پنجشنبه ۱۴ تير
|
|
|
|
ما بهاران را ميانِ جهل و خون گم كرده ايم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در امتدادِ كوره راهِ
متروك
سايه ي تاريكِ شب
بر سينه ي خاك گستر
واق ، واق سگان
در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من شاعر/مرده/که دلش/خیلی شکسته/با یه احساس/ولی مرده/میشنه/ سه کنج خونه/موهاشم هر روزم میریزه/مثل یک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانوی من
هر روز و هرشب
کوچه آشتی کنان محل را
دوره می کنم.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در وصف حسین قلم خجل شده، گریان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش در عمرم ، فقط دل می شدم ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیشانی نوشت ما را کسان دیگری نوشتند/ کسانی که پیشانی نوشتن نمی دانستند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیرگاهی است که من مست نگاهش ، شده ام
عاشق و جان به لب چه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو سكوت شبم يه صداييه كه--
مث زمزمه ي نفساي توئه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تجسس باد
دل ساده باران را هر جایی می کند
تولد مجرم
تحفه ی رحم قانون است
فریاد
فریاد
فریاد
از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اعجاز هستی
گربه تاوان وصالش میرد این احساس نابم
حاضر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از سُرسُره بازی و سُر خوردن
کم کم حواس ِ حس ِ تو کم شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تمناي نگاهت
دلم شبگرد كوچه هاي بي قراريست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز تمرض زده ام باده و افیون گاهی
دانم آخر به سر آید غم و بالین آیی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بادیـــــــــده یِ نمـــــــــــدار،بگویم به عزیــــــــــــزم
خوشـــــبختیِ همــراهِ توقطعِ به یق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي دلبر و جانانه ، اي ساغر و پيمانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازنینا خاطراتت بیقراری می کند
ساقی یادت دوباره می گساری می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به استاد خوش عمل کاشانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طلوع خورشید
و غروب آفتاب،
شوخی تلخ و تکراریِ
آسمان است با من ......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باته این خودکار
می نویسم انشا
همچو مهری به در خانه ی آن قبله نما
می نویسد نیما...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر آنکس این کند اندر بهشت است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هُرمِ داغ بر پوستِ زمین ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سَــروجانم فدایت،یاابوالفضل
به دل باشدولایت،یاابوالفضل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای جبران کم آبی رود ها
بسیج می شوند
تمام سد های عالم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دروصف حسین،قلم خجل شده،گریان است
واژه ها تنگ و همت آلوده ی ما بریان است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببین چه پیله می کند نگاه من به پای تو....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غَـبـغَـپَش ، آنقدر ، آویزان شده ،
پیش ِایشان کرگدن ، "باربی"شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به محضر سیدالشهدا علیه السلام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...و دچار یعنی تکرار دوباره نام تو....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پریـشــانم مکن ای غـــم نَــیا امشب بدیــدارم
بـسـرش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک آسمان در مَضجَع او جا گرفته
نور خدا در قطعه ای مآوا گرفته
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا میخانه چی حالم خراب است
دلی دارم حسابش با شراب است
بیا با تندی و سستی و مستی
که ما را سینه ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جعفر محمدی واجارگاهی - به نام من
----------------------------------------------
از یاد رفته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پس بخوان ای مرغ وحشی از لب بام عروج
ار که جستی از کف و از فکر بازرگان کج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاشکی استادان عیبها میدیدند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفت از بر دلداده و دلدار نیامد شد فرصتم از دست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نگرم از پشت تنگ بلور
ماهی کو چولو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قرار بیقراران تو کجایی
امید بیدلان پس کی میایی
همه مجنون تر از مجنون گشتیم
بجز تو کس نداریم سامرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو می دانی به غیر از درگه ات جایی ندارد دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاسی از شب
همیشه
رنگین کمان چشمان تو!
نیزه های خونبار
بر قلب سیاهی
می زد
ژان ؛ پل:
پوسید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن يكي بي چشم بودي در سرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حافظا !
تا سر ِزلفِ سخن را به قلم شانه زدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این چه حســـی ست
که جــاری شــده از تــو
بـه رگ هــای زمــان
از کـدامیــن سلســله ای
ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلی به روشنی محض آسمان دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می ز ازل آورده شد بهر دل شوریدگان
شاید که مرهمی مرهمی شود بهر دل سوزان من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفته ای سنگینی ات .......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بغض می ایدبرون ازسینه غم گشته ام / بهت می ایدبرون ازدیده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن يكي فرزانه ايي در خواب شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رودم که مــی روم وبه دریا نمی رسم
باید کــــه رود سربه هوا را عوض کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیزارم از بهــــــــــــــــار و ترنّمهاش/
این برّه ی پهن زده بر سمهاش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرزو ها بی شمارند
فرصت ناچیز...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و
طلوع
تکراری نیستی!
وقتی
جانِ مُنسَلَخِ
پاییزی!
روی
سرخ وزردِ
هزارانِ
حزینِ برگ
چاکِ چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا "یا" ی دفتر میکَنم هر چه الفباست/با کوس مرگ نامه ناقوسی نباشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درپشت نگاه ابریت گم بودم
دل مرده درون یادمردم بودم
باخش خش رقص خاطری پاییزی،
من منتظرچشم ترحم بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بلائی چـــوآمـــد، بگو:یاخــــدا
دل آرام گیـــــرد،به لطفِ خدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سهم دلم شده ست ببین بیقراریت
درجمعه های عاشقی،چشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گره از ابروان بگشا من دیوانه بیمارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به چشم‌های توفان زده‌ی من نگاه کن!
می‌بینمت: به تمامِ طغیان‌ها گره می‌خورم.
گویی از عمقِ اسطوره‌ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تمام عشق مادرانه تقديم به بابك و فرينازم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنجره
روزنه ای حقیر
برای تسکین موقت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال این روزهای من اصلا خوش نیست !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ته قلب هر دوی ما یه نشونی از سکوته
من به رویاهام می خندم ته این جاده سقوطه
تو بری من باز دوبار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابر خوب خزری روز به خیر گذر از سینه کش سرکش البرز به خیر آشنایی است مرا با رج آن کوهستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر به بالین می گذارم خواب از یادم می رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که غزل برایمان حاشیه رفت
علاف شدیم و پشت هم ثانیه رفت
این بار غزل مخ تو را کار گرفت
این بار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گردش فصل ها بهانه است
عطر تو
تنها بهار این دل دیوانه است...
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۵۱۲۶ پست فعال در ۱۵۶۵ صفحه |
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
امين آزادبخت
مهدي حسنلو
محمد رضا خوشرو (مریخ)
فرشید به گزین
مهرداد عزیزیان 
محمدکریمی (پویا) 
حسین رضایی(آشنا) 
علی نظری سرمازه 
