يکشنبه ۱۳ خرداد
|
|
|
|
گیچ گیجم من از معمایت
ضرب و تقسیم و جمع و منهایت
بخش کسری تختخوابم است
جبر مجهول خالی جایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه لمیده ای
بردیوار یسارم
غمزده،
زانوی بی کسی بر آغوش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من میدونم یه روز میای
غصه هامون پر میگیره
دستهای تواشکامونا
ازچشمای تر میگیره
م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پروانه ای شدم بی بال پرواز
که از پیله شهوت
قدم را تسبیح کردم تا بن بست تنهایی
زیبا و بی کس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم می گیرد
وقتی ساعت ها بدون قرار با من می دوند
وگل های پیراهنم
لقاح دسته جمعی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دختری نغمه ی پر شور اهورایی بود
خواهش بیکسی و رامش تنهایی بود
قاصدک بود و خبرهای خدا م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام
مدت زيادي بود خدمتتون نبودم و امروز با يه غزل داغ داغ اومدم در جمع دوستانم كه اميدوارم خوشتو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزمون عشق
سینه ات را نازنین صندوق راز این دل غمناک کن
لحظه ای سنگ صبورم باش گردی ازغبارم پاک ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه خوب است انسان،چشم پُر حیایی داشته باشد
گفتی که من یار توام،دلدار و غمخوار توام
این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا رب
سخت است که یکباره روی با دف و ستنور سرِ جاز
یکباره شوی شاعر کوتاه و شوی سرورِ ایجاز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه جا دیوار،روبرو دیوار،پشت و رو دیوار
با سنگلاخ های
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام این قَدَر صدا نکنید
به غم خویش مبتلا نکنید
سر هر رشته بسته شد بشما
دگرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می روم از این دیار بی کسی
می روم با غصه هم آغوش شم
او مرا در آتش عشقش فکند
می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي پـــــــــــــــــير خرابات كه ميخــــانه نديدي!!!
ويرانه دل مــــــــــــــــاست تو ويــــران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر نگو برادر
شعر نگو )
مردم به خود میگیرند شعرت را /
تو از یه گوشه از حادثه دم میزنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دررودخانه اندیشه ام
احساس آبی جاریست
نا آگاه
از اندیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بالاخره توانستم شعري براي فكري جان بسرايم..اميدوارم خوشتون بياد.
اي فكري بزرگ من
ميگن چقدر مه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانت به یادم است
ای ګمشده هستی
سال هاست که رفتی تو
آتشی به جانم است
آن خنده های زیبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در من شورشی است
که به گلوله ختم نمی شود
یا به سرکوب
و سکوت.
آه ! از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و من فرزند نامشروعی هستم
از همآغوشی کاغذ و قلم
و خدایان در نامروزم
با آیه های ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وطن
وطـــــن بردرد تو درمان نویسم
به گلزار رخـــــــت باران نویسم
نویسم شور وشوق گل به پا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او كه روشني بخش جان است
مي خندم...
به حرفهاي پوچ و تكراري
به شب نخوابيدنها و بيد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال دلم را
پرسیدم
گفت:
از مو های سرت بپرس
پرسیدم
گفت:
آیینه ببین
آیینه مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افسوس دلت منزل و ماوای دگــــــر بود
آن سینه ی یخ بسته ی تو جای دگر بود
افسوس فریب خوردم و دلب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موج کوچک تازگی کف کرده بود
تحت تاثیر رفاقت با 2 رود
با زبان دلپذیر موجها
شعر ها از بهر ساحل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صداقت مترسک ها را اثبات کن
وقتی که هر روز دور از چشم هایت
کلاهشان را برای کلاغ ها برمی دارند .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجای این فاصله ایستادی
نه میشه برسم نه از تو یک نفس رد شم
عذاب باور خامم شدی
برخیز
بیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز...
نفس میکشم !
هنوز می فهمم !
سیاه ...
سرد ....
و خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر جور میتونی بمون من با تو سازش میکنم
هر بار میگفتم نرو اینبار خواهش میکنم
با زخم تنهاتر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسم الله
******************
نگون بخت
آنکه گوید از دارم
ولی تارهایش را
عنکبوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام خالق هر چه نام!
یک رباعی عاشقانه!
در بانک دلت، حســــــــاب من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا رب
منم آن مستِ رقصانه که جامش بوی غم دارد
بریزد باده ی مستی که نامش جوی جم دارد
هوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام یزدان پاک
* * *
روزی ،سربَردارم
ازاین خوابی که سیب هایش،
_نارَس_
آدم می رب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانی که دارمت دوست : با عشق بی نهایت
آتش زدی به جانم : دل داده ام به راهت
چون آمدم به کویَ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مـی توانی چو فلـق رایحــه باران بشـــوی
نبض ِ سر سبـز ترین قله ی عرفان بشوی
من و تـو اوج ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار
اگر می خواهد بهار بماند
باید
تو در آن باشی و رنگین کمان
گل
اگر می خواهد گل بمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاهایت راپاییده بودم.حلقه ی کمرت را.کمربندی که برایت گرفته ام هنوز لبه ی تخت آواره است.دیشب آواره بو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1-
ترازوی
عدل تو
یا
تارهای صوتی
خسته من...
.
