يکشنبه ۲ دی
اشعار دفتر شعرِ هد هد شاعر غلامرضا حاجی محمد
|
|
به نام سلام جازدن نیست هر نماندنی شاید جوجه های ذهنت دوست دارند بالای درختان سر به فل
|
|
|
|
|
به نام خدای مریم پاک
آنقدر صیقل دادم
"د" مردمک
دیدگانم را
تا شبیه " ی" شد
چ
|
|
|
|
|
به نام ملودی سکوت از دستهای سکوتم خونِ سقوط می چکد فریادم سکوت کرده و سکوت فریاد می
|
|
|
|
|
یا رب
با یاد تو ایران من
جانم شده نوشیروان
نام پر از
|
|
|
|
|
یا رب سخت است که یکباره روی با دف و ستنور سرِ جاز یکباره شوی شاعر کوتاه و شوی سرورِ ایجاز
|
|
|
|
|
یا رب منم آن مستِ رقصانه که جامش بوی غم دارد بریزد باده ی مستی که نامش جوی جم دارد هوا
|
|
|
|
|
یا رب من آن تنها ترین مَردَم که تنها در پیِ دَردَم همان دَردی که درمان است و د
|
|
|
|
|
یا رب
برخیز که عید آمد
شوالِ سعید پآمد
برخیز و گل افش
|
|
|
|
|
به نام خدای موسی و شبان مرخصی دادم به چوپانم برود به دیدن خودش شاید لابلای این همه دروغ
|
|
|
|
|
یا رب آن نفس های بهاری در دلم شد سبز جان آن شراب مهر و یاری در رگانم شد روان چشمه های
|
|
|
|
|
یا رب تا خدا را عاشقم از عشق سیرابم همی من غلام کوی عشقم نی غلام دِرهمی ......
|
|
|
|
|
یا رب باز باران بوی رفتن می دهد ای خوشا روزی که آید بوی ماندن از چمن! .................
|
|
|
|
|
یا رب گر که خود باشی همه گل می شوی گر چومن باشی همه خارت کنند .................
|
|
|
|
|
یا رب
سینه ات دریای مریم
در دلت موج مسیح
تارو پودم را
|
|
|
|
|
یا رب دریا همه پر زقطره های من و توست عالم همه خاک ذره های من و توست آمد شدن من و تو در
|
|
|
|
|
یا رب جام رمضان در دل زد جلوه ی مستانه ای جان بزن زین جام تا مست روی خانه .....
|
|
|