تئاتر زندگی

هر دو جوون بودیم/ وقتی که دیدمت من
توی تئاتر شهر بود/ که برگزیدمت من
نقش تو ژولیت بود / من هم رومئوت بودم
صحنه ی عاشقی بود/که دل ازت ربودم
صحنه پر از هیاهو / با عشق و دلبری هات
تو نقش و واقعیت/ دل بوده دائم همرات
لبخند تو می تابه/ مثل یه نور ممتد
تو هر سکوت و اکتت/ یه شعر تازه سر زد
خارج صحنه ها هم / بام بودی توی راهم
عشق دلم شدی تو/ من آسمون تو ماهم
توی سناریومون/توی تئاتر زنده 
عاشقتم شدیدا/ ای حالم و آینده
صحنه پر از هیاهو / با عشق و دلبری هات
تو نقش و واقعیت/ دل بوده دائم همرات
لبخند تو می تابه/ مثل یه نور ممتد
تو هر سکوت و اکتت/ یه شعر تازه سر زد