تو نبودی

بسیار زیبا و پر احساس بود

درود برشما
بسیارزیبا وعالی

خانم افسانه احمدی،

این غزل شما سرشار از حسرتی عمیق و تصاویری است که به زیبایی درد و دلتنگی را به تصویر می‌کشد. ترکیب‌های ناب و خلاقانه‌ای همچون "موهای سرم برف زمستان شد" و "لنگرِ پرگار کشیدم" نشان از مهارت بالای شما در پرداختن به جزئیات احساسات دارد. تکرار "تو نبودی" در پایان هر بیت، مانند ضربه‌ای مداوم بر دل خواننده، تأثیر غزل را چند برابر می‌کند.

این شعر نه تنها روایت غمی شخصی، بلکه انعکاسی از یک تجربه انسانی است که هر مخاطب می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند. آرزوی موفقیت روزافزون برای شما و قلم تأثیرگذارتان دارم.

درود زیبا بود

درود بانو
زیباست