چهارشنبه ۱۲ دی
|
|
|
|
به جستجوی تو تا فصل انتها رفتم
همین که عطر تو آمد ، ندیده وا رفتم
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مأنوس شده دل به تو اِی بهترین مونس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سَربه‌روی شانه‌ات مست و غزلخوان آمدم
با "ترانه" با دو بیتی‌های "باران" آمدم
حاضرم بی‌چتر، همراهت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک زلزله
ما را از هم جدا کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این بغضِ گلو هر شب و هر شب نگذارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن مخمل گندمگون یا شعله ی آتش بود
یا جام می مطرب برقی به نگاهش بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان منطق و دل میشوم تسلیم دل، اما
از اینکه میکنم با منطقم پیکار می ترسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه پدران و مادران بید مجنوند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسی که هوای حوایش را ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اندامِ تن، وقتی که سَر° افتاد _ می‌رقصد _
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از تُنگِ لبش شرابِ انگور بنوش
پیوسته و دلبسته و پر شور بنوش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مخروبه‌ای بنا شده با خشت خشت تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درنگاه عاشقان شوریده،،،
پنهان کاری سادگی محض است،،،
آنگاه که عروض پاییز،،،
نشان می‌دهد وزن هر درو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر چه میدانم و قسمت نشود ، دیدارت / همچنان منتظرم تا زِ دَر ، بازآیی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزهای قشنگ از پس هم
گاه خنده های بلند
گاه قهر های کودکانه
گاه بحث های عامدانه / گاه بوسه های شاع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو رو وقتی که می‌بینم
هنوزم مثلِ اون سابق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شُرره به جان....
ای هیجان در دل شعرم
از آمدنت واژه سرازیر و روان شد
صد بار چکیدی به دل آن
متن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر به جز یک مرگ شیرین کار وامانده ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عکس برگردان شیطان است ،
دنیایی که معشوقه گرفتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر گونه ی خشکیده باریده چو باران ها
آشفته ترینم من درمانده ی دوران ها
عمری، همه عشقم را بر پای ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دل انگیز بهارْ آن رُخِ دِلبَندْ نشان ده
زِ سرما خبری نیستْ خوش باش خُداییْ
بَرگتْ جان بَخش و آر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرتویی تابید و قرص ماه شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این آخرِ عمری چه بر سرم آمد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رویای تازه ای در خواب خویش دیدم دوش
با روح پیوسته ی تو در من خداحافظی میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای چرخ تو آداب جفا خوب بدانی
هرگز نشده لطف کنی خوب بمانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خشکیده درما چشمه های روشن احساس!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه به اندوه فراوان برسانی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را امشب به جای تابش مهتاب کم دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زادگاه دل و جان
سمت چشمان‌پراز جدبه توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکوفا کن نگاهم را زمین تا آسمان از نو
مرا با خود ببر تا منتهای کهکشان از نو
سپیده می زند از دگمه ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و غم انگیزتر از
حال من خسته ی
بیمار
سزاوار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به من های ِ من و من های ِ روح ِ خسته ام
همچون من های ِ فروغ ِ جاودان ، وابسته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این قلب است یا خدایخانه ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باغِ طاووس ست عالم در نگاهِ آینه ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید این اخرین شعرمه از تو برای تو بخونم
این اخرین اقرارمه از دلدادگی در گوشت بگویم
من کجا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر در ابر ابراری هوائی هرزه هستم
ابر ابری چو ابدالان برایش برفرازم
مگر شبها ز ابرویش ز چشمش چشم ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو گفتی همیشه می مونی کنارم
هوای کاراتو تو هر سختی دارم
چی شد زندگیمون یه هو زیر و رو شد
رولب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببار باران ، ببار از دیده گانم
ببار از درد و غم از ناله هایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پدرم گفته شش پسر خواهد
پادشاه است تاج سر خواهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر دو بیتی با عنوان زیباترین لیلی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ستون ها یک دست بود
راهی برای عبور نبود
گلدانی را آب دادم
گلی شکفته شد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانم به هوای تو گرفتار شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نسیم رامی آوردباخود دربرگ ریزان نگاهش مرغ عشقم می شودساکت به هنگام سلامش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو زلفت را طناب دار من کردی ملالی نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من در طلبِ عشقم و عشق در طلبِ توست
هر عاشقِ رسوا شده در تاب و تبِ توست
ای بانیِ احزاب شهادت طل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ظلم " هرلحظه به یک پاشنه نمی‌چرخد در "
جـای بــاز مـی‌کــنــد و هــرز شــود لـولایــت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک امشب دور خواهم شد از اينجا هرچه بادا باد
رها خواهم شد از تن پوش دنيا هرچه بادا باد
يك ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بداهه تقدیمی ناقابل به استاد احمدی زاده عزیز و گرامی و سایر دوستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا به این قلب پریشان شده پیوند شدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم به درک رویت ثانیه ها
وتعبیردقیقه ای غرق حیرت
بنداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوهری نایاب در کل وطن
بی خبر از کل دنیا شده ای...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
✍️ ترانه
م.مدهوش❤️🔥
🎧 دکلمه : بانو هستی احمدی🕊️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وطن آرام در آغوش حماقت می سوخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خطوط خنده ز رخسار گل گریزان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتیکه میتم تمّار،
آویزان بر درخت نخل ،
رطب شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنهایم نگذار
با این روزهای تکراری
با تن خسته
با این شب‌های بیداری
با این دست چروکیده
تو فصل‌های
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کوچه ها مَردی زِ درد بیکسی
قدم های خسته را به خاک میکشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رَبِّ ٱشْرَحْ لِي صَدْرِي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادت غروبی است ماسیده بر دیوار قبرم
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۸۷۹۴ پست فعال در ۱۶۱۰ صفحه |
مجتبی رحیمی
مهدی محمدی
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
درود برشمازیبا وتامل برانگیز بود آفرین :30
مرتضی میرزادوست 
محمدحسن پورصالحی 
بسیارزیبا ود
