شنبه ۱۶ فروردين
اشعار دفتر شعرِ کینه وعشق شاعر هادی خدایی(زمین)
|
|
|
|
دلتنگیت
سحرخیزتراز من است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ودستان سرد ما دیگر
از جیب هایمان خارج نشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ
چهره از نقاب برکشیده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی
به سمت متروک ترین وجه حافظه ام گام برداشتی
حافظه ام کم رنگ شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از تابستان
فقط جرعه ای آب خنک
در ته لیوان باقیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ جنبشی
جز اشکهای که ترکش آخرین حرکت بودند
درکارنبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمان تورا نباید اتلاف کرد
چشمان تو
منجی دنیایی از کسوفی ابدی هستند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرش را بر روی مهتاب نهاده
و تمام شب را
خواب دیده بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دعاهایش در هوا راکد مانده اند
وکپک زده اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنشسته تنها
در مسیل سیلاب خشمناک شب
بی تلالو رفته در نسیان آفتاب
سالهاست،
مردی آهنین ارا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه لمیده ای
بردیوار یسارم
غمزده،
زانوی بی کسی بر آغوش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا برهنه رها کن
به میان اقیانوس بیکران اشک
من از مرگی چنین
نمی هراسم
.................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صحنه ی اول:
با همان نگاه اول عاشقت میگردم
عاشق حرکات بی عیب ونقصت
تونقشت را خوب بازی میکنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیباترین تماشا
تماشای رویای توست
آنگاه که شب
ازپشت کوههای مهربانی میآید
وگستره وسیع سکو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لای در حافظه ماندست
انگشت خاطره ات
برگرد وادامه ات را نیز ببر
لطفی کن
در را هم ببند
س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم را به آنجا بردم
ونمیدانم آن چیز چسبناک از کجا آمد
وندانستم که چه شد
ولی به آنجا چسبید
|
|
|
|
|
سیاوش آزاد
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
بهروز عسکرزاده
سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
محمدرضا آزادبخت
سید محسن نصرالهی 
