يکشنبه ۴ آذر
اشعار دفتر شعرِ بنفشه_انصاری_پرتو شاعر بنفشه انصاری(پرتو)
|
|
دارُالشفا بنیان کُنَم در نبضِ "بیمارِ" غزل
قافیه را حیران کنم از شوقِ تکرارِ غزل
داغِدلِغمدیده
|
|
|
|
|
چون کِشتیِ بیناخدا، درگیرِ طوفانم هنوز
کوچهبهکوچه، در پیِ فانـوسِ ایوانم هنوز
بوسه بهرویَت م
|
|
|
|
|
همـه شـب، در طَلَبَت چشـمْ بـه فردا دارم
بــه "سـرابی" هـوسِ بوسـهی "دریا" دارم
چو نسیـمِ سحـری
|
|
|
|
|
دختر خورشیدم و عطرِ "بهـار" آوردهام
از خروشِ چشمهها صد لالهزار آوردهام
عطر آویشن، نسیمِ سرخو
|
|
|
|
|
زیر "باران" میرَوی "بیمن" نرو
از دل وُ جان میرَوی بیمن نرو
من به بـودنهای تـو دلبستهام
از
|
|
|
|
|
تا "عزیزِ" بهتر از "جانت" شوم آمادهام
"عاشقانه" ذبح وُ "قربانت" شوم آمادهام
رفتهای وُ ماندها
|
|
|
|
|
فَرشی شده هر تکّه، از این جامهی عُریان
تا کِی بِکِشم نازِ دلِ بی سَر وُ سامان؟!
در ظُلمَتِ چِش
|
|
|
|
|
در مشـرق "کوهِ نـور" من منتظرت هستم
تـا بـاغِ گُـل وُ انـگور، من منتظرت هستم
در بـارقهیِ خورشــ
|
|
|
|
|
نمنمِ "باران" بیاید، با تو باشم تا "سحر"
"بوسه" وُ رنگینکمانِ غنچه، بر گیسویِ تَر
شوقِ "قلبی"
|
|
|
|
|
میخوام بَرات یِه سایهبون،
از گُلِ خورشید بِسازم
یه باغِ گُل، رنگِ چِشات
شمدونی وُ "بید" بسازم
|
|
|
|
|
یه روزی میام پیشِت مثلِ بهار
میگم عاشقت شدم دیوونهوار
یه روزی بغلبغل، گُل میچینم
هفتسینوُ
|
|
|
|
|
برگی زر، بر درختان عریان باش برگریزانست
آشیانِ پرندگانِ بیسامان باش برگریزانست
تا عشق، لب، تر
|
|
|
|
|
با توام! ای مَحـرٕمِ "اَسـرارِ" مـن
با توام! ای بــاور وُ "انـکار" مـن
ای "بهـارِ" خنـدهات عطرِ
|
|
|
|
|
امشب: گُذَری به کـویِ دلبر زدهام
بـا سـازِ غزل، به سیـمِ آخر زدهام
|
|
|
|
|
نرمنرمک "عشقِ" تو در باغِ "دل" آمد بِه بار
"عطرِ" تو با عطرِ باران، در "هوایِ" سبزهزار
میزند
|
|
|
|
|
سَربهروی شانهات مست و غزلخوان آمدم
با "ترانه" با دو بیتیهای "باران" آمدم
حاضرم بیچتر، همراهت
|
|
|
|
|
دل بهکسی نِمیدهَم تا که تو آنِ من شَوی
بیدلوُ جاننَمیشَوَم تا دلوُ جانِمن شَوی
|
|
|
|
|
پرتو بیتو از هفتشهرِ عشقت سفَر کرده و گذشت
نورِ چشمانِ من بودی تو! اگر عیان میماندی
|
|
|
|
|
در کُدامیـن "کوچهی مهتـاب" تنـها ماندهام!؟
بیتــکاپو ... در بهــــارِ آرزو، جــــا ماندهام!؟
|
|
|
|
|
در نگاهش، یک سکوتِ ساده بود
مسـتِ باریدن، بـه جـامِ بـاده بود
بیقــرارِ نقرهپوشِ قــرصِ مـــاه
|
|
|
|
|
"طنین" گریهی "بــاران" شبیهِ سرنوشت من
"خُروش" ابرِ "پاییزان" شبیه سرنوشت من
"سکوتِ" کهکشان در
|
|
|
|
|
هر شب مجسم میشوی در بسترِ عریانِ عشق
الماسو شبنم میشوی در چشمِ پُرباران عشق
چشمی بهچ
|
|
|
|
|
وقتِرفتن یکغزل از جان سُرودم جان گرفت
در تکاپویِ "سَـحَر" خاموشیاَم "پایان" گرفت
چشمِ مستَش
|
|
|
|
|
چه موزون مینوازی شببهشب ساز غزل را
"صدفبارانِ" بغضِ "غم" در "آوازِ" غزل را
نگاهی بر نگاه پنج
|
|
|
|
|
با توام! ای مَحـرٕمِ "اَسـرارِ" مـن
با توام! ای بــاور وُ "انـکار" مـن
ای "بهـارِ" خنـدهات عطرِ
|
|
|
|
|
میتراود آفتاب از گونههای آسمان
مینشیند در هوا بارانی از رنگینکمان
مینویسم نامهای با خط زری
|
|
|
|
|
به بالین "یوسـفِ" کنعانی آمد
که: یا رَب، ماهِ من پنهانی آمد
شدم مدهوشِ چشمانِ خمارش،
که دیدَم "
|
|
|
|
|
در کُدامیـن "کوچهی مهتـاب" تنـها ماندهام!؟
بیتــکاپو ... در بهــــارِ آرزو، جــــا ماندهام!؟
|
|
|
|
|
تا که عشقی با غزلسازی فراهم میشود،
بسترِ "دلدادگیها" سبز و خرم میشود
میزنم دریا به دریا نم
|
|
|
|
|
"یوسفِ گُمگَشتهی" ما عاقبت پیدا نشد
"کلبـهی اَحـزانْ" گُلِســتانِ دلِ تنـها نشد
سالوُماه
|
|
|
|
|
در هیاهویِ غزل، مستِ میِ خاطرهها
زده بر، پنجرهیِ شب، نفسِ گرمِ خدا
به شباهنگ دل سبز سحر، تا دل
|
|
|
|
|
ای بارش باران غزل، ساقی مهتاب
در نازِ نگاهِ تو ستاره، غزلِ خواب
ای لحظهیِ دیدارِ تو!!! آبستنِ ا
|
|
|
|
|
زده "پرتو" به شعرِ بیمحابایِ "خیالِ" تو
جهان "یادشبِهخیرِ" شعرِ بیتکرارِ تنهایی
بنفشه_انصاری
|
|
|
|
|
وای آندم که لبت ز جام لبم
بس بوسههای عاشقانه گرفت
پس از آن شراب هستیبخش
آتش عشق من زبانه گرف
|
|
|