مکافات ..

درود حناب مهدی‌پور ارجمند
بسیار شیرین و زیباست
احسنت👏🌺🌺

درود جناب دکتر مهدی پور گرانقدر
عجب شعر مَلَسی..
خیلی خواستنی بود..
جز یکی از بهترین کارهای شما
سلامت و ثروتمند باشید..

درودها .
استاد عزیز
شعر زیبایی بود و با معنی و مفهوم .


گوهرِ خود را نگهدار از پلیدی ، رویِ خاک
آنچه زیرِ خاک با خود می بری ، پوسیدنی ست

درود استاد عزیز
حکیمانه و زیباست

درودها بر شما دکتر مهدی پور ارجمند
شعری بس زیبا و غرّا بود
شب و روزتان خوش باد

درود بر جناب دکتر مهدی پور عزیز..
زیبا و زیبا به دل نشست..

درود جناب مهدی پور عزیز
زیبا و دلنشین قلم زدید

سلام جناب دکتر
استاد عزیز
سپاس از انتشار شعر ارجمند تان .
مثل همیشه عالی... درلفظ و در مضمون.
قلم سبزتان ماندگار

درود جناب مهدی پور
بسیار زیبا و خواندنی

چنانچه صلاح بدانید
یکی از بوسیدنی ها را بوییدنی کنید

درود وعرض ادب واحترام خدمت جناب دکتر ارجمند
بسیار زیبا ودوست داشتنی
همیشه سلامت وسعادتمند باشید در پناه حق

سلام و عرض ادب
شعری بسیار زیبا و از جنس دل بود
وبردل نشست
بسیار مستفیض شدم
هزاران درودتان باد
استادگرامی

درودتان سرور ارجمند جناب دکتر مهدی پور شاعر و استاد زیبا نگار👏🍃🌸🌸🙏☄️☄️🌾✨☘️☘️🌹🌹⭐🌱🌱🌱🪴🍃🍃🪷🌸🙏🙏☄️🌟🌟🌟

در گلستانی که گل مانندِ لب بوسیدنی ست
چشم های باغبان از نشئه ی گل دیدنی ست

از میان این همه ساغر که در میخانه ها ست
تازه فهمیدم چرا لب های تو بوسیدنی ست

بی نیاز از آبِ خضرم می کند ، جامِ وصال
زندگی بخشِ شرابِ نابِ تو ، نوشیدنی ست

عشق ، در فصلِ جدایی خود نمایی می کند
سیب وقتی سیر شد از شاخ زردش ، چیدنی ست

زینهار از چرخِ گردون ، تا نیافتی زیر پا
هر گرفتاری در این گردابِ دون ، چرخیدنی ست

گوهرِ خود را نگهدار از پلیدی ، رویِ خاک
آنچه زیرِ خاک با خود می بری ، پوسیدنی ست

سینه ی روشن دلان از ماه ، نورانی ترست
در دل شب ، نورِ ماهِ آسمان ، تابیدنی ست

از مکافاتی که پیشِ گریه ی مظلوم هست
گریه های ظالمانِ سنگدل ، خندیدنی ست

بسیار خوش خرام،زیبا،دلنشین و اموختنی،لذت بردم از خوانش چند باره🌟☄️🙏🌸🪷🪷🍃🪴🪴⭐

قلمتان هماره نویسا🌹☘️☘️✨✨🌾🌾🌾👏👏🤞🤞

درود بر جناب استاد مهدی پور عزیز
شعر زیبا ودلنشین وپر معنا و عاشقانه وآموزنده ای خواندم
دست مریزاد واقعا دستتان درد نکند
⚘⚘⚘⚘⚘
❤❤❤❤❤
🌺🌺🌺🌺🌺

عرض ادب
درود بر شما و شعر نابتان
بسیار زیبا بود
موفق و سلامت باشید
🌸🌸🌸🌸🌸🌸

سلام و عرض ادب به خدمت شما دکتر مهدی پور گرامی
نهایت زیبایی در غزل شما نمایان است ، بسیار لذت بردم
رد قلمتان ماندگار 🙏
پاینده باشید 🕉️🤍🌹

درود جناب مهدی پور بزرگوار
بسیارزیبا عالی ارزشمند 👏🌹

🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸
🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸
🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸
🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸
🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸
🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸
🌹╬♥¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸🌹╬♥╬ ¸¸.•*´•.🌹.•`*•.¸

بسیار زیبا بود و خواندنی

سلام جناب مهدی پور
عالی بود

درود⚘⚘⚘⚘⚘

درود بر شما
زیبا بود

درود جناب مهدی‌پورِ شاعر
عاشقانه‌ای بسیار زیباست این شعرتان؛ با گریزهای مضمونی:
«از مکافاتی که پیشِ گریه‌یِ مظلوم هست
گریه‌هایِ ظالمانِ سنگدل خندیدنی‌ست»؛
یا:
«سینه‌یِ روشندلان از ماه نورانی‌تر است
در دلِ شب نورِ ماهِ آسمان تابیدنی‌ست»؛
و جز آن.

