دوشنبه ۱۷ دی
اشعار دفتر شعرِ " زندانیِ سه نگاه " شاعر محمدعلی افضلی(خاکستر)
|
|
|
|
درنگاه عاشقان شوریده،،،
پنهان کاری سادگی محض است،،،
آنگاه که عروض پاییز،،،
نشان می‌دهد وزن هر درو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیست نگاهِ نافذی
زیبایی این لاله های سرخ
از نگاه پاکِ زینب است!
شب بود و شمع...
که لحظه ای خامو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ضربان قلم
در جوهر خاطرات تو
همچنان پیدا می شود،
و در جستجوی رایحه بودنت ناکام مانده ام،
تو در کد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میوه ی نارس،،،
من آن میوه ی نارسیده ی ناپیدا،،،،
طعم شیرین گمنام،،،
و خیال سبز بینهایت تو بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوش دارمت گرمای دل،راهت به قلبم باز شد
شاید ببندد رخت خویش،تاریکی و سرمای من
در سوز و سرمای جهان،د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیدار نکن چشم پر از غصه و آه....
آسوده بخواب....
فردا که ز خاکستر اندوه صدف می‌روید...
ماه از بست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لا به لای شب پر درد، کمی مانده به صبح...
مرغ حق زخمی بود....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تمام گرمی احساس خود می بوسم امشب آخرین یلدای سردت را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کرم شب تاب تو آهسته بتاب...
متهم بیدار است...
و شقاوت درخواب...
ترس در سینه زندانبان است...
من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محو در قله معنا بودم...
نور خورشید به پهنای حقیقت گم شد...
منطق تاریکی...
متن با حاشیه را برهم زد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کشته شد هر کس که میدانست...
جان دهد آن کس که بیدار است...
در فرای چشم هوشیاران،،،
حامیانِ جهل و خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید...
به دادستان شب صدایی نمی‌رسید...
شاید قلم...
به دفتر عدالت و عشق جوهر نمیدمید....
اما...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقی در پیله خود غم نداشت..
در زمستان آمد و پروانه شد....
نیمه شب آمد بنوشد شهد عشق...
عاقل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(شب موهوم...)
هوا عریان...
زمین در قعر تاریکی...
عجب فصل غم انگیزی!!!
چه سرمایی به جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داغ بر قلب خدا....
دیو در دره مرگ....
سردی از روزنه ها میتابد....
مدتی بیمارم...
گاه در این شب م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصل قبرستان است...
بوی یک فاتحه از قبله دور می آید....
آسیابان بیدار...
آسیاب آماده....
آب در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جای تو خالیست ای زیباترین پروانه احساس...
میفروشم غالب اجباریم را تا رها گردم...
نازنینم خاطر ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالهاست معشوقه ام را در جهان گم کرده ام
روز و شب فقدان او من را پریشان میکند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"بازتاب نگاه"
دورتر از همهمه مردم این شهر عجیب..
عاشقی هست و مرا می فهمد...
میروم بر تپش و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم و دلم از بلای تو بیمار است
جز همسریت ز هر سری بی زار است
گفتم که ببوسمت ولی خوابم بُ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدی در نظرم...
چشمِ دل در وسط پیشانی،..
نغمه یِ مستِ رسالت میخواست...
باز خورشید پیام، ...
با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ورایِ عالمِ امکان...
خلوت و اُنسی هویدا شد...
محفل اندیشه ناپیدا....
ناگهان اندیشه پیدا شد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب شده!
سرما به جان هر زمستان غالب است......
هیچ دم یا بازدم از جان نمی آید برون.......
می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو هیچی و من هیچم و می پیچم از این عالم بی هیچ!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از تار تو و پود تو باقیست جهان
این بتکده از چِرت؛چرندَش باقیست
ای فخر زمان همسفرت یزدان است
این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صبحدم دُردانه ای میگفت...
هجرتِ خاکستر از خاک است...
چشم را ناگه گشودم من...
بوی رفتن در فضایِ خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بودم و زندانیِ افکارِ خراب...
جهلِ خودمحوری و تشنه آب...
با نگاهِ تو به خود آمده ام...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه زجری میکشد آن دم...
در آن غوغا نبودم من...
جنون میگیردش؟ یا می سپارد جان؟
هر آنکس میستاند جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیشِ چشمِ عالَمِ ادراک....
آیتِ زیبایِ حق روشن..
قافیه در شعرِ من خاموش..
معنیِ این جمله پیدا نی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمقِ یک نگاه...
اضطراب از فاصله بود...
تپش هایِ قلبِ بیمار....
رد پایِ دکتری ناپیدا را...
تا فص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی ذهنِ آشفته ام؛
شعر را از برگِ سبز و زیبایِ تو مینوشت....
دیشب در پیوندِ مبارکِ زهره و مشتری؛
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دستهایِ لرزانِ مادرم که در وقتِ سحر پر از نور است....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخواب؛راحت بخواب امشب...
هوا عصیان....
زمین از خصم لبریز است...
تنم پیوسته می لرزد...
من از مکرِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قسم میخورم.به آرامشِ بی نظیرِ تو....
و هرکس که قلبش شکسته است...
و دیده هایِ دردناک و بی تاب من..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم پاشویه بر تاب و تب توست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جهان بر خویش می لرزد....
و شیطان میکُند افسونگری هرشب...
در اینجا آتش و پروانه گمنام است...
و در
|
|
|
|
|
مهرداد مانا
محمد شریف صادقی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
علی نظری سرمازه
مجتبی رحیمی
مسعود مدهوش( یامور)
زهرا حکیمی بافقی (الهه‌ی احساس) 
حمید روزبهانی 
مصطفی سلیمانی پور 
سید محسن نصرالهی 
محمد حسنی 