_______
2-
او
دور و ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانوی شرقی بانوی آفتاب
بامن سفر کن تا شب مهتاب
چشماتُ وا کن خورشید نازم
ای بهترین نُت برای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی وفایی کرده ای زیبای من ، آتشی بر دل ز هجران تو شد
بعد پروازت به سوی آسمان ،روح من محکوم هرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
" شهر زمستانی "
از قلم شاعر نامی خراسانی استاد غلامرضا شکوهی
***
باد در موی تو رقصید گل ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بي اختيار قند تو دلم آب ميشه
به اسم کوچيک که صدام ميزني
نگاهمم درگير چشمات ميشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معادلات خطی
پرانتزهای باز
رادیکالهای بی منطق
تقسیم های نا برابر
این همه رابطه مشکوک
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نعل را
همه جا بر خود آویزان داری
لبخندت خوش شانسی توست
...........................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لا تغادرنی / مرا ترک نکن
لا تغادرنی
فی زوال الشمس
یزداد الّمی
والبکاء یرهقنی
و الدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خاطر بسپار
کوچه ها امروز
خیس از نگاه دیروز است
روایت انجیر معابد
حکایت تاریخ
دور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بي تو من ديوانه ام آري من عاقل نيستم
بي تو يك انسان نيمم بي تو كامل نيستم
چون گل زردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ام
من واقعا خسته ام
این خستگی دانه ای بود که تو در درونم نهادی
حالا
حالا درختی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوالمحبوب
وقتی از اوج آسمان به آن بنگری...
.
.
.
خودش هم خیلی کوچک است!
.
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری از:خالدبایزیدی(دلیر)
«مویه آسمان»
آسمان!
پیرهن خودرامی درد
ستاره ها به سوگ می نشینن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنار حسرتی دیرینه ماندم
دوباره از عاشقی می سرایم ..
بگو نبارد برف
دوریت زمستانی دیگر
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خداوند متعال!
به قدری بر من عاصی حلیمی
که گویی جرم‌ها بر من نـبـاشد...
((...وَا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن جاذبه اهورایی
و من با یک بغل سالخوردگی قشنگ
چونان عصایی سفید
در خیابان های دلواپ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا به کجاها می بری
که درون افکار گمشده ام
تمام لحظه های بی قراری را
به انتظار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلم شعر من از موج تمنا دارد
كه خروشي بزن و دور ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو که از عشق لیلی ها برایم قصه میخوانی
کمی با من مدارا کن در این غوغای ویرانی
تو ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از وادی خشم با شما سخن میگویم
در وادی نبود امن
شما درختانی هستید که تنومندی تان ، ثمره لگدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جوری زندگی کن که انگار خدا همه جا هست
تصور کن
اگر خدا باشد همه چیز عالیست
حال اگر باز هم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرى
اينجورى بود قرارمان
كه بيائى
پنجره احساس مرا بگشائى
وبر سر سبزه اين خاك بنشانى گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسم الله
****************
چه تفسیر تُردی
دارد این برگ!
می خواند انگشتانم را
و سه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیش از آنکه لبت
با من خاموش بماند
نگاهت فاصله گرفت
و صدای من لابه لای باد پیچید
همینت کا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام یزدان پاک
* * *
من اگربستری ازخاکم؛
تَرکنید مراباشبنم احساسی!
تاخارهایم رابرچینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کباب پروانه در بشقاب
آنجا که معیار پرواز ، گاو است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری از:حمیدمصدق
ترجمه:خالدبایزیدی(دلیر)
توبه من پیکه نی و
نه ت ئه زانی
من به چ مه ترسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
« انا لله و انا علیه راجعون »
میروم و شعرهایم غریب می ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای غزلیات گران مایه ی دلجویی
روح بخش ترین پایه و آسایه ی دلجویی
حقا که خداییست دلت چشمه ی شعر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی یه قانون بی تقدیره
خواب های من همیشه بی تعبیره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تکه یخی
شکست
سکوتِ ظهر تابستان
پارچ،
برای حفظِ تعادلش
عرق کرده !
***
تارهای م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در آسمان آبی بختم دمیده ای
مه روی من ؛فروغ کدامین سپیده ای؟
ای سوگلی درون کدامین حرم سرا
پر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وباز تکرار
تکرار ما
در روزهایی که حفظ کردیم
از صبح تا شام
از شام تا صبح
و میلیار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا زدی حلقه بر این در که صدایی بکند
دل دیوانه ندانست چه کس پشت در است
گنجینه
او که گنجینه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیش از آنکه
سگرمه های شب
در هم فرو رود
خنیاگری می شوم
با آوازهای ساده و رها
که مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از راهی که آمدی
من بر می گشتم
شاید سر راهم کوزه پیری شکسته بود
که طلا از درونش زبانه می کشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادم بکن
اگر یخ کرده ای از برف و بو ران
ویا تب کرده ای از خیس باران
از این سرما ،ازاین سرما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عید گشت و پر نیازم : یا ربم بر دل درآی
من برون افتاده از سجاده ام :شو جان فزای
تن همه پوسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر باران ببارد
و جاری شود نسیم
میان گیسوان خیال
اگر رنگین کمان
به دست آرش بیفتد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تماشای بهار آمده ام
به خزان مینگرم
دلخوشم با همه ی ناخوشی ام
که خزان مینگرم
نه زمس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من عاشق و مستم
ای آنکه دل را بردی از دستم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوالله الواحد القهار
پهنه ی پرجوش دل،ساکت و خاموش شد
آمدنت قصه شد ، غصه فراموش شد
چشم ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ...، ای یارم!
من اینجایم!
بیا و دسته کن، سنجاق کن ؛
پریشان موی مواج کلامم !
بیا ش
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۴۸۵ پست فعال در ۱۵۵۷ صفحه |
وحید سلیمی بنی
مهرداد مانا
درودمجددبرافسانه ی عزیزم 
جواد کاظمی نیک 
یاسر کریمی 
مریم کاسیانی 
زیباست 
بمانی
عباسعلی استکی(چشمه) 