بسیار عالی.


وزن شعر این است: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن.
بیت زیر را همانطور که در شعر (با دو ویرگول) آمده است، می‌نویسم:
غنچه، وقتی پـرده برمیدارد از خود در چمن
این فرازِ با شکوه، از چشمِ شبنم دیدنی‌ست.
گذاشتن هردو ویرگول در وزن اختلال ایجاد می‌کند اگر نقش این ویرگولها را جدّی بگیریم:
1ـ دربارۀ ویرگول در مصراع اوّل: «غنچه وقتی» در فضای فاعلاتن قرار دارد. یعنی «چه» (از «غنچه») در جای عینِ فاعلاتن می‌نشیند و نمی‌توان پس از آن مکث کرد. ولی ویرگولِ پس از آن، که نشان فاصله است، سبب درنگ می‌شود و با درنگ ناچاریم فضایی بیشتر برایش قائل شویم چون با کمترین مکث، «چه» فضای یک هجای بلند را (بجای فضای یک هجای کوتاه) اشغال خواهد کرد؛ فضایی که در این وزن در آنجا وجود ندارد. زیر اگر درنگ کنیم وزن از فاعلاتن به مفعولاتن می‌رود [غن (ــ) چه، (ــ) وق (ــ) تی (ــ)] و این اختلال در وزن است.
2ـ این فَ را زِ (= فاعلاتن) / با ش کو هَز (= فاعلاتن)... می‌بینید که اصلاً نمی‌توان پس از های «شکوه» مکث کرد زیرا این ها با «از» ادغام شده است در این وزن. حال اگر آن ویرگول و عملکردش را جدّی بگیریم وزن چنین می‌شود:
آن (ــ = فا) ف (ں = عـ) را (ــ = ـلا) زِ (ــ = تن؛ کسره کشیده خوانده می‌شود) => فاعلاتن / با (ــ = فا) ش (ں = عـ) کو (ــ = ـلا) ه (ں =؟) از (ــ = تن) / چش (ــ = فا) م (ں = عـ) شب (ــ = ـلا) نم (ــ = تن) => فاعلاتن / دیـ (ــ = فا) د (ں = عـ) نیست (ــ ں = ـلات => ــ = لن) => فاعلن.
ملاحظه می‌شود که هایِ «شکوه» با مکثی که ویرگول تحمیل کرده است، از وزن بیرون افتاده است؛ که با علامت سؤال نشان داده شد.
بی‌توجّهی به این نکته بسیار شایع است.
از خواندن شعرتان لذّت بردم.
تندرست و موفّق باشید.

درود ها بر شاعر و شعر ارزشمندش

درود جناب مهدی پور
احسنت، واقعا غزلی زیبا و دلنشین قلم زدید
🌹🌹🌹🌹🌹

درود زیبا سروده اید
زنده باشید به مهر
⚘⚘⚘⚘⚘

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃

🍃🦜💐🍃🦜💐🍃🦜💐🍃
☆☆☆☆☆
آقای مهدی پور

درود بر اندیشه و احساس زیبایتان

☆☆☆☆☆
🍃🦜💐🍃🦜💐🍃🦜💐🍃

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

🍃🌼🍃🌼🍃🌼🍃

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

🍃🌷🍃🌷🍃🌷🍃

درود جناب استاد مهدی پور
اندیشه های نیک و زیبایتان ماندگار

درودها دکتر جان
به به ،کیفور شدم
خیلی زیبا بود
دست وقلمتان بی بلا
🌹🌹🌹🌹🌹🌹

درودها استاد مهدی پور گرامی

بسیار عالی و دلنشین

قلمتان پاینده

درود استاد
زیبا و دلچسب بود
قلمتان نویسا در پناه خدا

بسیار عالی درود برشما👏👏👏

سلام و درود فراوان بر شما، چقدر زیبا بود این شعر