سوره ی سوگند شدی

تا به این قلبِ پریشان شده پیوند شدی
بر لبم تا به ابد ، سوره ی سوگند شدی

زنده شد از نفست مرده ی خاک افتاده
روی رگ های تن و نبضِ دل آوند شدی

وقتی از راه رسیدی نفست را دادی
به ترک های دلِ زخمیِ من بند شدی

قرص اعصاب و شب و گریهٔ دل شد تعطیل
علت شادیِ این حال بد و گند شدی

کام من تلخ و زبان لال تو چون دانهٔ برف
در دهان آب ، به شیرینیِ یک قند شدی

پشتِ خنجر زده با دست تو درمان شده است
شانه ات تکیه زدم کوه دماوند شدی

روی دریای غم آلوده نگاهم صفی از؛
موجِ موّاج و تماشاییِ لبخند شدی

سالها در پسِ امروز دویدم که رسید
یار من بی کلک و حقّه و ترفند شدی

تاجِ آرامش یک عمر شدی روی سرم
سنگِ با ارزشِ آویزِ گلوبند شدی

برده ای سردی و سرمای زمستان دلم
بوی عیدی و دمِ آخر اسفند شدی

"پونه"ها با نمِ چشمانِ تو شد سبز و قشنگ
آسمان را به خدا رنگ خداوند شدی


افسانه_احمدی_پونه

─┅─═ঊঈ🍃🌸🍃ঊঈ═─┅─