چهارشنبه ۵ دی
اشعار دفتر شعرِ عشق و تنهایی شاعر علی مردانه (امید)
|
|
ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﻟﻐﺰﺍﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﺤﮑﻢ
ﻧﺮﺩﻩ ﯼ ﺍﺣﺴﺎﺳﻢ ﺍﻧﮕﺎﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺭ ﺗﺮﮎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺳﺖ
|
|
|
|
|
کوله بار عاشقی رو بردی و ریختی تو دریا
موج دریا اونو پس داد ولی تو رفتی ثریا
|
|
|
|
|
تموم شد آی زمونه
گوش بده ناله هامو
تنم دیگه نا نداره
ببر رگ صدامو
|
|
|
|
|
یاد آن قول و غزل هایت شدم
|
|
|
|
|
تو همونی که میگفتی،پا به پات میام همیشه
پس چرا رفتی نموندی؟زندگی بی تو نمیشه
|
|
|
|
|
قاب عکسِ روی دیوار،صدای عجیب و نازت
همه ی دلبستگی هام،اون نگاه دلنوازت
|
|
|
|
|
دوس دارم خاطره ها بشن جدا
خودشون عاشق بشن یا مبتلا
برن و قاطی بشن با عاشقا
بشنوم ناله های خ
|
|
|
|
|
دلداده به روی تو شدم فرهاد به کوی تو شدم امید که وصالش به فنا شد ملتمس به موی تو شدم قسم
|
|
|
|
|
میخوام بگم که این روزا دیوونه ی صداتم دیوونه ی نگاه و اون خنده ی رو لباتم میخوام بگم اگه بیای
|
|
|
|
|
ای غزلیات گران مایه ی دلجویی روح بخش ترین پایه و آسایه ی دلجویی حقا که خداییست دلت چشمه ی شعر
|
|
|
|
|
روز تولد تو،تو شهر عشق زلزله شد رقیب اومد دل ببره باز تو دلت ولوله شد گلم روز تولدت فرشته ها ج
|
|
|