از یاد رفته

جعفر محمدی واجارگاهی - به نام من
----------------------------------------------
از یاد رفته ام
از یادها هم ...
بی شک راه علاقه کور است ...
که عاشقانه هایم بی صدا می میرند
بی شک هوای همین حوالی
آنقدر بر تکرار گریسته
که فقط یقه ی مرا می گیرند
بغض یا عطش
کنار همین بی سوادی
که می خواهی چیزی بگویی
بی حرف می مانی
کسی مرا می شناسد
آنسوی دلتنگی احساسسش می کنم
کسی می خواهد بگوید
عشق سوژه غریبی نیست
دریا را به پشت می گیرم
کوه رو به قبله ایستاده
آخر با این دل چه کنم !!!!!!!
فریاد کدام نفس را فرو برم تا آرام گیرم !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
واجارگاهی