پنجشنبه ۱۸ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ سلیمان حسنی شاعر سلیمان حسنی(حامی)
|
|
|
|
غم وتنهایی محصولِ مغرور، در نگفتن حرف دل است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشک می‌بارد زچشم تا ابد بارانی‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو تنها محرم ناگفته‌های این دل تنگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شـادمـان باش ، بهــارِ دلِ حـامی آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کــو خســـرو آوازی ، کــو دلبــــر طنـــازی
تاکوک‌کُندسازی،افسوس‌که‌انگاراست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل ما با دلِ دلدار ، جهـــانی دارد
شهدناب‌است‌عجب‌شرح‌وبیانی‌دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کس‌ندیده‌است‌زِمن‌دیدهٔ‌بارانی را
دلِ پُر غصــهٔ این روزِ پریشـانی را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرم‌تر ازعشق سوزانت کجاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناز نگهت مخزن الماس وعقیق است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ای تمـــــامِ هستیَم
به‌زلفِ‌خویش‌بستیَم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برسینه‌ی‌من‌چنگ می‌زد
شیطان دلِ رخ آسمــانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سخن‌خوب‌است‌با دلدارباشد
سرت بر شــــانه‌های یـــار باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ومنِ بی‌عشق،دگر ماشدنی نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نــم نـــمِ باران و نســیمی دلکــش
گیسوی‌پُر وسیاه٬خیلی‌خوب‌است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک نظر یاگوشهٔ چشمی کفایت می‌کند
تاکه حامی‌گویدازپنهان‌واز پیدای‌عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا برویَد آدمی
یا آدمیت
درکویر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من ویک دل بیقرار و سکوت....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناگفته غمی‌که‌در دلِ ماست
از رنگِ رخِ پریــــده پیداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاشکی بود یکی دردِ مرا می‌فهمید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکسی نامردمی سرزد از او
در میان عاشقــان رســوا شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شد همدم تنهـــــایی من اشکِ شبــانه
وقتی‌که‌دلم‌خسته‌زِغوغای‌تومی‌شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حسین٬تنهاو بی کَس٬بی برادر
هزاران‌اُف‌براین‌گردون و اختر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فکرواندیشه‌دگرنیست‌ملاک‌سنجش
جیبها حدنصـــــاب است خدا میداند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکسی درپی تأمین معاشی ناچیز
دائماًدرتب و تاب است خدایا توبه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گِردِ لانه نداردحصارِ امن ودُرُست
حریمِ خانه نمــــایان ، دلم به درد آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هست حامی منتظر،تابشنود
از زبانِ عاشقی معنــای عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به لب نامش،به سینه مِهردارم
در اوصافش هزاران شعر دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بساززندگی ات رابه دست خود حامی
نگو که قسمت مابود وکارِ تقدیر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک نَفَرجان دهدوآن دگری ثروت را
زخمها باز نصیبِ بینوا شد افسوس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افتخاری نیست بالاتر زِعشق
ساحـــلی آرام و زیباتر زِعشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازتــــابِ کارِ ما ، تقــــدیرِ ماست
حاصلِ هرکَس،هرآنچه کرد،شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سایه‌ات،آسایه‌ی‌امنِ من‌است
سروِ نازِ خـوش‌قد و بالایِ من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایاشُکر دلشادم نمودی
زِ قیـــدِ وقت آزادم نمودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جو گرفته جای گندم را، دریغ
این سیه بازارکِی سَرمی رسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیست حامی رادگر،شوقی برای عاشقی
یک نَفَس دلــــــدادگی از مِهــر دلـــدارم بده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زِ دیـده ی اشکبارم آه می ریزد
زِ رو عرق ازشرم گناه می ریزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حرف هادرسینه دارم،یارمی فهمدفقط
رازِ ما را مَحــرم اســـــرار می فهمد فقط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زمین لرزیدو دل لرزان تر ازآن
همه ، آوار و دل ویران تر ازآن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل که باشدبی محبت یارمی خواهدچه کار
