی می آفرینمت...چونان که التهاب بیابان سراب را
|
|
|
|
|
به حرف های در پرده سوگند که خود را گم کرده ایم...باور نداری؟؟
|
|
|
|
|
ای تو دیوانه از چه رو شادی...
|
|
|
|
|
وقتی حرف از صداقت شد،صدا قطع شد...
|
|
|
|
|
لطفا توضیحات شعر رو بخونید....
در شعرها گاهی میبینیم از تعابیر و عباراتی استفاده میشه که کمی مغای
|
|
|
|
|
آغاز زندگی در تولد نیست...
باید بمیری پیش از آنکه بمیری
|
|
|
|
|
شعر گفتم که زدل بردارم
بار سنگین غم عشقش را
شعر خود جلوه ای از رویش شد
باکه گویم ستم عشقش ر
|
|
|
|
|
دل من شکسته امشب زغمم خبر تو داری؟؟؟
|
|
|
|
|
من چو حافظ به خرابات روم جامه قبا
تا که در برکشدم دلبر نو خواسته ام
|
|
|
|
|
چوب را چون بشکنی گوید تراق
این صدا از چیست؟از درد فراق
|
|
|
|
|
به یاد کودکی که امشب شصت ثانیه بیشتر از همیشه ترس را در آغوش می کشد و با آرزوی جهانی آزاد و پر از صل
|
|
|
|
|
ما گنه کاریم آری جرم ماهم عاشقیست...
|
|
|
|
|
عاشقانه ای تقدیم به همه دلدادگان...
|
|
|
|
|
تقدیم به تمامی مادران عزیز ایران رمین
|
|
|