يکشنبه ۱۱ خرداد
اشعار دفتر شعرِ آینه ها بیدارند شاعر جواد مهدی پور
|
|
|
|
کامِ شیرین سخنان تلخ نگردد با حرف ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخوان برای زمان ، سوره ی شقایق را ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حاصلی غیر از پشیمانی ندارد آرزو ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از انقلاب جهانی مرا هراسی نیست ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توبه ی مستی ندارد پیش ساقی اعتبار ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوهرِ دلدادگی در دانه ی تسبیح نیست ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم ، چون آیینه از آلودگی ها پاک دار ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باغِ طاووس ست عالم در نگاهِ آینه ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سزاوار ست جرمِ بوسه دادن را ببخشایی ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزیِ بی رنج ، تخمِ رنج می کارد به دل ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُهرِ خاموشی زدم بر دور باشِ هرزه گویان ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق را دیوانه ها در آینه رو کرده اند ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخواهی یا نخواهی ، درد جا وا می کند در دل ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غصّه در دل مثلِ زر دارم برای آینه ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهارِ حُسنِ تو در باغ ، خویِ سرکشی دارد ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر درد که دل می کشد از زخم زبانی ست ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق را وقتی تراشیدند ، سنگِ کعبه شد ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شوکتِ شاهی به آسانی نمی آید به دست ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرطِ آزادی از این زندانِ تن ، سرگشتگی ست ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیرد آنکه با یک جرعه تعمیرِ دلِ ما کرد ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگذر از گفتار خالی ، بر سرِ کردار باش ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق ، روزی اهلِ دل را میکند بیمارِ خود ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان و دل را می دهم تا دلبری پیدا شود ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عقل در دامانِ داغِ عشق کامل می شود ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرفِ حقّم ، از قلم بی اختیار افتاده ام ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوابِ نازک از صدای آب سنگین می شود ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مهرورزی مثلِ آن خورشید زرّین چنگ باش ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرده بر می دارد از خود در تجلّیگاه عشق ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیست ممکن عقل را با روحِ عشق آمیختن ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راست گفتاران ، جلودارِ علومِ عالم اند ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی سر انجام ست راهِ عشق بر دیوانه ها ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تازه فهمیدم چرا لب های تو بوسیدنی ست ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوهرِ خود را فدای سکّه ی غلطان نکن ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشقِ پنهان ، موجبِ روشن روانی می شود ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق ، از دامانِ پاکان بر دلِ هموار ریزد ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل برای سکه ی کم قدرِ دنیا خوش نسازم ..
|
|
|
|
|
محمد رضا خوشرو (مریخ)
محمدرضا آزادبخت
ابراهیم کریمی (ایبو)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
امیر وحدتی یگانه
