چهارشنبه ۲۸ آذر
اشعار دفتر شعرِ شیدایی شاعر محمد مير سليمانی بافقی (باران)
|
|
زنگ خبر دار تو هر صبحگاه
پر كند آواي شكـــوفا يي ام
|
|
|
|
|
دكتر مرا چوديد سر نسخه اش نوشت
قرص لطيف قافيه هايت جويدني است
|
|
|
|
|
پرپروانه شدی و به سر قافیه ام
شعله سرکش بیتم به تب وتابت برد
|
|
|
|
|
حلول ماه پربرکت رجب مبارک باد
لب خورده عشقیم و در این ش
|
|
|
|
|
هوش از سرم وا کرده ای،زیر جنون تا کرده ای
کنج دلم جا کرد
|
|
|
|
|
لرزه بر قلب من از رقص کمر هایت رفت
بخدا کم نکن از زلـــــــــــزله هایت هرشب
|
|
|
|
|
"كي رفته اي زدل كه تمنا كنم تورا؟"
آنقدر بوده اي كه دلم
|
|
|
|
|
پای پروازت هوایم نامساعد می شود
چشم "باران "دیده ام نم نم بغل وا می کند
|
|
|
|
|
ابروهات كمونگــير وتير چشات شكارچي اند
كي باشه قصاص بشن كه قتل بي جا مي كني
|
|
|
|
|
حوزه شعرش ، غزل را همسر نیما کند
گم کند تا مکه ای را ،ق
|
|
|
|
|
غلغله در غلغله رقصان شدم
پیش سراشیبی لبخند تو
|
|
|
|
|
نگو قلب تو جای من بود ونیست
بـــــــرایت مهم نیست این ب
|
|
|
|
|
رودم که مــی روم وبه دریا نمی رسم
باید کــــه رود سربه هوا را عوض کنم
|
|
|
|
|
وقتی سند بـه نـــــــام عبورت رقم خورد
من هم تمام قلب تــــــورا جعل می کنم
|
|
|
|
|
ارگ اين كلبه فــروريخت زبس لرزيدم
نصف شب ســـرزده کنج ِبم ِلالايی را
|
|
|
|
|
ناگهان شعر سرش درد گرفت و خوابيد
واژه هم دوش کمي سرد گرفت و خوابيد
|
|
|
|
|
"سبز علفزار تنت ديدني است"
شالي كرت غزلت چيدني است
برد
|
|
|
|
|
سُرخینه های صورت بابا چو گل دهد
سیلی بــــــــــــــه رقص آید و ناز دوا دهد
|
|
|
|
|
از سر كوچه تان رد شدم اما آتش
مي دريد تار شكيبايي من را آتش
يك بغل حوصله را دسته گلي س
|
|
|
|
|
طعم مرغوب ترا در خنده ييلاقيم
سالها سر مي كشم تا جان به
|
|
|
|
|
بر هم نزن آن سلسله و زلف سیاهت
نا محرم موجش نبود محرم نازت
انگار نه انگار که مهمان تو
|
|
|
|
|
دیشب که نصفه ام به کنارم به خواب رفت
چین وچـــروک اخم گدارم به خواب رفت
دس
|
|
|
|
|
جرمی که نوشته به سر صفحه سیبم
یک سفره خالی است که در سینه ما هست!
|
|
|
|
|
چشم بر چشم به لبهای تو هی وصله زنم؟
تا شوند مست در و سای�
|
|
|
|
|
تقديم به دوستان ناب
تا کنارت به رقص می آیم
عطر اركيده ها فراوان است
|
|
|
|
|
سيلي سرخ ،دو چشمان ترم را زده ام
كه شدند محو تماشای دل بيزاری
|
|
|
|
|
آرش به کمانه جنون می تازد
یک تیر شده سرزده مهمان دلم
|
|
|
|
|
خالوبنشین که چای مردی بخوریم
یک دانـــــه رطب زپایمردی بخوریم
|
|
|
|
|
" آمـــــدم بر درآن خانه که ماوای تو بود"
روز وشب مست غز
|
|
|
|
|
ناز نازت كه گذر گاه پريشاني هاست
كمترين ساز تو در كوچه
|
|
|
|
|
"باران" کشید کرکره اش را زاخم ابر
واکن دری به پهنه صحرا کمی بخند
|
|
|
|
|
آغازامامت حضرت ولی عصر(عج) مبارک
تا به چشمت ميرسم تعظيم می گوید سلام
پلك زيبـــــاي الف با جيم
|
|
|
|
|
نشست خانه حوا و نسخه ام پيچيد
مرابه جرم دانه گندم دوباره آدم كرد!
|
|
|
|
|
پشتم به تو گرم است و زرویت خجلم
لب خــــــــورده استکان تقدیر توام
|
|
|
|
|
تقدیم به دوستان توانمندی که در عضوی کم توان و در شکوه سرآمدند....
|
|
|
|
|
تقدیم به دانش آموز نخبه وتیزهوش ایرانی و شاعر ناب واژه �
|
|
|
|
|
عید غدیر امسال درمشهد در خدمت جناب آقایان منوچهری (بید�
|
|
|
|
|
من اولي هستم يا دومي؟؟
"فـــــرقي ندارد مرد باشي يا نبا
|
|
|
|
|
داستان ريز علي يادآور ماه مهر و آبان است. يادتان هست؟؟؟
|
|
|
|
|
عيد اهورايي غدير مبارك باد
پشت در میخانه ات مژگان به در تا می زنم
فرشت شود چشمان خیس، پر ک
|
|
|
|
|
گرمی اشک سراینده تورا یادت هست؟
رقص چشمان فریبنده تورا یادت هست؟
|
|
|
|
|
وقـتی عبـــــــور پر گله ام جار می زند
کـوک تمام حــــ
|
|
|
|
|
شال سبزت را تکاندم غنچه ام پژمرده بود
چینش لبهای نازش ب
|
|
|
|
|
لای ورق فلسفه ام نــــــــــــــــــاز بخوابی
مانده
|
|
|
|
|
"بال تجمل"
خارها در وسط معرکه گل گم شد
|
|
|
|
|
تبریک میلاد حضرت رضا از گوشه صحن رضوی بیاد و تقديم به استاد زرین قلمی ارجمند و استاد عزيز طوفان يز
|
|
|
|
|
جان من با من بمان ای خلوت یلدای مست
جام را با من
|
|
|
|
|
مرا دریاب که دریایم بدونت همچو مرداب است تمــــــــــام آرزوهــــای قشنگم نقش بر آب است
|
|
|
|
|
بنشین کمی كه خاطره هارا غزل کنیم ته مانده های فاصله را هی بغل کنیم پرچین فــــال حافظ چشمت و
|
|
|
|
|
" کوچه ماه " بـاز شب با گـــــره لب آمد کوک تبـــدار غمم شب آمد جنس من مــانده ته ب
|
|
|
|
|
بداهه ای در لطف استاد عزيزم جناب آقاي زارعي كه مصرعم را تضمين فرمودند.
"پیما
|
|
|
|
|
"بغض غمی که بسته کمر بر شکار اشک"
ديـريست می کَشَد همه
|
|
|
|
|
وقتی نمــاز سينه مــا در سفر شکست جـامم زدست حوصله های دمر شکست از شانـه تـــرانه بـــــه يک پ
|
|
|
|
|
بمان؛نرو تو ز پيشم به سوت ني لبكي كه خوب هم بزنم قند بوسه ات كمكي كمي بنوش ســــــزاي گناه لب
|
|
|
|
|
سوسو ازشــراب سيه چشم تو ســوسـو زده ام به هــواي س
|
|
|