تاراج عشق

 

چون‌دیده‌ی‌ما غرقِ‌تماشـای‌تومی‌شد 

مبهوت‌از آن٬ چهــره‌ی‌زیبای‌تومی‌شد 
مجنون‌صفتی‌بودم‌ودل‌درهمهْ‌احوال 
سرمستِ‌کلامِ‌خوش‌وگیرای‌تومی‌شد 
شعرم‌همهْ بود از تو واز نام‌و نشانت 
بیت‌الغزلم وصفِ نَفَس‌های‌تومی‌شد 
دل‌مُرد٬دگر عشق به‌تاراجِ زمان رفت 
تا تاب در ابرویِ کمـــان‌سایِ‌تومی‌شد 
شد همدمِ تنهــاییِ من ٬ اشکِ شـــــبانه 
وقتی‌که‌دلم خسته‌زِغوغای‌تومی‌شد 
خونی‌که‌چکیدازدل وازدیده‌یِ‌حامی 
زان‌زخمِ‌زبانی‌که لب آرایِ تو می‌شد 
برگَرد زمان ٬ تا کِه شَوَد شـــاد ٬ دلِ ما 
پُرعشق‌وصفاکاش‌کِه‌فردایِ‌تومی‌شد