در ابتدا ضمن تشکر از جناب دکتر مدهوش که وقت صرف کردند این را می گویم که اتفاقا بنده با قراردادن تقاضای نقد انتظار طرح ایرادات و پرسش ها را دارم و اصلا و ابدا بدور از تعارفات اینکه جایی از ترانه به چالش کشیده بشود ناراحت نمی شوم که اصالتا علت ماهوی بودن در دانشگاه ناب این است که بنده چیز یاد بگیرم و اشکالاتم را برطرف کنم . لذا مواردی که در زیر می نویسم را دوستان احیانا تلاش برای مبرا بودن از اشتباه تلقی نفرمایند بلکه با طرح انها سعی بنده این بوده که باب صحبت بیشتر باز شود و مطلب بیشتری بیاموزم . کلام مختصر کنم بنده برای هموار شدن صحبت مبنا را بندهای مطرح شده جناب دکتر مدهوش قرارداده ام و سعی کرده ام هر مورد را با پرانتز جلوی آن توضیح بنویسم یا سوالم را مطرح کنم :
نوع تقسیم بندی ترانه 12 هجایی که کاملا صحیح می فرمایید و به نظر بنده هم مناسب بخش پاپ است ، از آنجا که مسیر ترانه به نوعی روایت گری می باشد که ابتدا با طرح یک سوال در ذهن عاشق شروع می شود و بعد علت را که پیگیری می کند رخ گرداندن معشوق را یادآور اتفاقی در گذشته می بیند و آن را مجالی برای خاطر نشان کردن خاطرات خوب می کند و در انتها هم امید دارد که این یادآوری با تکرار سکانس پایانی مناسبی برای جدایی باشد و دوباره مثل قبل با هم باشند . در روایت های داستان گونه که مراتب زمانی دارند شاید قراردادن کوروس مشکل باشد و یا حداقل من در این بیان به آن نزدیک نشدم . این سبک را در نوع فرنگی شاید به storytelling بتوان شبیه دانست که در آنها هم معمولا از کوروس پرهیز می کنند البته کارهایی داریم که روح یکسانی در تمام داستان حاکم است و با تکرار آن به نوعی کوروس می رسند . نظر خودم این بود که این یکپارچگی را شاید بتوان در نوعی ملودی تکرار شونده پیدا کرد و مدد از موسیقی متحد گرفت.
اینکه چهار پاراگراف عدم پیوستگی داشته باشند را فکر می کنم در نظر من در کلیت بخشی از داستان و روایت هستند .برای موسیقی آن همزمان به ایده تم هم فکر کرده ام و البته در این فرصت مجال پخته شدن و ارایه آن فراهم نشد شاید در آینده بتوانم هر دو را با هم ارایه کنم . البته اینکه وقتی فرمت کار کمی از المانهای تکرار شونده فاصله می گیرد طرح موسیقایی آن مشکل تر و با چالش تر باشد را قبول دارم .
توگفتی همیشه کنارم می مونی /که حال دلم رو تو بهتر می دونی شاید یک گزینه باشه
*در مصرع چهارم بهتر می بود روی لب خنده..../ با وزن کلی ضرباهنگ ترانه که به فعولن فعولن .... نزدیک است روی لب خنده مشکل می شود ادامه داد....
* بنده بارها اشاره نمودم که در ترانه یک تا دو هجا به شرط به هم نریختن اوزان متریک و ریتمیک افزودن یا کاهش بلا مانع می باشد .(در این راستا مثلا اگر وزن کلام از لحاظ عروضی درست به نظر نمیاد با سریعتر خواندن آن در وزن آهنگ استثناهایی قابل بخشایش شاید مرتکب شده ام مثل : هوای کاراتو تو هر سختی دارم ... که کاراتو سه تا سیلاب بلند است ولی در خوانش یک سیلاب کوتاه و دو بلند ادا شده است .
* در مصرع پنجم سبک بال به نظر حقیر بهتر می بود.(با پیشنهاد شما موافقم هر چند که در وزن خوانش ل و ر به سختی ادا می شوند اما سبکبال به مفهوم نزدیک تر است )
*مصرع هفتم پس از ازادی جوونی امده که واژه ها به لحاظ نظم سخن تقارن ندارند.(این را متوجه نشدم ..)
* در مصرع هشتم واژه بم داد میبایست به بهم داد تغییر یابد.(دقیقا درست می فرمایید ولی در ادا کردن باز هم بم داد ادا می شود که چون من هر دو این حالت ها را در ترانه ها دیده ام واقعا نمیدانم باید املای درست را نوشت و از خواننده انتظار خوانش مناسب ترانه را داشت و یا باید چیزی که ادا می شود بنویسیم ؟ مَثل همین در نون و پشت بوم و... غیره هم صادق است )
* در مصرع نهم به یادت مناسبتر میباشد.(در ا ینجا منظور بهمراه یادت بوده یا به عبارتی یاد وسیله ای بوده که با آن به جسم خسته چه ها که نکرده است - که به نظرم با یادت درست تر می آمد ولی شاید به جسم خسته ام بهتر از با جسم خسته ام باشد )
*در مصرع یازدهم به اینگونه تغییر یابد مناسبتر است،رو تو از من برمیگردونی هر بار(صد در صد موافقم و اصلاح می شود )
* در مصرع هفدهم شکست وزنی وجود دارد
منوتو مثل سایه میشیم کنار هم (اینجا را متوجه نشدم چون متن ترانه بود من و تو می شیم ما مثه سا یه ی هم و به نظرم شکست وزن نداشت )
*در مصرع هجدهم بهتر است : بذاریم دلخوریها بمیره بشه خار( بمیره ته غار را به لحاظ ارتباط معنایی با گنج بهتر دیدم ضمن اینکه از لحاظ آوایی با غارت هم هم خوانی بهتری دارد )
در انتها باز تشکر می کنم
از اینکه ترانه این حقیر را مورد مداقه قراردادید و نکات بسیار آموزنده ای را یاد آوری کردید که به دانش بنده اضافه شد و امیدوارم با ادامه داشتن این روش بتوانم د رکارم رشد کنم اجازه می خواهم اگر سوال بیشتری بود از طریق ایمیل ،خصوصی سوال کنم شاید مطول شدن سوالاتم وقت بقیه دوستان را بگیرد.
مزین به نقد استاد مدهوش عزیز