به روی گــــــونه سیبت علامتهای ایجاب است

مرا دریاب که دریایم بدونت همچو مرداب است
تمــــــــــام آرزوهــــای قشنگم نقش بر آب  است
 

بـــــه چشمان قشنگت می نشستم تا سحر گاهی
ولی شبهای سردت از تب مهمان سیراب است
 

به بالای حضورت شب به شب گلپونه ها چیدم
که دردم در کنارم چون نسیمی شاد وشاداب است
 

ز ضــــــــرب مثبت عشقت توانم می کشد بالا
به روی گــــــونه سیبت علامتهای ایجاب است
 

درون باغ رویـــــــــــایت کمی با یاس رقصیدم
ولی انگار رقص من به دور از دین وآداب است
 

بیا یکشب بـــــــه مهمـــــــانی شام خلوت بغضم
تورا من چشم در راهم وچشمت کنج محراب است
 

من  و"باران" تنهایی  ؛تـــــو و سیلاب  شیدایی
لب خشک قنوتم این غــــزل بیتاب بیتاب است
 

  92/5/1  مشهد