يکشنبه ۲۷ خرداد
|
|
|
|
آدم اگر از دانش كُـركُـر زِ هنر باشد
از جهل كج مردم در موج خطر باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابلهان و دشمنان یار همند
این همه با صلح مردم دشمنند
بر زمین افتاده کار مردمان
فکرشان این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به یادگار نوشت بزرگی بر سنگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از این دوری غمزاد به هم می‌ریزم
مثل گیسوی تو در باد به هم می‌ریزم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الکل از مستی خود هستی و من رستم رها
یا بیا مستم بکن یا از ازل هستم رها
یا ز مستی باغ و بستان را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک نگاه مست تو صبر و قرارم ﺑﺮﺩﻩ است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنارتم تا توو سکوت
محو تماشای تو شم
تا بیشتر از قبل بتونم
عاشق و شیدای تو شم
پر بشم از ع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترکیبی از تردید و از تشویش و انکاریم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ جهلی راه
نیابد
درون فکر واندیشه شان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه راه پس نه راه پیش
همینجا ختمِ راهم شد
یه شعله از نگاهِ تو
تو شب تابید و ماهَم شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بود مردی این چنین او نصیحت آغاز کرد.گفت پول چرم کف دست است و او بی زاریش ابزار کرد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یوسفت هرگز نیامد سمت کنعان ،غم بخور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق را قصه‌ی دشوار نمی‌کردی کاش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینکه دیگر نیستی در خاطرم اغراق نیست
یا به دنبال نگاری شاعرم اغراق نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به مناسبت زلزله ۳۱ خرداد ۶۹ رودبار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منو این حال پریشونم ....گم شدم تو دینا بی نشونم....
یه دل عاشق من ندیدم...از غریبه دل بتونم ازادشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دو بیتی بی تناسب من چه می جویم ترا ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افتادم مانند برگ
از درخت بی درک چشمانت
.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رهرو عشقم که جز آن نیست درمانی مرا
کل عشق من کنون در پای حق گوی من است..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ضرباهنگ های خوبی ،
همه آرام
مرا میبرد سوی حالی آرام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ياران دهيد گوش ، بر اصل اين روايت
دنيا طلب نـباشيد ، مي باشد آن كراهت
اجم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب تو را دیدم
چون ماه تمام
صحنه شب را
روشن کرده بودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در روزگاری که تاجران سَر وَ سَرمایه زیادند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای عشق خوش آوازه و ای یار غزل ساز
اینجا غزلی از ته چشمت شده آغاز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو از شبهای پُرمهتاب...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصد من از شعر بر آن شد ورود
آن چه که دل دادگی ام می سرود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیگار و شمع و شعر و پنجره
جای تورا پر نمی کند
پُک های تند و دود
اشک و سکوت و آه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانند همیشه نشسته بودم
نزدیک شد، نزدیک تر
دستانش را به آرامی روی شانه ام گذاشت
قلبم ریخت
طور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دەمم وەک چەکێک
ئامادەیە بۆ
لەسەریه‌ک ماچ کردنت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خیالم بنشین،
مانند مرغی زیبا!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میگذره و وقتی که به خودت میای،نمیفهمی چطور گذشت. و چه کارهایی که میتونستی بکنی و نکردی. و اینا میشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم در ثانیه ها ، بی تو نوازشگر شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ملاقی
خدا قسمت کند یک دخت زیبای مزاقی را
و یا یک دختر خوش رنگ وخوش بوی قزاقی را
بریزد باده را د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمای پف کرده ،با صورت داغون
تو خواب و بیداری با حالتی مفتون
پرسیدم از شهرم ،تا کی گرفتاری؟
چشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل تنگ شده بر دل سنگی که نداند غم چیست
قد تا شده در راه حبیبی که نداند خم چیست
محسن ملکی
31/03/
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اندوه تو
ژرف ترین اندوه هاست
شاد ترین لحظه هایم
عزادار تواند
دعاهای صوفیانه هم
تسکین ام نمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب است و باد
هربار که پنجره را می بندم
به خیال پرده، به شیشه سنگ می زند
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ده تک بیت از لا‌به‌لای سروده‌هایم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش در میکده وقتِ سَحرم آمد یاد
که بِدو گفتم وُ زین رازِ نَهان بودم شاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از نحیفی سوزنی بودم و،
عمرِمن ، مثالِ قرقره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنچه در مذهب رندان به نظر مي رسدم
با تكامل به سوي علم و ادب مي بردم
ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از چه بگویم
که تو را
و مرا
اینگونه
به هم رساند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خودش را دور از دلبر در این حالت که میبیند
دلش می‌سوزد او مهجور بی طاقت که میبیند
چه طولی می‌کشد لح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر در مورد دوران کودکی است که شاعر دوست دارد دوران شیرین بازی های کودکی اش باز گردد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خائن
ای نمک نشناس با من سر به بالین داشتی
از لبانم بوسه ها با طعم شیرین داشتی
با خیانت د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک لحظه بدون نفست میمیرم
یک لحظه بدون نفسم میمیری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگاری است که دل از من بیمار گذشت
از نقاب طرب و جمله اغیار گذشت
گر چه دل بی سر و سامان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با غمت اطراف من زندان نساز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه ی موسی بن جعفر را معطّر کرده ای
عرشیان را میهمان پور حیدر کرده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جانمایه ی ابیات من، ای بحر منظم
تفسیر غزل های من، ای حضرت اعظم
اعجاز ثبوتی من، ای آیه ی روشن
ان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم گرفته از غم هوای گریه دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلبری داری اگر گونه ی او مثل انار
بر لبش بوسه بزن، وقت، غنیمت بشمار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی گدار است ... که ما
پنجره را باز کنیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیتابتم بر من بتاب
محتاج دستای توام
عالم شود حیران تو
من چون نگهبان توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خونه مادربزرگ دیگه شادی نداره
دیگه شور و خنده ای مثل قدیم نداره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رستگارم گر ببینم نرگس جادوی تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این کُره خر درونم
جفتک پرانی می کند
باغبانِ فصلش ،بوی خزانی می کند
در امتحان پایانی ،هوس رد و م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شعر پیشرو + یک شعر سنتی
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۷۸۹ پست فعال در ۱۵۶۰ صفحه |
سید هادی محمدی
مهرداد مانا
وحید سلیمی بنی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
علیرضا محمودی 