سنگ باشدجای دل،دلدار می خواهد چه کار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای‌فدایت‌همه‌ی هستی‌من،درهمه‌عمر
قلب‌من،جز به‌تو،بر روی‌کسی‌وانشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درجمله‌ی‌اشعارکه‌تقدیمی‌حامی‌است
جز نام‌قشنگ‌تو ز کس‌هیچ‌خبرنیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بستانِ وجودم شده دلکش زِ حضورت
عطرِخوشِ ریحانِ منی، من سَنَ قربان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درغزل‌هاچون‌که آمدنامِ او
شعرِحـامی‌راچه‌پُرتأثیرکرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق حامی‌همه‌جانقلِ‌محافل‌شده‌است
شعرِ او زمزمه‌ی‌مرغ‌خوش‌الحان‌کِه شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کـران تا کـران آبیِ آسمان
غروبِ دل‌انگیزِاینجاومن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سخن خوب‌است‌بادلدارباشد
سَرَت بر شــــانه‌هایِ یــار باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر غمی در دلِ‌ما بود ، هزاران در او
حلقه‌یِ‌اشک‌درآن‌چشمِ‌سیاهی،گاهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هست گُل‌اندام فراوان به شهر
پاک‌دلی کو،چـو حُسینای عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شدپهنه‌ی دشت‌پُرگلِ‌آبی‌وسرخ
سرمستیِ گل،شکـوفه باران آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خوابِ پریشان شده‌ای سخت اسیرم
کابوسِ عجیبی‌است‌که‌رؤیاشدنی‌نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با ما سخنی بگو که دلتنگ شدیم
باکهنه غرورِخویش‌درجنگ‌شدیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم‌خشکیدبه‌راهی‌که‌رسدخواهانی
کو در آن لحظه٬ زلیخای خریدار٬دریغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طاقتم‌طاق‌شدازغصه‌ی‌بی‌همنَفَسی
نه‌دلی هست‌نه دلــدار نه فریادرسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آهِ جگـــر ســـوز شــده کارِ من
اشک‌شده‌همدم‌وغمخوارِمن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گریوسفِ مصرِعشق گَردی٬حـامی
تنهاییِ قعرِچاه٬خیلی خوب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای گُلِ زیبایِ من٬ای جانِ من
باد زِ حامی به توصدهادرود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا به ابــد ٬ نامِ تـــو پاینـــــده باد
عشقِ تو درعمقِ دلم زنــده باد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حــــامیِ غمزده را ٬ در این وضـــع
شعرِنابی‌چوشِکَرنیست‌که‌نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کوچه‌ی اشعــــارِ غریبانه ی حامی
تنهاست‌صدای‌قدمت٬رهگذری‌نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر گلشنِ زیبــــا ننهم پــــای که بی تو
ازمنظرِحامی‌چوبیابان‌وسراب‌است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاشکی برگردد ٬ روزهـــایِ عالی
بهترین هارفتند٬جایِ آنان خالی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ادعاها شده‌بسیارنصیحت‌را٬حیف
ازبزرگان زِسَرِشوق شنیدن گم شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کَسی حالابه فکرِدیگری نیست
ویا در خانه‌ها نان آوری نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هستیِ حامی‌به‌نفَس‌های‌اوست
عشق و وفایش شده گنجینه‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چونکه‌با چشمِ‌خریداری تمـاشامی‌کُنم
خودنمایی‌می‌کُندهرگوشه‌ی‌بازارِعشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زدچشمِ‌حامی‌رابپوشان‌روی‌ماهت
آخـــر دگـــر ٬ چشمِ تماشـــــاگر ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلبرِ زیبا رخِ جادو کلام
غم بزدایـد زِدلِ مامدام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کام حامی شده خشک وزده تبخال لبش
جرعه ای آب از آن چشمه‌ی‌زمزم‌خواهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی‌عشـق‌دلت‌خانه‌ی‌بی‌پی‌شَوَدحامی
راهی‌است‌که سودی بجز آوار ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که ازحور وپری زیباتری
در مــرامِ عاشقی جــادوگری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردِیک تَن دردِکُلِّ شهربود
ناامیـــــدی با اهالی قهربود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش آیدگلِ زیبای من ازپرده برون
تا زِدل غصه و از دیده‌یِ‌من نَم ببرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حال‌چشمانِ‌تَری‌مانده‌ویک‌قلبِ‌کباب
نگــــران ٬ منتظــرم بهرِ دعــایت ٬ مادر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش در این روزهای انتظار
جزغزل درشعرِحامی‌هم‌نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چهچه‌بلبل‌به‌رویِ‌شاخسار
شُــــرشُــــرِ آبِ زلالِ آبشـــــــار
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۱۲ پست فعال در ۳ صفحه |
ابراهیم هداوند
سیاوش آزاد
محمدرضا آزادبخت
سیده نسترن طالب زاده
