مادر

مادری‌بودودلی‌خوش‌به‌نگاهی٬گاهی 
دستِ‌پُرمِهروصدایش‌به‌پگاهی٬گاهی 
کاشکی بودکه سَر بر قدمش بگذارم 
منم و غصه و این بارِ گنـاهی ٬‌ گاهی 
در دلِ ظلمتِ افکارِ پریشـان شده ام 
به‌شـبِ‌تیــره‌چنــــــانْ‌تابشِ‌مـــاهی٬گاهی
گرچه‌رفته‌ست‌ولی‌بازهوادارِمن‌است 
یادِ او مــانعِ بر هــر سـَرِ چاهــــی ٬ گاهی 
پندهایش که نموده دلِ مــا را روشن 
نـــورِ تابنــده بـُوَد آخـــرِ راهی ٬ گاهی 
گر غمی در دلِ ما بود ٬ هزاران در او 
حلقه‌یِ اشک‌به‌آن‌چشمِ‌سیاهی٬‌گاهی 
حال٬تنهــاغمِ‌دل‌مانده‌وافسوس‌و درد 
نیست‌جز فاتحه‌و اشکی‌و‌آهی٬گاهی